رمضان ماه ضیافت الهی

رمضان یکی از نام های خداوند متعال، به معنای ریزش رحمت حق بر بندگان است که از ریشه(رمض) استنباط می شود.

به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، عظمت هر چیز به واسطه چیزی است که در آن واقع شده به طور مثال آسمان هفتم باعظمت است چرا که عرش در آن واقع شده و یا مدینه منوره می باشد چرا که مسکن پیامبراکرم(ص)در آن قرار دارد و اما رمضان با عظمت است چرا که تمامی کتب آسمانی که حدود 130عدد هستند در این ماه نازل شده اند.

 

پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه فرمودند: رمضان افضل الشهور است، روزهایش فضیلتش از همه روزها بیشتر، شب هایش فضیلتش از همه شب ها بیشتر و ساعاتش فضیلتش از همه ساعات بیشتر است.

 

امت اسلامی تنها شایسته روزه داری در ماه مبارک رمضان است، روزه بنا بر آیه صریح قرآن کریم"کما کتب علی الذین مِن قَبلِکُم" پیش از اسلام برای امت ها تعیین شده بود، لیکن مدت زمان آن بیشتر و به نحو دیگر بوده و در ماه هایی غیر از ماه مبارک رمضان انجام می شده، در این راستا روزه در ماه مبارک رمضان تنها مختص زمان پیامبر اکرم(ص) است و تنها امتی که به واسطه عظمت پیامبرش اجازه یافت در ماه مبارک رمضان روزه بگیرد امت شریف اسلام بود.

 

با توجه به بیانات پیامبر(ص)، ماه مبارک رمضان ماه ضیافت و میهمانی است، در این ضیافت پرشکوه و بی نظیر، صاحبخانه و میزبان، پروردگار جهان و میهمانان، بندگان فقیر و محتاج خدای سبحان، هستند و غذاهای لذت بخش این سفره رنگین و منحصر به فرد مائده های آسمانی روزه داری و چشم پوشی از لذائذ دنیوی، تلاوت قرآن، احیا و شب زنده داری، دعا و نیایش، طلب غفران و رحمت الهی و... است و ثمره ای که انتظار می رود از این میهمانی پرشکوه و بی سابقه، عاید حال میهمانان شود، تقوای الهی می باشد چنانکه خدا سبحان می فرماید: "ای افرادی که ایمان آورده اید، روزه بر شما نوشته شد، آنچنان که بر کسانی که قبل از شما بود، نوشته شده بود، باشد که پرهیزگار شوید.»(بقره/381)

 

ماه رمضان تنها ماهی است که نامش در قرآن آمده و مستقیماً به خداوند سبحان استناد دارد؛ امام رضا (ع) از حضرت علی علیه السلام نقل فرمود:"روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله خطبه ای خواند و در آغاز آن فرمود: «ایُّها النّاسُ قَد اَقبَلَ اِلیکم شهرُ اللّهِ...»؛(4) مردم، آگاه باشید که ماه خدا به سوی شما روی کرده است..."

 

ماه رمضان به لحاظ ارزشی، با سایر ماه ها متفاوت و بر آنها برتری دارد، از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده: " انَّ شهرَکم هذا لیسَ کالشهور" محقّقاً این ماه شما همانند دیگر ماه های سال نیست".

 

امام سجاد (ع) در جهت تبیین وجه این برتری می فرماید"پس خداوند برتری ماه رمضان را بر دیگر ماه ها از این راه نشان داده که در این ماه، محرّمات زیاد و فضیلت های آشکار و مشهوری مقرّر شده، از این رو، از باب بزرگداشت این ماه، چیزهایی را که در دیگر ماه ها حلال است، در ماه رمضان حرام شمرده و به خاطر تکریم آن، خوردنی ها و نوشیدنی ها را ممنوع فرموده است... و فضیلت یک شب از شب های این ماه را بر فضیلت شب های هزار ماه دیگر ترجیح داده و نام آن را «شب قدر» نهاد."

 

قرآن که برترین کتاب آسمانی و بهترین سخن الهی است در ماه رمضان و شب مبارک «قدر» نازل شده، شب قدر طبق صریح آیه قرآن و گفتار نبوی، از هزار ماه برتر است امام صادق (ع) فرمود: "و قلبُ شهر رمضانَ لیلةُ القدرِ."

 

رمضان تنها ماهی است که از آن به عنوان ظرف مناسب برای مهمانی پروردگار از بندگان مؤمن یاد شده، بدین روی، می بینیم: در فرازی از خطبه ای که رسول گرامی(ص) در آستانه ورود به «ماه رمضان» ایراد فرموده آمده است:" اَیُّها النّاسُ قَد اَقبلَ اِلیکم شهرُ اللّهِ... هو شهرٌ دُعیتم فیه الی ضیافةِ اللّه." ای مردم، ماه خداوند به سوی شما روی کرده است...؛ ماهی که شما در آن ماه به مهمانی پروردگار کریم دعوت شده اید".

 

نزد ارباب فن، اولین قدم در حوزه «ضیافت الهی» کسب فهم دقیق نسبت به معنای این تعبیر بلند عرفانی است، امام خمینی قدس سره در این باره می فرماید: "... ما باید حساب کنیم، ببینیم که این ضیافت چی چیزی بوده است و ما چقدر راه یافتیم به این ضیافت؛ در عین حالی که همه عالم تحت رحمت الهی است و هرچه هست رحمت اوست و رحمت او به همه چیز واسعه است، لکن باب ضیافت یک باب دیگر است، دعوت به «ضیافت» یک مسئله دیگری است."

 

به هر حال، باید دانست که «ضیافت الهی» با مهمانی های معمولی بسیار متفاوت است؛ بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، در تبیین این تفاوت می فرماید: "خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست؛ ترک هواها، ترک خودی ها، ترک منی ها؛ اینها همه در این میهمانخانه است؛ همان طوری که شهوات ظاهری را باید ترک بکنیم، از شهوات باطنی، که بالاترین سدّ راه است برای انسان، باید از اینها جلوگیری کنیم؛ تمام این مفاسد که در عالم حاصل می شود، برای این است که در این ضیافت وارد نشده اند، یا اگر وارد شده اند استفاده نکرده اند... کوشش کنید که این دعوت را لبّیک بگویید، راه به شما بدهند در اینجا، و اگر چنانچه راه یافتید مسائل حل است."

 

نکته مهم اینکه فهم درست از این ضیافت، موجب می شود مهمان های پروردگار نه تنها از طولانی شدن ماه رمضان خسته نشوند، بلکه آرزویشان این باشد که تمام سال ماه رمضان باشد تا همواره از حضور در این میهمان خانه بهره گیرند؛ رسول اکرم (ص) می فرماید: «لو یعلَمُ العبادُ ما فی رمضان َ لودّوا ان یکونَ رمضانُ السّنةَ."

 

در ضیافت الهی، به دلیل نامتناهی بودن وجود پروردگار و گسترده بودن دامنه عطا و رحمت الهی، هیچ نوع محدودیت کمّی مطرح نیست؛ دعوت نامه برای همه مردم صادر شده و همگان به حضور در این مهمانی فراخوانده شده اند؛ بدین روی، پیامبر اکرم(ص) در زمان ابلاغ این دعوت نامه می فرماید:"ای مردم، ماه خدا به شما رو کرده است...؛ ماهی که شما در آن ماه به مهمانی پروردگار دعوت شده اید."

 

امام خمینی قدس سره نیز در راستای این سخن بلند نبوی می فرماید:"خدا همه را دعوت کرده است به این ضیافت، و اهل معرفت و کُمّل از اولیا در آن ضیافت وارد می شوند و می توانند، البته (افراد) نادری می توانند از عهده برآیند."

 

یکی از محورهای مهم در حوزه ضیافت، توجه به آداب مربوط به آن استT اگر مهمانان، به درستی با این آداب آشنا نباشند و یا به آن عمل نکنند، نتیجه مطلوبی از ضیافت نصیبشان نخواهد شدکه عبارتند از قرا الهی، استجابت دعا،آزادی. هرکدام با ویژگی های منحصربه فرد مورد توجه قرار می گیرند زیرا ماه مبارک رمضان نعمت الهی برای ماست تا نسبت به انجام اوامر خداوند متعال وظیفه خود را ادا کنیم.

 

در زندگی دنیا اگر روزی، انسان به میهمانی، دعوت شود، دعوت شدگان با توجه به مقام و موقعیت صاحبخانه و میزبان و با درنظر داشتن میهمانان دیگر، خود را برای شرکت در میهمانی، آماده می کنند، اگر صاحبخانه و میزبان، شخصیت معتبر اجتماعی داشته باشد، میهمانان با وقار، هیئت و هیبت خاصی، وارد مجلس شده و در طول جلسه و جریان میهمانی نیز باتوجه به شخصیت میزبان و بزرگان دیگری که در جلسه حضور دارند، در نشست و برخاست، غذا خوردن و صحبت کردن، دقت به خرج می دهند تا با حرکات اضافی، صحبت های بی مورد و... باعث مضحکه دیگران قرار نگیرند.

 

رمضان آخرین فرصت است که چنان آماده باشیم و بتوانیم از ذخایربیکران و بی انتهای آن بهره‌مند شویم.؛ گر خود را آماده ورودش نسازیم، اگر قلبمان را میزبان عشقش نسازیم، اگر ظرف درونی خود را گسترش ندهیم، دچار خسرانی عظیم گشته‌ایم و دراین ماه شب‌های قدر را داریم که خدا سرنوشت هرکس را دراین ایام رقم می‌زند، پس باید از این آخرین فرصت ها استفاده کنیم و برای رسیدن به مرحله انسانیت یک شبه ره صدساله بپیماییم.

 

در پایان به احادیثی از معصومین(ع) در ارتباط با اهمیت ماه مبارک رمضان آمده است:

 

امام علی(ع)فرمود:" روزی رسول خدا(ص) برای ما خطبه ای ایراد کرد و فرمود: ای مردم! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است، این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شب ها و ساعت هایش برترین ساعات، در این ماه شما به میهمانی خدا دعوت شده اید و در زمره بهرمندان از کرامات خداوند قرار گرفته اید؛ در این ماه نفس های شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت می رسد... من برخاستم و عرض کردم: ای رسول خدا! برترین کارها در این ما چیست؟ پیامبر فرمود: ای اباالحسن! برترین کارها در این ماه خویشتنداری از حرام های خداوند است".

 

رسول خدا(ص) می فرماید: اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند، آرزو می کند که سراسر سال، رمضان باشد، در جایی نیز از پیامبر آمده است: چون حلال ماه رمضان پدید آید، درهای دوزخ بسته و درهای بهشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر کشیده شوند؛ رسول خدا(ص) در خطبه اش به هنگام فرارسیدن ماه رمضان می فرماید: بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خداوند محروم ماند.

 

پایان پیام/
 

کد خبر 56622

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha