کودتای ۲۸ مرداد، نتیجه اعتماد دولت مصدق به دولت های استعمارگر

ابراهیم نوروزی فر، رئیس سازمان بسیج رسانه استان البرز در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در استان البرز در رابطه با سالروز کودتای 28 مرداد گفت: حاکمیت خفقان شدیدی که در سطح کشور طی سال های 1330 تا 1332 وجود داشت، منجر به کودتای 28 مرداد و سقوط دولت ملی دکتر مصدق شد.

به گفته وی، به عبارت کامل تر مبتنی بر نظر سیاستمداران و کارشناسان پس از کودتای 28 مرداد در سال 1332 فصل جدیدی در تاریخ سیاسی معاصر کشورمان رقم خورد.

این مسئول با اشاره به اهمیت نقش رسانه و مطبوعات در بیان مسائل مختلف و روشنگری اظهار کرد: عاملان کودتا، پس از کودتا، تعطیلی رسانه های مختلف را در دستور کار قرار دادند.

نوروزی فر ادامه داد: دستگیری رجال سیاسی، منحل ساختن احزاب مختلف فعال در زمینه سیاسی همزمان با تعطیلی مطبوعات و رسانه ها از برنامه هایی بود که پس از کودتا در سطح کلان کشور صورت گرفت.

این مسئول در خصوص این پرسش که آیا پیش از اتفاق کودتا ، رئیس جمهور وقت از وقوع کودتا مطلع بود یا خیر توضیح داد: در این خصوص بنابر شواهد و مستندات، باید گفت، که دکتر مصدق در تاریخ 9 مرداد 1332 به واسطه دکتر غلامحسین صدیقی، وزیر کشور آن زمان از جریان کودتا مطلع شد ولی با وجود این آگاه سازی اقدام لازم را انجام نداد.

وی در ادامه به برخی نشریات حزب توده اشاره کرد و توضیح داد: قدر مسلم در تاریخ 22 مرداد نشریات حزب توده اسامی تعدادی از افراد را ذکر می کند که به دنبال برپایی کودتا هستند، یکی از این اسامی نام «سرهنگ محمد دفتری»، برادرزاده دکتر مصدق بود.

به گفته مسئول بسیج رسانه استان البرز، این حسن نیت بیش از حد دکتر مصدق و عدم آگاهی از نیت سوء آمریکا و انگلیس را می توان یکی از جمله عوامل کودتا خواند.

این مسئول اظهار کرد: جای دارد به جمله بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران اشاره کرد، آنجا که می فرمایند: «رابطه با آمریکا، رابط گرگ و میش است و آمریکا شیطان بزرگ است».

وی ادامه داد: آنچه از رفتار و سیاست گذاری ایالات متحده آمریکا تا به امروز نشان داده شده است، حکایت از منفعت طلبی استکبار و شر و زیان به دیگر کشورهایی چون ایران اسلامی است.

در پایان رئیس سازمان بسیج رسانه استان البرز توضیح داد: ماهیت حقیقی سیاست های استعماری ایالات متحده آمریکا با شعارهای دروغین حقوق بشری همخوانی ندارد و این رنگ تزویر با تأملی بر سیاست گذشته دولت های پیشین و کنونی حاکی از روند سیاست یکنواخت استعمارگونه است.