مهم ترین تفاوت های مبنایی بد و خوب در نظام اخلاقی اسلام با مکاتب بشری

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی، طی سخنانی در جلسه شرح و تفسیر وصایای امام باقر (ع) به جابر که در ایام ماه مبارک رمضان در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار می شود، با اشاره به این که در برخی نظام های اخلاقی بشری، ملاک خوب و بد قضاوت مردم است، اظهار داشت: مردم گاهی رأی و نظرشان عوض می شود و لذا معلوم است که خوب و بد در این صورت یک امر قراردادی و تابع نظر اکثریت مردم است و در این حالت به طور کلی مبانی اخلاقی بر باد می رود.

وی افزود: گاهی انسان به جایی می رسد که در برابر خداوند برای خودش شأن و جایگاهی قائل است و این حالت خطرناک است.

آیت‌الله مصباح یزدی تصریح کرد: از دیدگاه اسلام ملاک خوبی های انسان همگی در سایه بندگی خداوند متعال مشخص می شود و بر عکس در مکاتب غیر الهی، نظر و رأی مردم ملاک است.

وی همچنین با تاکید بر این که دوستی که در آن هدف الهی مطرح نباشد، به عنوان یک آفت بشری کاملا مذموم است، ابراز داشت: انسان مومن هیچ گاه در برابر خداوند اصالتی برای خود قائل نیست و اگر هم در نزد مردم محبوب می شود، از این محبوبیت به منظور هدایت مردم به سوی خدا استفاده می کند و در واقع هدف هم همین است.

عضو خبرگان رهبری در ادامه بیان داشت: مقام معظم رهبری در سفری که به قم آمدند، در جلسه ای حضار بسیار به ایشان اظهار علاقه می کردند ایشان وقتی در این جلسه نشستند، پس از نام و یاد خدا، فرمودند؛ خدا را شکر می کنم که به من فهمانده، این دوستی و محبت مردم به من برای خودم نیست، بلکه این ناشی از علاقه ای است که به دین دارند.

وی اضافه کرد: اسلام می خواهد این چنین انسان هایی تربیت کند که تعریف و مذمت دیگران برایشان اصل نباشد، بلکه هدف رنگ و بوی الهی داشته باشد.

آیت الله مصباح یزدی همچنین با بیان این که در تعریف و تمجید دیگران باید مراقب وسوسه های شیطانی بود، گفت: این که درس خوانده ایم و مثلا پروفسور یا مجتهد شده ایم؛ این که ثروتی به ما رسیده و توانسته ایم خدماتی به مردم داشته باشیم؛ این که در فعالیت های سیاسی قبل از انقلاب شکنجه دیده ایم و یا در جنگ تحمیلی شرکت کرده و جانباز شده ایم؛ در این‌گونه موارد حقیقتا مبارزه با شیطان مشکل تر از جاهای دیگر است.

وی خاطر نشان کرد: گاهی اراده ما در انجام امور کمتر از یک درصد هم هست، اما به همین یک درصد می بالیم؛ چه بسیار کسانی که در یک لحظه، آبروی 70 ساله خویش را بر باد داده اند و یا با انجام فعالیت ها و خدمات فراوان به اسلام و مردم در نهایت با کفر از این دنیا رفته اند؛ این است که انسان نمی تواند به چیزی ببالد و به آن فخر بفروشد.

وی ادامه داد: اینجاست که انسان توصیه مهم امام باقر (ع) به جابر را درک می کند که به ایشان فرمود؛ «یکی از توصیه های من به تو این است که اگر مورد ستایش قرار گرفتی خیلی شاد و سرمست نشو و اگر مذمت شدی خیلی ناراحت نشو».

وی همچنین با اشاره به این که مخفی بودن عیوب انسان در نزد دیگران نعمتی الهی است که باید شکرگزار آن باشیم، ابراز داشت: گاهی انسان دوست دارد مردم او را فرد خوبی بدانند و کارهایی را به او نسبت دهند در حالی که انجام نداده است؛ این حالت در روایت امام باقر(ع) مذموم دانسته شده است.

به گزارش مرکز خبر حوزه، رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با بیان این که این صفت زشتی است که انسان از تعاریف و تمجید بیجای دیگران خوشش بیاید، گفتند: در ایام انتخابات هم مشاهده می کنیم که برخی دوست دارند، تعاریف دروغینی از آن ها بشود تا مردم فکر کنند فلان آدم، فرد خوبی بوده و دارای خدمات بسیاری است.

وی اضافه کرد: البته این حالات در نظام های اخلاقی غیر الهی مذموم نیست؛ چرا که آن ها معتقدند کار خوب و بد آن است که عقلاً آن را مدح یا ذم کنند؛ نتیجه این دیدگاه این است که انسان ناخواسته کاری کند که دیگران بگویند خوب است.

پایان پیام/