به گزارش خبرگزاری شبستان؛ روزنامه رأی الیوم" در مقاله ای به قلم "عبد الباری عطوان" نوشت: پس از مذاکراتی نفس گیر که به مدت 12 ساعت در نشستی پشت درهای بسته در یکی از هتل های ژنو به طول انجامید، جان کری و سرگئی لاوروف –وزرای خارجه روسیه و آمریکا- به توافقی دست یافتند که نشانه های نقشه راه سیاسی و نظامی آتش بس، کاهش خشونت و خونریزی ها در سوریه را ترسیم می کند.
این توافق غافلگیر کننده نبود و باید یک هفته پیش و هنگام دیدار "باراک اوباما" و "پوتین" –رؤسای جمهوری آمریکا و روسیه- در حاشیه نشست جی بیست در چین اعلام می شد، ولی پیشروی های نیروهای ارتش سوریه در جبهه های نبرد در جنوب حلب، موجب شد تا طرف روسی، بر موضع خود مبنی بر تعهد آمریکا به اعلام جنگ علیه گروه های مسلح بایستد.
در نقشه راه توافق روسیه و آمریکا چهار نکته اصلی وجود دارد که سرنوشت مثبت و منفی توافق در صورت پایبندی و یا عدم پایبندی بدان را مشخص می کند:
اول: توقف تمام بمباران های هوایی و نبردهای زمینی از جانب تمام طرف ها.
اجازه رسیدن تمام کمک های انسانی به تمام مناطق تحت محاصره و یا غیر محاصره به ویژه در حلب.
سوم: اقدام آمریکا و روسیه به انجام عملیات نظامی مشترک برای نابودی گروه های تروریستی مسلح مانند داعش، النصره و گروه های متحد با آنها.
چهارم: از سرگیری فرآیند مذاکرات برای دست یابی به راه حل سیاسی برای بحران سوریه براساس تصمیات ژنو.
این اولین توافق میان دو کشور قدرتمند آمریکا و روسیه برای آتش بس در سوریه نیست و چه بسا آخرین آن هم نباشد؛ اگر غیر از این بود، بحران بیش از پنج سال ادامه نمی یافت، ولی انچه این توافق را از توافق های پیشین متمایز می سازد، وجود زمینه های مشترک از جمله توافق برای تعیین گروه های تروریستی، آمادگی برای انجام عملیات مشترک علیه آنها در تمام جبهه ها و علاوه براین، مواففت ترکیه با آن و آمادگی دولت سوریه برای التزام بدان
طرف هایی که از این توافق بیشترین ضرر را خواهند کرد، گروه های تروریستی داعش و النصره و کشورهای حمایت کننده آنها به ویژه عربستان سعودی و قطر هستند.
طبیعی و مورد انتظار است که این دو گروه تروریستی عملا با این توافق مخالفت کنند و برای ناکامی آن تلاش نمایند، واین نیز بعید نیست که هماهنگی سیاسی و نظامی میان این دو گروه تروریستی صورت گیرد و یا اینکه برای متحد شدن در مقابل توافق، در یکدیگر ادغام شوند.
دولت سوریه نیز نگرانی هایی از این توافق دارد که آن با دوران ما بعد اجرای توافق و مرحله از سرگیری مذاکرات سیاسی و خیانت آمریکا مرتبط است.
این توافق آمریکایی و روسی، با تردیدهای زیادی محاصره شده و طرف های مختلف نسبت به اجرای آن بی اعتماد هستند و همچنین با مشکلات بسیاری از جمله چگونگی تبیین آن برای این طرف ها، میزان فرصت های موفقیت زا برای آن و دوام آن در عمل روبه روست.
لاوروف و کری خواستند تا این توافق هدیه عید قربان برای مردم سوریه و مسلمانان باشد؛ توافقی که خون ریزی ها را متوقف می کند و امید به امکان دست یابی به راه حل سیاسی را باز می گرداند.
آنچه کری و لاوروف، آن را هدیه می دانند، گروه های مسلح، طرح نابودی خود از جانب دو کشور قدرتمند، نشانه ای برای آغاز حمله فراگیر به رقه و موصل در شرق و حلب در شمال و درعا در جنوب بر می شمرند.
دشوار است که بتوان به این توافق، زیاد خوش بین بود و در مورد موفقیت یا عدم موفقیت آن نظری داد؛ عاقلانه آن است که منتظر بمانیم تا غبارها زدوده شود، واقعیت ها آشکار گردد و مواضع روشن شود.
نظر شما