به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام رحیم کارگر، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و کارشناس مباحث مهدوی در کانال تلگرامی خود درباره پیشگویی های روایات از وضعیت جهان در آستانه ظهور با عنوان «مهدویت و آینده های دوگانه» می نویسد:
دوران قبل از ظهور، دوران حکومت تمام عیار اشرار و ستمگران و اراذل و فرومایگان است! در واقع ویژگی بارز این عصر، مربوط به سیاست و قدرت است که بدترین چهره خود را نشان می دهد و حکومت در دست پلیدترین، ظالم ترین، فاسدترین و شیطانی ترین انسان ها قرار می گیرد. بیشتر مشکلاتی که بشر با آنها دست به گریبان است، از ناحیه حکومت های جائر و فاسد رخ می دهد و راه نجات از آنها نیز ایجاد یک انقلاب بزرگ جهانی و اعتراض و خیزش عمومی علیه حکومت زور و زر و تزویر و فساد است.
متاسفانه، امروز نمونه این نوع حکومت ها را در همه جای دنیا می بینیم... علت بیشتر دردها و رنج های مردم، از ناحیه همین حکومت های شرّ و ستمکار بخصوص در جهان اسلام از جانب شجره ملعونه سعودی است؛ این حکومت ها، هم مردم خود را به اسارت در می آورند و هم خون و مال و جان دیگران را هدر می دهند. جنایت، تبعیض، فساد در جهان و ایجاد انواع انحرافات در دین و فرهنگ نیز از دیگر ویژگی های حکومت های شرّ آخرالزمانی است!!
در روایات به خوبی به وضعیت بسیار فاجعه بار جهان از سوی حکومت ها اشاره شده است، از جمله: «ستم و تباهي فراوان و منكر آشكار ميگردد و اشرار بر نيكان مسلّط ميشوند، فاسقان بر مردم حكومت ميكنند و اشرار از ترس شرارت، مورد احترام ميباشند» و «اوباش و فسّاق رهبري مردم را بر عهده ميگيرند و…». ( معجم احاديث الامام مهدی، ج1، ص174) و نیز «سراسر زمين را ظلم و جور و دشمني فرا ميگيرد»(همان ، ص ص 88 و ص90) و «…بعد از آنها (خلفا و اميران)، پادشاهان ستم پيشهاي خواهند آمد و آن گاه مردي از اهل بيت من خروج خواهد كرد»(بحار الانوار، ج52، ص 84 ).
این وضع دیری نمی پاید و امام زمان(عج)، همه این حکومت های شرّ و جائر را نابود کرده و حکومت جهانی صالحان را تشکیل خواهند داد: «خداوند براي دوازدهمين [امام] از خاندان ما، هر دشواري را آسان ميسازد…به دست او هر جبّار سرسختي نابود ميشود و هر شيطان سركشي هلاك ميگردد» (کمال الدين، ج 2، ص 369) و «به طور حتم او [مهدي] فرمان روايان ظالم و جائر را بركنار ميكند و زمين را از گمراهكنندگان و خدعه كاران پاك ميگرداند» (بحارالانوار، ج51، ص120).
نظر شما