خبرگزاري شبستان- مازندران
همزمان با فرا رسیدن محرم جوش و خروش حسینی مردم دیندار و همیشه در صحنه ما اوج می گیرد و هر کسی به طریقی می خواهد عمق ارادت و علاقمندی خود را به آستان مقدس امام حسین (عليه السلام) نشان دهد. در سالهای اخیر ما شاهد افزایش هیات های مذهبی در سطح شهر بوده ایم که خود نوید بخش استمرار حرکت عاشورایی یاران امام حسین(عليه السلام) و افزایش بصیرت مردم عزیزمان بوده است. اما آنچه نگارنده بر اهمیت این ایام تاکید دارد آنست که با تغییر رویکرد مردم، در سالهای اخیر شاهد افزایش میزان استفاده از ظروف یکبار مصرف در مراسمات مذهبی و اعیاد گوناگون ملی و مذهبی هستیم.
در سالهای نه چندان دور نان و سفره یکی از مظاهر اعتقادی عمیق مردم ما به شمار می رفت و آنچنان عظمتی داشت که قسم به آن، قسم سنگینی به شمار می آمد و از قداستی خاص برخوردار بوده و هست بطوریکه یکی از هفت سین سفره نوروزی ما، سفره است .
با ورود ظروف یکبار مصرف به چرخه زندگی و گرایش ما به مصرف گرایی و راحت طلبی، سفره های پارچه ای و خوش نقش و نگار از بین ما رفت و سفره های موقت پلاستیکی جایگزین شد که ارج و قداست آن سفره های پرخاطره را دیگر نداشت. سفره هایی که همه ما با آنها خاطره داشتیم تقریبا به فراموشی سپرده شد. در کنار جایگزینی سفره های موقت پلاستیکی، ظروف مساجد و حسینیه ها هم دچار فراق از مراسم شدند و جای آنها را ظروف و لیوان یکبار مصرف اشغال کرد. در عوض ما انسانهای قرن بیست و یک با رفاه و سرعت بیشتر ، آلایندگی محیط زیست را با سرعتی زیاد نشانه گرفتیم .
سفره های مقدس در سطل زباله جای گرفت و نعمات الهی با زباله در هم آمیخت و آنچه که بزرگان فرموده بودند به باد فراموشی سپرده شد و کفران نعمت آغاز شد:
شکر نعمت، نعمتت افزون کند/ کفر نعمت، نعمتت از کف بیرون کند
حجم بسیار زیادی زباله از این رفتار ما ایجاد شد و لاجرم به علت عدم جداسازی زباله و بازیافت آنها، طبیعت مهمانان ناسازگار ولی ماندگاری را به ناچار متحمل گشت و ما سرشار از غرور رفاه به تخریب طبیعت مشغول شدیم. قهر طبیعت هم ما را به فکر فرو نبرد و ما همچنان در سودای رفاه بیشتر و تخریب طبیعت هر روز بر مصرف گرایی خود اصرار داریم.
فراموش نکرده ایم روزگاری که بعنوان نذر مادران و خواهران ما به خرید ظروف برای حسینیه ها و مساجد ترغیب می شدند و دیگها، اجاق گازها، آشپزها و ظروف مسجد با علائم و نشانه های خاص خود، استفاده کنندگان را به یاد واقفین می انداخت و فاتحه ای نثار آنان می نمود.
برکت این سفره ها آنچنان وسیع و گسترده بود که حتی از باقیمانده آنان از مور و ملخ گرفته تا سایر جانداران بهره مند می شدند ولی با آمدن سفره های یکبار مصرف، ما روزی آنان را که خداوند به واسطه ما مقرر فرموده است دریغ داشتیم.
امروزه مباحث گسترده ای در مضرات استفاده از این ظروف در علم پزشکی مطرح می شود لیکن به دلیل عافیت طلبی و راحتی، تاثیر چندانی بر ما ندارد حتی استفاده از این ظروف در خانه های همه ما رسوخ و نفوذ نموده است.
امروزه معضل بزرگ زباله ها در شهر و روستا و کمبود فضا برای دفع اصولی آن هشداری است که می توانیم در کمتر استفاده نمودن از این مهمان ناخوانده به ویژه در مناسبت های بزرگ مذهبی از حجم آن بکاهیم.
بهره گیری از ظروف منزل در توزیع نذورات یا استفاده از ظروف مساجد ضمن کاهش هزینه های مراسم می تواند به حفاظت و سلامت محیط زیست کمک شایانی بنماید و زحمت و هزینه های پاکبانان، شهرداری ها و دهیاریها را کاهش دهد .
دهه اول محرم هر سال مزین به نام هفته گرامیداشت امر به معروف و نهی از منکر است و اصل پنجاه قانون اساسی حفاظت از محیط زیست را که یک معروف بزرگ است وظیفه همگانی تلقی نموده است و عدم آلودگی آن را که یک منکر قبیح است مورد تاکید قرار داده است.
امروز ما بعنوان نسلی که از این نعمت و موهبت الهی بهره می بریم و در قبال حفاظت از آن برای نسلهای بعدی مسئولیم موظیم که به هر طریق ممکن نسبت به حفاظت از آن بکوشیم و قطعا هیچ یک از ائمه معصومین(عليهم السلام) نمی پسندد که ما به بهانه تکریم و گرامیداشت نام این بزرگواران، کار و زحمت دیگران را بیشتر کنیم و رفتار ما به تخریب محیط زیست منجر شود که در اثر آن به چرخه اکوسیستم ضربه وارد شود و در اثر این تخریب شاهد آلوده شدن آبهای زیرزمینی، فرسایش خاک و ... باشیم که نهایتاً اثر آن به همه بر می گردد.
امروز که ما بعنوان عاشقان امام حسین (عليه السلام) در مراسمات سوگواری شرکت می کنیم باید متناسب با دوران خود معروف و منکر را بشناسیم و با تأسی از آن امام همام به وظیفه خود عمل کنیم.
تغییر رفتار ما و سبک زندگی مصرف گرایانه، مشکلات عدیده ای را در شهرها و روستاها ایجاد نموده است و با در نظر گرفتن جمیع جهات، شاهد افزایش آلایندگی محیط و تحمیل هزینه های سنگین به مدیریت شهری شده ایم در حالیکه این امر با اندکی مدیریت و توجه به عواقب رفتار ما به سهولت قابل چاره اندیشی است.
نظر به اینکه روحانیون و وعاظ گرامی صاحبان تریبون این ایام مقدس به شمار می روند و یکی از رسالت های آنان روشنگری افکار عمومی و توجه دادن مردم به ایفای نقش سازنده در جامعه می باشد لازم است به این نکته مهم توجه نمایند و مردم را به کاهش استفاده از این ظروف که ماندگاری زیادی در طبیعت دارند و با افزایش حجم زباله در کوی برزن، مناظر شهری را زشت و ناپسند جلوه می دهد افکار عمومی را به همت در حفاظت از طبیعت و کاهش هزینه ها سوق دهند و اثرات اسراف و تجمل گرایی در مجالس سالار شهیدان را یادآور شوند و به مجموعه خدمت گزاران خود در مجموعه مدیریت شهری در مدیریت پسماندهای ناشی از نذورات ایام محرم کمک نمایند.
چه خوب است که همه ما مسئول رفتار خود باشیم و با دقت در تولید زباله و انداختن آن در سطل های زباله شعار شهر ما خانه ما را تحقق ببخشیم و بعنوان یک میزبان حافظ مناظر و رخسار شهرمان در مقابل دیدگان میهمانان عزیز باشیم.
یادمان نرود ساری پایتخت بهار نارنج به همت شهردار پرتلاش شهرمان و مجموعه مدیریت شهری بعنوان شهر برترگردشگری انتخاب شده است و ما باید بکوشیم با حفظ و ارتقای این جایگاه، آن را به قطب گردشگری تبدیل کنیم و یقین بدانیم که خواست خدا همراه با جماعت است که اراده کردند و بر تحقق آن اراده استقامت ورزیدند.
تو اگر بخیزی، من اگر برخیزم، همگان برخیزند
من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد ؟
چه کسی خواست تا من و تو ما نشویم، خانه اش ویران باد
با امید به قبولی سوگواری مردم عزیز و شریف دیار علویان بر آستان مقدس حسینی (عليه السلام) ان شاا... ، شاهد کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی و تولید کمتر زباله باشیم و با بهره گیری از ظروف حسینیه ها و تکایا و استفاده از ظروف سازگار با طبیعت نسبت به خودمان و طبیعت مهربانی پیشه کنیم و با رعایت اصول شهروندی الگوی مناسبی برای کودکانمان باشیم.
شهروند عزیز یقین بدان هر ذره ای که تو از دست بر زمین میفکنی، کمر یک انسان راست قامت را خم می کند.
حسام حسینی خوشنامه، کارشناس ارشد مدیریت و دبیر ستاد بحران شهرداری مركزمازندران
نظر شما