خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: کنیا کشوری است در شرق آفریقا. پایتخت آن نایروبی است و مومباسا، کیسومو و ناکورو شهرهای مهم آن محسوب می‌گردند. پس از استقلال، کنیا بواسطه سرمایه‌گذاری عمومی، تشویق تولیدات کشاورزی و توسعه سرمایه‌گذاری صنعتی بخش خصوصی، شاهد رشد اقتصادی بود. تولید ناخالص ملی (GDP) در سالهای ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۳ به 6/6 درصد افزایش پیدا کرد. تولید کشاورزی به 4/7 درصد افزایش یافت که عوامل مؤثر بر آن توزیع در میان استانها و افتتاح مناطق جدید زراسمت بود. رشد اقتصادی کنیا بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۰ کاهش پیدا کرد. سیاستهای نامناسب کشاورزی، نبود بودجه لازم و ضعف در قوانین تجاری بین‌المللی باعث کاهش محصولات کشاورزی گردید. دولت شروع به واگذاری به بخش خصوصی نمود. نبود انگیزه صادرات، کنترل شدید واردات و کنترل ارزهای خارجی باعث کاهش تمایل به سرمایه‌گذاری داخلی گردید.
بنابراین گزارش، در اوایل سال ۲۰۰۶، هوجیناتو، رئیس جمهور چین، قرار داد اکتشاف نفت را با کنیا امضاء کرد. این قرار داد از مجموعه قراردادهای امضاء شده برای ترقی ذخایر طبیعی آفریقا می‌باشد. این قرار داد شرکت نفت و گاز ساحلی چین CNOOC را ملزم به اکتشاف در کنیا کرد. این شرکت عملیات حفاری و حفره چاه را در مرزهای سودان و سومالی و در آبهای ساحلی انجام می‌دهد. هنوز نفت تولید نشده، زیرا مخازن نفت هنوز کشف نشده‌اند. در حال حاضر این کشور تلاش دارند مناسبات اقتصادی و نفتی خود با ایران را گسترش دهد.
این گزارش می افزاید: شانا در این زمینه به نقل از محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت نوشته است: "ایران آمادگی دارد تا در زمینه های تولید و صادرات خودرو، انتقال تکنولوژی، برگزاری نمایشگاه های ماشین آلات و بخش‌های دیگر تولیدی، صنعتی و تجاری با کنیا همکاری کند."
یادآور می شود: حجم روابط تجاری بین ٢ کشور ایران و کنیا ٤٧ میلیون دلار در سال ٩٤ بود که از این میزان ٤٢ میلیون دلار ارزش صادرات کالاهای ایرانی به کنیا و ٥ میلیون دلار ارزش صادرات کالا از کنیا به ایران بوده است.
نظر شما