به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل میراث مکتوب ، از بختیارنامۀ منظوم از شاعری با تخلص طوطی است؛ با توجه به بهره گیری از برخی واژگان و اصطلاحات کرمانی در سرایش این منظومه به نظر می رسد شاعر کرمانی است که اثر خود را در سال 1210 ق سروده است. شاعر با توجه به مطالبی که در اشعارش ذکر می کند نشان می دهد که مذهب شیعه داشته است، هرچند که نسخه از این اثر در خاندانی از زرتشتیان کرمان نگهداری می شده است و به سفارش کدخدا مرزبان کلانتر زرتشتیان یزد بوده است.
این منظومه در 5418 بیت در بحر متقارب است؛ مشخصۀ عمده این منظومه این است که روایتی زرتشتی است از بختیارنامه، اصطلاحات و لغات فراوانی از مصطلحات کیش زرتشتی همچون عقد و ازدواج به وسیلۀ موبدان و دستوران، مراسم گاهنبار و سفرۀ خیرات، طلب آمرزش از امشاسفندان در این منظومه ذکر شده است.
درمتن منظوم گاهی به جای بختیارنامه، قصۀ ده وزیر ذکر شده است؛ در روایت طوطی کرمانی از بختیارنامه ، شاه کرمان اردشیر ساسانی است که قلعه ای در ارتفاعات کرمان بنا می کند؛ خیلی از شخصیت های این داستان بهدین (زرتشتی) هستند و ازدواج بر این آئین انجام می شود. اشخاص داستان ها اسامی ایرانی دارند.
در بین داستان های ده گانه داستانی که در بقیۀ کتاب ها وجود ندارد حکایت وزیر نهم است به اسم بوسرخ و دختر شاه پریان که یادآور رسم مشترک اسلامی – زرتشتی در مورد پهن کردن سفرۀ دختر شاه پریان در 80 تا 100 سال پیش بین زنان کرمانی است.
استاد محمدحسین اسلام پناه ، این منظومه را بر اساس 7 نسخه (دو نسخه از ایندیا آفیس، دو نسخۀ ناقص از کتابخانۀ ملی و یک نسخه متعلق به دکتر جلال مهدویان و نسخۀ متعلق به رضا میررضی و نسخۀ متعلق به کتابخانۀ هرندی) تصحیح کرده است و در سال 1394 خ توسط دانشگاه کرمان به چاپ رسیده است. هرچند که در فهرست مطالب در نمایه ها اشاره به اصطلاحات زرتشتیان و ضرب المثل ها شده است، اما کتاب بدون این اصطلاحات به پایان رسیده است.
نظر شما