به گزارش خبرنگار گروه مهدویت خبرگزاری شبستان؛ یکی از ویژگی‌های معصومین(ع) نگاه آنان به آخرالزمان است. همه آن بزرگواران(ع)، فرمایشاتی را برای این زمان بیان فرموده‌اند تا چگونه زیستن و چگونه بودن در این عصر غیبت را به ما بیاموزند. در حقیقت این دوراندیشی یکی از جلوه‌های مهر و محبت آنان به انسان‌های این دوران است. امام سجاد علیه السلام نیز در این رابطه اشارات و سخنان گهرباری دارند. در همین رابطه با حجت الاسلام والمسلمین محسن ادیب بهروز، مدیر گروه تاریخ اسلام حوزه های علمیه خواهران و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت و گویی داشته ایم که بخش اول این گفت و گو پیش تر منتشر شد و اینک بخش دوم آن از نظرتان می گذرد:
اشاره داشتید محور دوم سخنان امام سجاد علیه السلام در باب مهدویت، مربوط می شود به شخص حضرت حجت علیه السلام؛ در این رابطه حضرت(ع) چه فرمایشاتی دارند؟
بله مطلب دوم پیرامون شخص حضرت حجت علیه السلام بود. همین جا تاکید می کنیم که اگر ما پیرامون حضرت بقیه الله(عج) مستندات جامعی از اهل بیت(ع) در اختیار داشته باشیم می توانیم به شناخت واقعی و بایسته از ایشان برسیم و این شناخت موجب می شود شناخت های غیرواقعی که متاسفانه امروز در جامعه بسیار گسترده است، کنار رود. در این رابطه به یک محور اشاره می کنم و آن گفت وگوی اباخالد کابلی با امام سجاد علیه السلام است پیرامون امامان معصوم(ع) و این که ما مجاز به اطاعت از کسانی هستیم؟
حضرت(ع) در پاسخ او تک تک ائمه معصومین(ع از اهل بیت تا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه را نام می برند و واضح و صریح یکایک ائمه(ع) را برمی شمارند و وقتی به نام حضرت حجت علیه السلام می رسند، یکی از ویژگی های شخصیت ایشان را مطرح می کنند. پیش از این بحث اشاره کنم که حضرت امام سجاد علیه السلام فرمایشی دارند که خداوند متعال در زمانی که غیبت رخ می دهد انسان ها را از قدرت عقلانی و دانش واقعی برخوردار می گرداند. یعنی در این دوره انسان ها از یک قدرت عقلی و شناختی برخوردارند که به آنها کمک می کند تا بتوانند همچون مجاهدان زمان پیامبر(ص) زندگی کرده و بر اساس این شناخت به عنوان شیعیان واقعی حضرت امیرالمومنین علیه السلام قرار بگیرند.
یعنی خداوند به شیعیان آخرالزمان قدرت عقل و تشخیص ویژه ای عطا می کند؟ اگر این گونه است دلیل این موضوع چیست؟
طبق روایت امام سید العابدین(ع) در واقع انسان در زمان غیبت از یک نعمت الهی برخوردار می شود که می تواند مشکلات دین را به صورت صحیح برطرف کند. بنابراین، این شناخت و قدرت عقلی برای تشخیص و شناخت امام است.
اما سخن امام سجاد علیه السلام درباره امام زمان عجل الله تعالی فرجه این است که می فرمایند: «ایشان شباهت هایی با انبیای گذشته دارند.» چرا که وقتی ظهور آن حضرت(عج) اعلام می شود، پیروان ادیان دیگر نیز به دنبال منجی زمان می آیند چون در سایر ادیان نیز بحث منجی وجود دارد و بعد به دلیل تشابهی که به صورت کلیدی و محوری میان پیامبر خودشان و حضرت حجت(عج) می بینند حجت بر آنها تمام می شود که ایشان منجی حقیقی است و دیگر عذری ندارند که منجی بودن را درباره ایشان نپذیرند.
آیا حضرت سجاد(ع) به این تشابهات هم اشاره می کنند؟
بله، نخستین تشابهی که در فرمایش امام سجاد علیه السلام درباره حضرت حجت(عج) با سایر انبیاء ذکر می شود تشابه ایشان با حضرت نوح(ع) است که این تشابه به طول عمر مبارک امام عصر(عج) اشاره دارد. شبهه ای که بسیارهم مطرح می شود که چگونه انسانی از چنین عمر طولانی برخوردار است؟ که در این جا تشابه ایشان با حضرت نوح(ع) عنوان می شود و قرآن نیز نسبت به طول عمر حضرت آدم(ع) صراحت دارد.
تشابه وجود مطهر حضرت حجت علیه السلام با حضرت آدم(ع) نیز در طول عمر است. اما تشابه ایشان با حضرت ابراهیم علی نبینا و آله علیه السلام در مخفی بودن زمان و مکان ولادت است. چرا که زمان و مکان ولادت حضرت ولی عصر علیه السلام بر همگان پوشیده بود و فقط خواص درجه یک از این مسئله اطلاع داشتند و این حالت برای حضرت ابراهیم(ع) نیز بوده است.
امام سجاد علیه السلام در رابطه با تشابه ایشان با سایر انبیای عظام چه فرمایشاتی دارند؟ آیا اصولا به موارد دیگری هم اشاره شده است؟
بله، تشابه ایشان به حضرت موسی علی نبینا محمد و آله علیهم السلام غیبت کوتاه مدت است و تشابهی که با حضرت عیسی(ع) مطرح می شود اختلاف مردم درباره ایشان است این مسئله را امروز به خوبی می توان حس کرد که حتی در میان شیعیان نیز درباره آن حضرت(ع) اختلافاتی وجود دارد؛ از جمله در چند شاخص مانند قدرت حضرت، یاران حضرت، چگونگی ارتباط ایشان با خواص و بحث ظهور و حضور ایشان.
در این چند محور می بینیم اختلافاتی میان شیعیان وجود دارد و آخرین تشابه، تشابه ایشان با پیامبر خاتم صل الله علیه وآله است. رسول خدا صل الله علیه وآله هنگامی که می خواستند در شهر مدینه، مدینه فاضله انسانی را تحقق ببخشند دائم در حال نبرد و رویارویی با دشمنان بودند و دشمن حتی یک آن اجازه نمی داد که آن حضرت(ص) در آسایش باشند. این جنگ و نبرد همیشگی، در زمان امام مهدی علیه السلام نیز وجود دارد.
نظر شما