خانگاه، ظرفیتی کم نظیر در حوزه گردشگری

خبرگزاری شبستان خرم آباد؛

خانه های کاه گلی در میان طبیعتی زیبا و بکر در جوار باغات سرسبز و مزارع پر ثمر، تنورهای داغ محلی، حصارهای زیبا و آبشار طبیعی که چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد، بستری ارزشمند در حوزه گردشگری و صنعت توریسم است.

روستای محروم خانگاه در نزدیکی روستای چم سنگر سپیدشت، منطقه ای محروم از آب و برق تا گاز و امکانات راه و بهداشت و درمان است.

در کنار محرومیت های موجود در منطقه سپیدشت، این منطقه زمستان های بسیار سرد و برفگیر دارد.

محرومیت موجود در منطقه بسیاری از مردم روستای خانگاه و روستاهای اطراف را مجبور به مهاجرت به شهرهای نزدیک کرده است.

این مهاجرت روستاییان منطقه در حالی که آب و هوای مساعد و زیرساخت های ارزشمندی چون خاک مساعد بستر کشاورزی و باغداری در منطقه را فراهم کرده است و اطراف روستا سرشار از باغ های مثمر و سرسبز است.

به رغم محرومیت منطقه، مردم روستا مردمی فقیر و تهیدست محسوب می شوند که با تکیه بر کرم الهی وتوان خود وبا کشاورزی و باغداری روزگار خود را سپری می کنند.

بسیاری از مردم منطقه خانگاه از این مشکلات به تنگ آمده و به شهرها کوچ کرده اند و هم اکنون 23 خانواده در روستا زندگی می کنند.

مدرسه روستا  کانکسی یک کلاسه است که حدود 12 نفر از کلاس اول تا ششم دبستان در این کانکس مشغول کسب علم و دانش هستند.

البته بنا به گفته اهالی روستا کلاس های دانش آموزان منظم برگزار نمی شود، بیشتر روزها کلاس های درس دانش آموزان تعطیل است و برخی می گویند دانش آموزان کلاس چهارم هم سواد درست نوشتن را ندارند.

محمد خادمی، یکی از اهالی روستای خانگاه، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در خرم آباد، گفت: اداره برق گام های خوبی در جهت برقی کشی روستا برداشته است و گویا تا دهه فجر برق کشی به روستا به بهره برداری می رسد.

وی نبود راه دسترسی مناسب در روستا را از مشکلات فرا روی روستا خواند و گفت: توسط راه و شهرسازی گام های در جهت تعریض جاده برداشته شده است و با پی گیری اهالی تا آسفالت وعده داده شده است.

خادمی، اظهار داشت: هم اکنون با بارش باران کوه های اطراف جاده ریزش می کنند و  سنگ مسیر جاده را می بندد.

وی عنوان کرد: برخی از اقدامات حوزه راه سازی چون آب نما های که سالانه در روستا احداث می شود، با اولین ریزش باران از بین می روند و این نقاط نیازمند احداث پل است.

خادمی ابراز کرد: آب آشامیدنی مردم روستا نیز از چشمه های اطراف تامین می شود و این روستا هنوز به رغم وجود بستر از لوله کشی آب محروم مانده است.

خادمی، ادامه داد: در صورت بارش باران و گل آلود شدن چشمه ها، مردم روستا حتی نمی توانند آب شرب خود را نیز تامین کنند.

وی افزود: به رغم اینکه خانگاه تابستان هایی گرم دارد و زمستان هایی سرد اما این منطقه از نعمت گاز بی بهره است.

خادمی، از دیگر مشکلات فرا روی اهالی روستا را نبود مرکز بهداشت دانست و گفت: نزدیک ترین مرکز بهداشت روستایی به این روستا حدود 10 کیلو متر فاصله دارد و در زمستان و گاه برف و باران برای اهالی روستا بهره مندی از امکانات این خانه بهداشت بسیار مشکل می شود.

وی با اشاره به اینکه به دلیل زندگی مردم در دامان طبیعت بکر روستایی، مار و عقرب گزیدگی بسیار طبیعی است، گفت: چند بار اتفاق افتاده است که اهالی روستا به دلیل مارگزیدگی با مشکلاتی مواجه شده اند و به رغم مار گزیدگی ناچار شده اند حدود 10 کیلومتر پیاده روی هم داشته باشند که خود را به جاده برسانند.

طبیعیت زیبای روستا به دلیل نبود مراقبت های بهداشتی و جمع شدن فضولات حیوانی و زباله های خانگی برخی از زیبایی های روستا را از بین می رود.

به رغم نبود راه دسترسی مناسب، وجود خانه باغ ها و خانه های گلی روستا در کنار هم بر ظرفیت گردشگری روستا و حتی منطقه خانگاه افزوده است.

ایجاد زیرساخت های چون راه دسترسی مناسب،آب، برق و گاز می تواند گامی مهم در رونق صنعت گردشگری روستا و منطقه خانگاه باشد.