به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، دکتر محمدباقر نوذری، پژوهشگر و محقق جریان شناسی تاریخی، عصر امروز(۲۳ آبان)در کارگاه جریان شناسی تاریخ نگاری انقلاب اسلامی گفت: باید بدانیم تاریخ نگاری پیرامون انقلاب اسلامی که در 40 سال گذشته بوده چه سیری طی کرده زیرا مبنای بسیاری از کتاب های تاریخی؛ تحولات سیاسی و اجتماعی است.
وی افزود: به همین دلیل، پدیده مهمی مثل انقلاب اسلامی به دلایلی نیاز به پرداختن دارد که پاسخ به کنجکاوی عمومی درباره ماهیت انفلاب و دلایل سقوط رژیم پهلوی از جمله این دلایل است؛ در دوره اول که می خواستند چیستی و چرایی و چگونگی انقلاب را بررسی کنند، دوره ترجمه است که بیشتر کتاب ها، مباحثی ترجمه شده است و این دوره دارای ویژگی هایی است.
نوذری افزود: شرایط داخلی کشوراز جمله جنگ تحمیلی و.. باعث شد تا کتاب های تاریخی راجع به انقلاب در این دوره در اولویت نیروهای انقلابی قرار نگیرد؛ دوم اینکه بسیاری از خارجی های درگیر در مسائل کشور به دنبال دفاع از اقدامات خود یا دولت متبوع شان بودند و سوم اینکه کتاب هایی که ترجمه می شد بیشتر به دنبال جریان سازی تاریخی برای ایجاد شبهه در ماهیت انقلاب اسلامی بودند.
وی اظهار داشت: از طرفی روزنامه نگارانی هم به دلیل انگیره های مادی و اینکه رژیم پهلوی از خبرنگاران خارجی حمایت و به آنان، امتیازات ویژه پرداخت می کرد نیز بودند که مطالبی می نوشتند که مورد تایید حاکمیت باشد و مورد بعدی، تحقیقات دانشگاهی است که مطالعات پیرامون انقلاب اسلامی در تحقیقات دانشگاهی گرچه متد علمی داشت اما تصویر غربی از تشیع ارائه می داد که با واقعیت ها همخوانی نداشت و امروز کسی به انها مراجعه نمی کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه بعد از جنگ بسیاری از نیروهای انقلابی با اصرار پژوهشگران وارد صحنه شدند؛ بیان داشت: مرحله دوم، دوره تدوین تاریخ شفاهی است که با خاطره نویسی متفاوت است؛ به موازات آنچه در کشور اتفاق افتاده در خارج از کشور هم همزمان مراکزی شروع به تدوین تاریخ شفاهی ما کردند که خیلی از آن هم در کشور چاپ شده است.
وی اضافه کرد: در محله سوم، انتشار اسناد را داریم که در هیچ دوره ای اینقدر سند نداریم؛ میلیون ها برگ سند که به تدریج وارد بازار پژوهش شد و پژوهشگران به راحتی می توانند از آن استفاده کنند. اسناد رسمی دولتی که در مراکز آرشیوی نگهداری می شود و تنوع زیادی دارد و شامل اسناد مالی، دیپلماتیک، نظامی و مهمترین آن اسناد امنیتی است.
نوذری با اشاره به اینکه اسناد امنیتی بوسیله سازمان اطلاعات و امنیت آن روز کشور(ساواک) از سالهای 35 تا 57 در موضوعات مختلف جمع آوری شده، گفت: از نظر پژوهش تاریخی، این اسناد از سایر اسناد اهمیت آن به دلایل متعدد بیشتر است از جمله اینکه وقتی ساواک آن را تهیه می کردند هدف آنها تدوین تاریخ در آینده نبوده بلکه سندی که در جهت تقویت مبانی رژیم پهلوی تهیه می شده و چون دارای ویژگی های راهبردی و کاربردی بودند؛ از اصالت و دقت بالا برخوردار هستند؛ علاوه بر این، بسیاری از قسمت های نادیده فعالیت های سیاسی کشور را نشان می دهد.
وی با افزودن اینکه هر سند ساواک به سه بخش «سربرگ، متن گزارش و تحلیل خبر» تقسیم می شود؛ تصریح کرد: تا امروز فقط منابع مربوط به تاریخ نویسی فراهم شده اما جریان مستقل تاریخ نویسی را نتوانستیم بوجود آوریم که امیدواریم در دهه های آینده به نگارش نوع مستقل تاریخ انقلاب برسیم که زیربنای آن اسناد ساواک باشد.
نظر شما