پیاده روی اربعین رویای جامعه موعود را دست یافتنی می کند

حجت الاسلام قاسم خانجانی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در رابطه با موضوع بسترسازی برای ظهور با استفاده از ظرفیت های اربعین حسینی تصریح کرد: درباره زمینه سازی و بسترسازی برای ظهور و ارتباط آن با اربعین بیشتر باید در رابطه با عواملی که به عنوان «عوامل زمینه ساز» هستند، طرح بحث کرد. و یکی از مواردی که می تواند از عوامل تاثیرگذار و زمینه ساز برای ظهور باشد «آگاه کردن و بالا بردن اطلاعات مردم» نسبت به محسنات، ویژگی ها، امتیازات و خوبی های زمان ظهور است.

وی در توضیح این فرآیند گفت: یعنی بگوییم زمان ظهور چه نتایجی دارد و آگاهی مردم را بالا ببریم از این جهت که از آن زمان و شرایط و فضایی که ایجاد می شود مطلع باشند و بدانند که چرا این قدر همه به دنبال موعود هستند. بدانند که بعد از ظهور و آمدن این موعود که - تنها موعود شیعه و حتی موعود اسلام نیست بلکه در تمام ادیان به ظهور او اشاره شده-  چه اتفاقاتی روی می دهد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ابراز کرد: ما باید بدانیم که اولا این موعود، برای همگان قابل قبول است و ثانیا همه می دانند که جهان تنها با ظهور موعود است که از این گرفتاری ها و وضعیت بغرنج امروز خود نجات پیدا می کند. مفهوم کلی اربعین، یعنی نشان دادن حرکت خودجوش عمومی در سطح بسیار وسیع به لحاظ کمیت، که تا این زمان بی سابقه بوده و در هیچ دین و مسلکی چنین تجمعی به صورت یکجا هرگز سابقه نداشته است.

حجت الاسلام خانجانی گفت: همه شرکت کنندگان در اجتماع عظیم اربعین یا کسانی که توان تبلیغاتی دارند از این گردهمایی یک نتیجه واحد را مدنظر داشته باشند و آن نتیجه نشان دادن و تجلی جامعه زمان ظهور است. اگر ما می گوییم امام زمان (ع) به عنوان موعود مسلمانان و به صورت خاص «موعود شیعیان» وقتی ظهور می کنند، جامعه آرمانی بشری را محقق خواهند کرد، باید این هدف به شکل گسترده در اربعین اعلام و حول محول آن مانور داده شود که ما می خواهیم به آن زمان و به آمدن موعود بشارت دهیم.

این کارشناس علوم اسلامی تاکید کرد: یکی از عوامل موثر در این رابطه بالا بردن دانش و آگاهی مردم نسبت به اصل ظهور و موعود و محسنات آن زمان نسبت به هر زمان دیگری است. عامل دیگری که می توان از اربعین برای ترویج آن استفاده کرد ارایه نمونه ای از جامعه زمان ظهور است.

خانجانی تصریح کرد: اینکه این جامعه چه خصوصیاتی دارد جای بحث مفصل است. اما اصل ارایه یعنی به شکل عملی تبلیغ شود که اگر می گوییم در آن زمان مردم به یک شکل آرمانی و مطلوب از زندگی دست پیدا می کنند زندگی ای که در آن بهترین شرایط پیشرفت همه جانبه فراهم است، اربعین تنها یک نمونه کوچک از آن است. جامعه آرمانی که ما از آن سخن می گوییم یه گزاره موهوم کلی نیست بلکه اگر بخواهیم آن شرایط و آن جامعه زمان ظهور را عینا ببینیم و از نزدیک لمس و درک کنیم اربعین یک نمونه کوچک و - شاید یک نمونه حتی ناقص و نه کامل - از آن جامعه است. حال وقتی ما از این نمونه کوچک که در برخی موارد نیز ممکن است آن کمالات حداکثری را نداشته باشد اینچنین لذت می بریم باید دید که آن جامعه کامل و اصلی که در آن روزگار محقق می شود چگونه خواهد بود و چنین جامعه ای با آن ویژگی ها تا چه حد مورد مطالبه و درخواست آحاد بشر خواهد شد.

کارشناس تاریخ اسلام در ادامه تصریح کرد: سوال این است که مگر آن جامعه مهدوی که ما این همه از آن سخن می گوییم چه ویژگی هایی دارد؟ و اینکه ما چه مولفه هایی از آن را در اربعین می توانیم مشاهده کنیم؟ جامعه مهدوی ویژگی های فراوانی دارد که به چند مورد آن اشاره می شود. به عنوان مثال در روایات آمده است که در زمان ظهور و در آن جامعه آرمانی شرایط به گونه ای است که امنیت کامل برقرار می شود، اختلاف طبقاتی، شغلی و مالی و .... مطرح نیست؛ سرقت، دزدی و ظلم به دیگران مطرح نیست.

وی دلیل بروز این ویژگی ها در آن جامعه را چنین عنوان کرد: جامعه عصر ظهور جامعه ای آرمان گرا است. آرمانگرا به معنای «عملیاتی کردن آرمان های بشری» و طبعا این ویژگی ها تنها در همان جامعه اتفاق خواهد افتاد. همچنین در روایات گفته شده امنیت به گونه ای است که شخص از شرق به غرب عالم می رود بدون اینکه هیچ تعرض و تعدی متوجه او باشد. نمونه این مسئله را شما امروز در اربعین لمس می کنید.

خانجانی با اشاره به وضعیت امنیت در ایام اربعین گفت: شاید نیروهای برقرارکننده امنیت در نجف و کربلا و مبادی ورودی شهرها حضور داشته باشند و برخی آنها را عامل امنیت بدانند اما در مسیر پیاده روی که این نیروها حضور ندارند. یعنی در مسافت 80 تا 90 کیلومتری نجف تا کربلا که هیچ نیروی امنیتی، پلیس، مامور انتظامی و ... حضور ندارد که بخواهد امنیت را برقرار کند. با وجود این امنیت به شکل کامل در این مسیر به چشم می خورد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه یادآور شد: علاوه بر این در جامعه ای که ما به عنوان جامعه ظهور معرفی می کنیم به قدری همگرایی و ایثار وجود دارد که افراد می توانند در جیب یکدیگر دست ببرند و هیچ گونه دزدی و سرقتی انجام نمی شود. ایثار و ازخودگذشتگی ای که در آن زمان وجود دارد در اربعین نیز قابل مشاهده است. این شاخصه زمان ظهور است که در آن روزگار هر کسی تلاش می کند برای اینکه بتواند زمینه راحتی دیگران را فراهم کند و اصولا بحث منفعت طلبی شخصی مطرح نیست.

در اربعین نیز دقیقا همین شاخص جریان دارد همه فکر می کنند چه کاری انجام دهند برای اینکه زمینه مساعدی برای زایران اربعین فراهم شود. یعنی افراد تمام آنچه را که در این ایام و در سرزمین نینوا می بینند در قاب زایر حسینی می بینند. در زمان ظهور نیز وقتی همه انسان ها در قاب شیعیان امام زمان (ع) دیده شوند خود به خود همه چیز حل می شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: قالب هایی مانند پولدار و بی پول، شغل سطح بالا یا سطح پایین، باسواد و بی سواد، طبقات اجتماعی مختلف و ... اصلا معنایی ندارد؛ همان چیزی که امروز در اربعین نیز قابل مشاهده است یعنی شما می بینید که از هر قشری از جامعه از دکتر، مهندس، باسواد، بی سواد، افراد بی کار، افراد سطح بالا یا سطح پایین .... همه و همه در این گردهمایی عظیم حضور دارند ولی بدون آن تقسیم بندی های ظاهری و ... و اتفاقا شاید ضعیفان از آسایش و ارزش بیشتری برخوردار باشند.

ادامه دارد...