به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، احمدرضا درویش در ابتدای این نشست با ابراز خوشحالی از اینکه در جشنواره فیلم کوتاه شاهد صندلی های خالی سالن سینما نیستیم، گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران دارای ویژگی بارز هنر جستجوگری است که به دلیل حضور سینماگران جوان و با استعداد شاهد این ویژگی هستیم.
وی در ادامه درباره سینما و نحوه نگارش فیلمنامه های خود توضیح داد: در ابتدا باید تاکید کنم اگر طرحی را که مطمئن باشم در داخل کشور امکان ساخت آن را ندارم، هیچ وقت فیلمنامه آن را نخواهم نوشت. البته ممکن است طرح چند صفحه ای آن را بنویسم اما وقتی از ساخت آن اطمینان داشته باشم فیلمنامه کامل را می نویسم. با این توضیح وقتی فیلمنامه ای را می نویسم تنها سناریو نمی نویسم بلکه دکوپاژ جای تک تک بازیگران بازی می کنم. همین مساله سبب می شود وقتی نگارش فیلمنامه به پایان رسید خستگی زیادی احساس می کنم.
درویش، فیلمنامه را آدرسی خواند که عوامل را به مقصد می رساند و گفت: در هر حال این انتخاب فیلمساز است که کیفیت یک اثر را مشخص می کند؛ انتخابی که از بازیگران شروع شده و به عوامل پشت دوربین ختم می شود. وقتی انتخاب ها به درستی باشند در حقیقت ۹۰ درصد کار پیموده شده است و ۱۰ درصد باقی مانده تنها به نظارت خوب فیلمساز برمی گردد.
وی در بخش دیگری از سخنانش به مسائل مالی و ساختار پیچیده سینما اشاره و تاکید کرد: این موضوع سبب شده تا بسیاری از سینماگران حرفه ای به سمت تولید فیلم کوتاه بروند. با وجود اینکه سینما نحیف است اما اگر رونق داشته باشد برای همه فرصت وجود خواهد داشت.
کارگردان «رستاخیز» تصریح کرد: در این زمان معلوم نیست چه کسی در سینما می آید و می رود! وضعیت استعفا و انتصاب چطور است!؟ به طور کلی هیچ چیزی مشخص نیست.
وی در توضیح این مورد با اشاره به ظرفیتهای انجمن سینمای جوان، تشریح کرد: این انجمن ظرفیت دارد تا به یک بخش غیرمردمی تبدیل شود. کاش خانه سینمایی داشتیم که طبق تعریف اساسنامه خود بود و سینمای جوان هم در چتر سینمای ایران اداره می شد و آن وقت می‌توانست بسیار موفق باشد چراکه دولت از خانه سینما حمایت مالی و دست خود را کوتاه می کرد. با این حال امیدوارم خانه سینما آن‌قدر بالنده شود که به این سمت حرکت کند و دولت هم به جایی برسد که تصدی‌گری در بخش‌های مختلف مثل مدرسه ملی سینما را کنار بگذارد و واگذار کند.
درویش در ادامه نسبت به برگزاری متمادی جشنواره فیلم کوتاه در تهران انتقاد کرد و از مسئولان انجمن سینمای جوان خواست که این جشنواره را در استانهای دیگر هم برگزار کنند.
وی فیلمسازی را ریسک دانست و افزود: معتقدم جوان ها باید با برنامه چارچوب خلاقیت و ظرفیت خود را پیدا کنند چون سینما تک‌نوازی نیست بلکه ارکستر است.
این کارگردان سینما به فیلمسازان جوان توصیه کرد: توصیه من به جوان ها این است که یک کار را به درستی انجام دهند البته یک فیلمساز می‌تواند شاعر هم باشد اما خوب است که احساس شاعرانه‌اش را بیرون بدهد مگر اینکه نبوغی مثل چاپلین وجود داشته باشد که خودش هم متن بنویسد، هم بازیگر باشد، هم موسیقی بسازد و هم فیلمبرداری کند.
وی در پایان در مورد ایده های جدیدی که برای فیلمسازی دارد، توضیح داد: در حال حاضر یک سری طرح دارم که اصلا فکر نمی‌کنم بتوان آنها را ساخت و این نساختن فقط به خاطر سانسور و ممیزی نیست، مثلا ایده‌ای دارم که سراسر فیلم خارجی، همراه با بارش باران، بدون دیالوگ و در زمان جنگ است. من ۵-۶ صفحه از این ایده را نوشته‌ام، اما فکر می‌کنم الان نمی شود آن را ساخت. ایده دیگری دارم که کودک است و با درون من ارتباط برقرار کرده و حتی فیلمنامه کامل آن را نوشته‌ام، اما نمی‌توانم بسازم؛ چون هزینه‌ای که می‌برد توجیه بازگشت سرمایه ندارد و از آنجا که فیلم‌هایم را در بخش خصوصی می‌سازم، باید این شرایط را هم درنظر بگیرم. بنابراین معتقدم این‌ها هم جزو خودسانسوری محسوب می‌شوند.
نظر شما