به گزارش خبرگزاری شبستان؛ روزنامه "رأی الیوم" در مقاله ای به قلم "عبدالباری عطوان" –سردبیر خود- نوشت: مخالفان سیاسی و نظامی «سوریه» با شرایطی به مراتب بسیار سخت تر از زمان آغاز بحران در پنج سال پیش روبرو هستند، روند مذاکرات سیاسی انها در «ژنو» و یا جلسات «وین» دچار زوال شده و امیدی به کارکرد حیات بخش آنها نیست، عملیات نظامی این گروه ها نیز دچار تقسیم و جنگ داخلی این نیروها شده است، در «حلب» در محاصره نظامی هستند و در نواحی شرقی زیر بمباران هوائی «روسیه» و تحت فشار سکوت رضایت بخش عربی و بین المللی قرار دارند.
در میان این تصاویر تیره و تار، اخبار فراوانی مبنی بر فراهم شدن مقدمات برگزاری کنفرانسی شامل مخالفین داخلی و خارجی «سوریه» با حمایت روسیه برای برگزاری یک کنفرانس جامع آشتی ملی به گوش می رسد. برخی کشورها از جمله سوریه، مصر، امارات و عمان نامزد میزبانی این کنفرانس شده اند، اما هم اکنون برای میزبانی اولین نشست کمیته مقدماتی در روسیه و یا یک کشور عربی تلاش می شود.
نشست خانم «فدریکا موگرینی» با سه چهره مخالف سوری، «حسن عبدالعظیم»، «انس العبده» و «یحیی قضمانی» به نوعی این روند جدید تحرک بین المللی را مورد تایید قرار می دهد.
نکته قابل توجه این است که لحن بیانیه صادر شده توسط دفتر روابط خارجی اتحادیه اروپا آشتی جویانه، متفاوت و جدید بود. این بیانیه دال بر تاکید «موگرینی» و شخصیت های سوری نسبت به آینده سیاسی و صلح آمیز سوریه و ضرورت پایان خونریزی و آغاز مذاکرات سیاسی برای انتقال سیاسی حقیقی و بازسازی این کشور است.
البته ما اعتقاد نداریم که این نشست بین «موگرینی» وسه شخصیت مذکور که نماینده طیف های سیاسی متعدد از داخل و خارج هستند، تصادفی باشد، بلکه کاملا برنامه ریزی شده و از پیش تعیین شده است، همان گونه که انتخاب امارات به عنوان یک کشور بی طرف در بحران سوریه قابل بررسی است، به ویژه اینکه صحبت از بازسازی برای نخستین بار جایگاه برجسته ای را در این جلسات به خود اختصاص داده است.
وجود این اعتقاد بدیهی است که با روی کار آمدن «دونالد ترامپ»، مرحله آینده سوریه و کل خاور میانه کاملا متفاوت خواهد بود، زیرا پیروزی «ترامپ» تمام معادلات 8 ساله «اوباما» و دیگر محاسبات منطقه و بین اللملی به ویژه در پرونده سوریه را دگرگون کرده است.
شرط مخالفان سوری با دولت جدید «آمریکا» در صورت پیروزی «هیلاری کلینتون» که وعده مسلح کردن آنها را برای براندازی نظام حاکم بر سوریه داده بود، با شکست روبرو شد و آنها را وادار به انعطاف کرد.
سه کشورحامی مخالفان سیاسی و نظامی سوریه یعنی عربستان سعودی، قطر و ترکیه هم اکنون به دنبال منافع خود بوده و پس از پیروزی «ترامپ» که دوستی او با «پوتین» پوشیده نیست و بر ابقای «بشار اسد» به عنوان یک متحد برای مبارزه با تروریسم اصرار دارد، به تکاپوی حفظ منافع خود افتاده اند. عربستان سعودی با ارسال وزیر خارجه خود به «واشنگتن» در تلاش برای جلب حمایت کنگره برای پرداخت کمک های مالی جهت مبارزه با «ترامپ» است. ترکیه و قطر نیز به دنبال جلوگیری از خسارت و خطرهای احتمالی هستند.
حملات رسانه ای «عربستان» در طول جنگ نخست «حلب» طی چند ماه گذشته، در بمباران کنونی این شهر تکرار نشده و مربع های قرمز از شبکه های اجتماعی غائب شده است. البته ما اعتقاد نداریم که این یک اتفاق تصادفی باشد.
حال چه کنفرانس جدید مخالفان داخلی و خارجی در دمشق و یا هر پایتخت دیگری تشکیل شود و یا از ریشه شکل نگیرد اما موید این مطلب است که تمام فرمول های قدیمی روند مذاکرات سیاسی اگر از بین نرفته باشند، در اتاق ریکاوری هستند و طبق دیدگاه بیشتر ناظران سیاسی، مخالفان باید از مواضع و سیاست های خود، عقب نشینی کرده و قبل از آنکه دیر شود، با واقعیت های روز منطبق شوند.
نظر شما