خبرگزاری شبستان/ استان گیلان
شورای عالی انقلاب فرهنگی، 23 مرداد ماه سالگرد پیروزی و مقاومت 33 روزه حزب الله لبنان در برابر رژیم صهیونیستی را به عنوان روز مقاومت اسلامی نامگذاری کرد.
این جنگ که در بین لبنانی ها به «نبرد تموز» شهرت یافته و بر اساس یک «نقشه جامع» که توسط آمریکا، انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی، مصر، اردن، عربستان و احزاب شاخص طیف 14 مارس لبنان طراحی شده بود، به اجرا درآمد.
مهم‌ترین اثر جنگ 33 روزه: بی اعتمادی رژیم صهیونیستی
مقامات صهیونیست این جنگ را دارای آثار خطرناکی برای حال و آینده رژیم صهیونیستی می دانستند که مهم‌ترین اثر آن از بین رفتن اطمینان شهرک‌نشینان به فرماندهان سیاسی و ارتش اسرائیل بوده و در طرف مقابل این جنگ اعتماد و یقین به مقاومت را در لبنان باعث شد.
حزب‌الله به خوبی می‌دانست که چه می‌خواهد
هدف روشن و واضح، آنان را در برابر نیروهای اشغالگر همگام و منسجم کرده بود. افزون بر این آنان می‌دانستند که دشمن توان و امکان بهره‌گیری از سلاح های کشتار جمعی و غیر متعافر را ندارد.
دلایل پیروزی حزب الله
مردمی کردن مبارزه، استقلال عمل، پنهانکاری مفرط، وجود رهبران نظامی‌ـ سیاسی کارآمد، انسجام فوق‌العاده، بهره‌گیری از روش های نوین جنگ چریکی و استفاده از عملیات روانی علیه مزدوران از جمله دلایل پیروزی حزب الله لبنان در جنگ 33 روز است.
اعتماد راسخ آنان به درستی راه و مسیر انتخاب شده و اعتقاد عمیق آنان به پیروزی "در هر دو حالت شکست دشمن یا شهادت " و تکیه بر حمایت های الهی توانست اسرائیل را در هم شکند و ختم دوران بازدارندگی و آغاز دوران جدید مبارزه را اعلام دارد.
ایستادگی و مقاومت مردم لبنان در مقابل زیاده‌طلبی‌های قدرت‌های جهانی و رژیم صهیونیستی الگویی برای ملت های مبارز
در همان هفته اول ارتش اسرائیل که توانایی جنگیدن با حزب الله را نداشت، مایل بود پایان جنگ را اعلام کند ولی آمریکایی ها اصرار داشتند که اسرائیل چیزی را به دست آورد و سپس آتش بس را اعلام نماید از این رو سه هفته دیگر با اصرار آمریکایی ها جنگ ادامه پیدا کرد ولی در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد و با تصویب قطعنامه 1701 شورای امنیت- که شباهت زیادی به قطعنامه 598 دارد- بر پایان آن مهر تأیید کوبید.
وقتی جنگ تمام شد دو طرف جنگ در دو وضعیت کاملاً متفاوت قرار داشتند. اسرائیلی ها یکی- یکی به شکست سنگین خود اذعان کردند و البته آمریکایی ها نیز این گونه اعتراف کردند: «هیچ کس پیروز نشده است!»
حالا دیگر شکست ناپذیربودن ارتش صهیونیستی، اقتدار هول انگیز نیروی هوایی آن، قدرت اطلاعاتی موساد، نقش مؤثر حمایت های سیاسی غرب و اعراب از تل آویو در مقابل حزب الله فرو ریخته بودند و موجی از بی اعتمادی تار و پود دولت جعلی، ملت پوشالی و ارتش را به لرزه درآورده بود و ثبات قبل از جنگ جای خود را به بی ثباتی داده بود.
از آن طرف حزب الله لبنان پس از جنگ مورد تحسین فراوان ملت ها قرار گرفت حالا دیگر ملت 3 تا 4 میلیونی لبنان می توانستند خود را در کانون توجهات 300 میلیون عرب و حدود 5/1 میلیارد مسلمان ببینند و رهبر روحانی آنان در صدر شخصیت های خاورمیانه عربی بنشیند.
نتیجه گیری
اصولا ارتش‌های دنیا و کلاسیک با فرمول‌های نظامی معین و مشخصی کار می‌کنند و برای هر موقعیت جنگی فرمولی ثابت و روشن دارند که خارج از آن عمل نمی‌کنند. در طی سه دهه اخیر موضوع جنگ‌های پارتیزانی، نامنظم و نامتقارن از موضوع‌های داغ و در عین حال خاص مورد بحث قرار گرفته است.
همسایگان فلسطین اشغالی در طی 60 سال گذشته همواره مورد تهدید ارتش کلاسیک رژیم صهیونیستی بودند و لبنان نیز از این مورد بی‌نصیب نبوده است. حزب‌الله لبنان یک حزب شناخته شده لبنانی در طول 30 سال گذشته در جنوب این کشور است که دارای فعالیت‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و نظامی بوده است.
حزب‌الله لبنان پس از عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی توانست خود را در لبنان به عنوان یک حزب شیعی - اسلامی ملی معرفی نماید و به فعالیت‌های خود ادامه دهد.
حزب‌الله با جنگ نامتقارن توانست صهیویست را به ذلت و خواری بکشد و در میان جنبش‌های اسلامی الگوی مناسبی برای دولت‌های عرب منطقه باشد.
ویژگی‌های جنگ نامتقارن
1) استفاده از روش‌های نامعمول و نامتجانس
2) جنگ نامتقارن فقط در سطح نظامی نیست بلکه در سطح استراتژیک کاربرد دارد که استفاده از جنگ رسانه‌ای، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اطلاعات و روانی از جمله آنهاست
3)انگیزه و روحیه بالای شهادت طلبی جهت از بین بردن نفرات و ادوات دشمن
4) سرعت عمل بالا، از بین بردن اراده طرف مقابل، شوک بهت، نامرئی بودن و عدمت تشخیص ضربات وارده توسط حریف نیرومند از دیگر ویژگی‌های جنگ نامتقارن است.
پی نوشت:
1)بهمنش احمد: تاریخ ملل قدیم آسیای غربی.206- 208
2)هاروی بورتر، موسعة التاریخ 1991. چاپ اول. ص 102
3)مسعود اسد اللهی. از مقاومت تا پیروزی، مؤسسه مطالعات وتحقیقات اندیشه سازان نور، تهران، سال 1379، ص 49
4)فیلیپ حتی، تاریخ سوریه و لبنان و فلسطین چاپ سوم بیروت ص70
پایان پیام/
نظر شما