به گزارش خبرگزاری شبستان؛ "العهد" در مقاله ای به قلم "شارلی ابی نادر" نوشت: در سوریه نیز مانند عراق، ارتش و نیروهای مردمی برای آزاد سازی مناطق تحت تسلط تروریست ها وارد جنگ گسترده ای شده اند. این تروریست ها بدون هدف مشخصی با حمایت کشورهای مختلف غربی می جنگند و برای تخریب هر چیزی در راستای اجرای دستور غرب می کشند و کشته می شوند. کشورهای غربی همچنان از این نیروهای عجیب و غریب حمایت می کنند و ترس از گسترش درگیری های خطرناک و پیامدهای مصیبت بار آن باقی می ماند.
جنگ در سوریه و عراق تقریبا فراگیر بوده و بسیاری از شهرها و روستاها ویران و و زیربناها تخریب شده و بسیاری از مردم مهاجرت می کنند. بدون تردید تمام وقایع کنونی پیرامون جنگ های آزاد سازی دو شهر حلب و موصل و شرایط و اهداف آن شبیه به یکدیگر است. می توان دلایل جنگ و درگیری در هر دو کشور عراق و سوریه را به اختصار چنین گفت:
دو شهر حلب و موصل که در حقیقت پایتخت های دوم کشور خود پس از دمشق و بغداد به شمار می آیند، دارای بیشترین نقاط درگیری بین المللی و منطقه ای هستند و تنوع فرهنگی، مذهبی، فرقه ای و جمعیتی محیط داخلی دو کشور عراق و سوریه نقش اساسی در جلب توجه کشورهای دور و نزدیک ایفا می کند.
از موصل به حلب: نبرد یکسان
نقاط مشابهی در زمینه های چون درگیری های هر دو شهر که از دیگر جنگ های جهان متمایز است و نیز پیشینه اقتصادی مهم مانند چاه های غنی نفت و منابع اصلی آب وجود دارد.
مرز جغرافیائی که حلب و موصل را در شرق به ایران و در غرب دریای مدیترانه نزدیک می کند نقش مهمی در پروژه خط گاز رسانی به روسیه ایفا می کند، طرحی که بیشترین اهمیت را در آینده اقتصاد روسیه دارد.
به دنبال این اهمیت جغرافیائی و استراتژیک هر دو شهر حلب و موصل، کشورهای حامی تروریست و تجزیه عراق و سوریه بر جنگ در این دو شهر متمرکز شده اند. علاوه بر حمایت های عملی از تروریست ها با ارسال سلاح های پیشرفته و تجهیزات، حمایت های رسانه ای و دیپلماتیک بسیاری از این گروهها صورت گرفت و طرح های سازش و پیشنهادهای بین المللی نیز در راستای حمایت از آنها مطرح شده است. با وجود اعمال فشارهای فراوان توسط ارتش هر دو کشور بر تروریست ها، اما باز شاهد سبقت غربی ها در ارائه طرح سازش های مشکوکی بودیم که هدفی جز به تأخیر انداختن آزاد سازی این دو شهر نداشتند. درست زمانیکه این کشورها مدعی حمایت از دو شهر مذکور بودند، انبارهای تروریست ها در عراق و سوریه مملو از سلاح های شیمیائی و ویرانگری بود که با حمایت بین المللی و منطقه ای فراهم می شد. این سلاح های ویرانگر نقشی اساسی در حجم کشتار و ویرانی های به بار نشسته داشته اند.
از اینجا، ارزش نظامی و میدانی و استراتژیک ارتش و نیروهای مردمی در آزادسازی دو شهر حلب و موصل آشکار می شود. در سایه نتائج عملی و میدانی که به نفع دو ارتش مذکور هستند و به موازات از دست رفتن پایگاه های تروریست ها، کشورهای حامی تروریست ارامش خود را از دست داده و خشمگین هستند و با وقوع پیامدهای حاصل از پیروزی در دو جنگ حلب و موصل، نشانه های شکست منطقه ای و بین المللی در جنگ هایی که علیه دولت و ملت دو کشور عراق و سوریه صورت گرفت، هویدا می شود.
نظر شما