متأسفانه جهان اسلام گرفتار روایت نکردن ویژگی اصلی پیامبر اسلام(ص) است

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، هفدهم ربیع الأول سالروز میلاد باسعادت پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است، پیامبری که خاتم انبیای الهی است، همان پیامبری که خداوند ایشان را به سایر انبیای الهی برتری داد و در قرآن کریم، آن حضرت را اسوه و الگویی برای جهانیان معرفی کرده است؛ «لَقَد کانَ لَکم فی رَسولِ اللَّهِ اسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن کانَ یرجوا اللَّهَ و الیومَ الأخِرَ و ذَکرَ اللَّهَ کثیراً؛ مسلماً برای شما در زندگی رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند» (آیه 21 سوره احزاب).

پیامبرگرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) سختی‌ها و مشکلات زیادی را در راه دین اسلام متحمل شدند و با اخلاق و رفتار نیک خویش مردم را به اسلام دعوت می‌کردند.

امام صادق (علیه السلام) در روایتی به عمروبن سعيد بن هلال می‌فرمایند: «إِذَا أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص فَإِنَّ الْخَلْقَ لَمْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ ص قَطُّ؛ هرگاه به مصيبتى دچار گشتى ياد مصيبت‌هاى رسول خدا كن زيرا مردم هرگز مانند او دچار مصيبت نشده‌اند»(كلينى، ابو جعفر، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية)، 8 جلد، دار الكتب الإسلامية، تهران - ايران، چهارم، 1407 ه‍ ق).

در این روایت، امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند که هنگامی که مصیبتی بر تو وارد شد، بر اموالت یا اولادت، پس مصائب پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) را به یاد آور که هیچ یک از خلایق، مصائبی مانند مصائب پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) نداشتند؛ اگرچه در برخی روایات اسلامی آمده است که زمانی که مصیبتی بر انسان وارد می‌شود، یا به یاد مصائب امام حسین (علیه السلام) باشد، اما این روایت نشان می‌دهد که پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بیشترین سختی‌ها و مصیبت‌ها را در زندگی خود دیدند.

به گفته حجت الاسلام و المسلمین علی الماسی، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم، آزار و اذیتی که به پیامبر اکرم (ص) رسید، هیچ یک از پیامبران الهی نرسید؛ همان طور که آن حضرت فرمودند: «هیچ پیامبری به میزانی که من اذیت شدم، اذیت نشد».

دعای زیبای پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در جنگ احد

کارشناس مطالعات اسلامی یکی از آزار و اذیت‌های پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) را ماجرای جنگ احد عنوان کرد؛ زمانی که سپاه اسلام به هزیمت کشیده شد و در حال شکست بود، بسیاری از یاران پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) درحال فرار بودند؛ همان طور که خداوند در آیه شریفه 123 سوره آل عمران هم به این مسئله اشاره می‌کند و می‌فرماید: «إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلي‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوکُمْ في‏ أُخْراکُمْ فَأَثابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِکَيْلا تَحْزَنُوا عَلي‏ ما فاتَکُمْ وَ لا ما أَصابَکُمْ وَ اللَّهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ؛ به یاد بیاورید هنگامی را که از کوه بالا می‌رفتید و جمعی در وسط بیابان پراکنده شدند و از شدت وحشت به عقب ماندگان نگاه نمی کردید ، و پیامبر از پشت سر ، شما را صدا می‌زد».

در این جنگ، فشار زیادی به پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) وارد شد و اگر فداکاری‌های امام علی (علیه‌السلام) نبود، چه بسا آن حضرت به شهادت می‌رسیدند؛ اما با وجود این مسائل، پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) هیچ نفرینی بر یاران غیروفادار خویش نکردند، بلکه دعای عجیبی دارند که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی به دعای کوتاهی از پیامبرگرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره کرد که در آن لحظات فرمودند: « اَلّلهُمَّ اهْدِ قَوْمي فَاِنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ؛ خدایا امت مرا هدایت کن خدایا قوم مرا هدایت کن، به درستی که آنها جاهل هستند و نمی‌دانند»؛ دو نکته مهم در دعای پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) پس از جنگ احد وجود دارد، اولین نکته این است که پیامبران پیشین، قوم‌های خود را نفرین کردند و بسیاری از عذاب‌هایی که به اقوام آنها وارد شده به خاطر نفرین پیامبران پیشین بوده است، اما پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «من نفرین‌کننده و لعن‌کننده مبعوث نشدم»؛ آن حضرت بهترین چیز را برای امت خویش از خداوند خواستند و آن هدایت است.

حجت الاسلام و المسلمین الماسی به نکات کلیدی برجسته‌ای اشاره کرد که انسان را به فکر وا می‌دارد؛ در این دعا، پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) همانند فردی که برای عده‌ای از مردم نزد بزرگی شفاعت می‌کند، دعا می‌کنند تا قوم حضرت به واسطه عملی که انجام دادند، مورد غضب خداوند قرار نگیرند.

وی با بیان این که این دعا که با عطوفت و مهربانی پیامبرگرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به امت اسلامی بیان شده است، گفت: این دعا ما را به این می‌رساند که حضرت محمد (صلّی‌الله‌علیه‌وآله)، پیامبر رحمت و مهربانی است و همه اعمال و تکالیف ایشان بر مبنای رحمت حضرت نسبت به امت است و شاهد این مطلب؛ آیه شریفه 107 سوره انبیاست که خداوند می‌فرماید: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ؛ ما تو را نفرستادیم، مگر این که رحمتی برای جهانیان باشی».

جهان اسلام گرفتار روایت نکردن ویژگی اصلی پیامبر (ص) است

نویسنده کتاب «عرف از دیدگاه فقه و اصول» تصریح کرد: پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) رحمتی برای همه انسان‌ها و بشریت هستند که باید مورد توجه قرار گیرد؛ اما متأسفانه امروز جهان اسلام گرفتار روایت نکردن این ویژگی اصلی پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) است.

حجت الاسلام و المسلمین الماسی یادآور شد: امروز بسیاری از گروه‌های تکفیری به اسم دین اسلام و به عنوان پیروی از پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به عملیات تروریستی و تکفیر می‌پردازند؛ زیرا خصوصیت رحمت بودن پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) را نادیده گرفتند، در حالی که پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) نه تنها برای مسلمانان بلکه برای تمام بشریت رحمت بودند.

وی اظهار داشت: اگر ما می‌خواهیم از پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) الگو بگیریم و مورد نظر آن حضرت باشیم، باید دید خود را نه تنها نسبت به هم‌کیشان و برادران دینی، بلکه نسبت به همه انسان‌ها بشوییم و با دید بشریت به آنان نگاه کنیم.

درس بزرگ انسان زیستن از آموزه‌های پیامبر گرامی اسلام (ص) نشأت می‌گیرد/مسلمانان منشأ رحمت برای دیگران باشند

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم، سخنی از امام علی (علیه‌السلام) که در فرمان حکومتی خویش به مالک اشتر توصیه کردند را مورد توجه قرار داد که «مردم دو دسته هستند، یا مسلمانند و برادران دینی تو و یا غیر مسلمان؛ اما انسان و همنوع تو»؛ همه انسان‌ها حداقل در انسانیت با هم مشابه هستند و همین جوهره انسانیت باعث می‌شود که انسان عملی خلاف شأن انسانیت با هیچ یک از افراد بشر نداشته باشد.

حجت الاسلام و المسلمین الماسی بیان کرد: ما حق نداریم کارهایی انجام دهیم که رحمت بودن و خیرخواه بودن در برابر بشر ولو غیرمسلمانان را نادیده بگیریم.

وی عنوان کرد: در دوران ما، درس بزرگ انسان زیستن از آموزه‌های پیامبر گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) نشأت می‌گیرد و ما باید عینک «انسان دیدن دیگران» را بر چشم خود بگذاریم تا بتوانیم حرمت انسان را حفظ کنیم.

نویسنده کتاب «بررسی فقهی مسأله حق» گفت: اگر ما در زندگی انسان بودن را لحاظ کنیم، باید منشأ رحمت برای دیگران باشیم و با منش رحمت با همه انسان‌ها رفتار کنیم؛ اگر ما این مسئله را در زندگی خود لحاظ کنی، درس بزرگی از حضرت گرفته ایم و در حقیقت، پیرو آن حضرت خواهیم بود.

تهیه و تنظیم: زهرا قربانی