به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی انتشارات سروش ،تجربه کردن، یورش بردن بر ناشناختههاست؛ چیزی است که فقط پس از وقوع میتوان چارچوبش را مشخص کرد. نوگرا (آوانگارد) بودن در حقیقت در صفِ مقدم بودن است. هر یک از چهرههای مهم این کتاب، امکانات تئاتر را بهعنوان هنر گسترش دادهاند و برای هریک از آنان تجربه معنایی متفاوت داشته است. برای استانیسلاوسکی بهمعنای اهمیت بازیگر بوده، حال آنکه برای کریگ امکانات صحنة تئاتر اهمیت داشته است. میرهولد و راینهارت بر اهمیت کارگردان تأکید داشتند و آپیا بر استفاده از نور. برشت سروکارش با کشف سرشت آموزشی تئاتر بود و آرتو معتقد شد که تئاتر باید آن اشاراتی را که در وادی کلمات است منعکس کند، نه واقعیت هر روزی طبیعت را. تئاتر نیکلائیس نشاندهندة ترکیبی از مفهوم تئاتر بیکلام آرتو و تصویر کریگ از تودههای انتزاعی متحرک است. گروتوفسکی و باربارا و پیتر بروک هم عاقبت به جوهر تئاتر بازگشتند؛ به ارتباط بین بازیگر و تماشاگر. سیر این تطوّر نکات بیبدیلی را معیّن میسازد که جیمز روز اِوَنز استادانه به آنها پرداخته است.
بهدلیل استقبال مخاطبان کتاب «تئاتر تجربی» نوشتۀ جیمز روز-اِوَنز ترجمه مصطفی اسلامیه بازنشر و به چاپ هشتم رسید.
نظر شما