به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمانشاه، حادثه تلخ فروریختن پلاسکو و مدفون شدن آتش نشانان شجاع و فداکار در زیر آوار عظیم این مجتمع تجاری قلب هر انسانی را به درد می آورد.
انتظار دردناک و تلخ خانواده های قربانیان این حادثه در روزها و ساعات گذشته برای یافتن پیکرهای شهدای آتش نشان و شهروندانی که جان خود را از دست دادند، روزهای پایانی سال 95 را به یکی از تلخ ترین خاطرات ملت ایران مبدل کرد.
این حادثه تلخ فارغ از اینکه به چه دلایلی و چگونه رخ داد، ما را با زاویه ای پنهان از زندگی انسان های فداکاری آشنا کرد که تنها برای نجات دیگران از بذل جان خود دریغ ندارند و همچون ققنوس در شعله های آتش می سوزند تا ما زنده بمانیم.
ققنوس جوانی که از میان شعله های پلاسکو سر بر آورده است آواز بلند ایثار و فداکاری آتش نشانان قهرمان را سر داده است و اینکه اگر نمی توانیم یاری شان دهیم قوانین را رعایت کنیم و مسیر امداد رسانی را بیش از این برای آنان سخت و ناهموار نکنیم.
پس از هشت روز از این حادثه دردناک موج عظیمی از هشتک ها و محتواهای متنی و تصویری از سوی هموطنانمان برای ابراز همدردی با خانواده آتش نشانان شهید و همکارانشان به راه افتاده است که در این میان مروری بر شعر شاعره کرمانشاهی انسیه ناصرالمعمارین حاکی از عمق تأثر عظیم این حادثه بر مردم دارد.
آتشی برپا شد و جانم میان شعله سوخت
گوهر آتش نشانم در میان شعله سوخت
تا نگیرد جانی آتش، در میان شعله رفت
نازنین سرو روانم در میان شعله سوخت
دست امدادی نبود و لطف امدادی نبود
شمع شد، پروانه شد جانم میان شعله سوخت
انسیه ناصرالمعمارین دوم بهمن ۱۳۹۵
نظر شما