اسرار ماه‌ترین ماه/چرا یک ماه روزه می‌گیریم

حجت الاسلام دکتر محمدباقر علم الهدی: ماه رمضان ماه دریافت فرصت ها و بهره گیری از ارزش هایی است که خداوند در زندگی برای ما فراهم کرده است و در این یک ماهی که امکان بازنگری برای ما مهیا می شود به خوبی در می یابیم که نقاط ضعف و قوتمان کجاست و چگونه می توانیم برای برون رفت از مشکلات اخلاقی تلاش کنیم.
به همین جهت است که خداوند در ماه رمضان دست های شیطان را در غل و زنجیر می کند تا انسان ها از انوار ملکوتی این ماه عظیم بهره مند شوند و در حقیقت ماه رمضان فرصتی است که خداوند برای بازنگری به ما انسان ها عطا کرده است.
اکنون که خداوند این فرصت را در اختیار انسان ها قرار داده باید از آن به نحو احسن استفاده کرد و هر کسی که در ماه رمضان آمریده نشود، چگونه می خواهد این فرصت در ماه های دیگر برای خودش فراهم کند.
امام صادق (ع) در حدیثی می فرمایند: کسی که در ماه رمضان مورد آمرزش قرار نگیرد باید تا رمضان دیگر تامل کند شاید بتواند در رمضان دیگر اسباب آمرزش را برای خود فراهم کند مگر آنکه در صحرای عرفات حاضر شود. این سخنان همگی نشان از جایگاه رفیع ماه مبارک رمضان است اما متاسفانه انسان هایی که به دلیل تمرد و دین گریزی تلاش می کنند در برابر این فرصت های ذی قیمت مقاومت کنند و در حقیقت از این فرصت هایی که خداوند برای بازنگری آنها به زندگی خود عنایت کرده بهره نگیرند، انسان های ضعیف و گرفتاری هستند که هرگز در دنیا و آخرت روی سعادت را نخواهند دید.
امام علی (ع) می فرمایند: گناهان درد است. انسان های گنه کاری که مبتلا به بیماری هستند و هرگز نسبت به بیماری خود خبر ندارند به همین جهت نسبت به گناهان و نشان دادن جرات خود در ارتکاب معاصی اصرار می ورزند که خود این سبک شمردن گناه نیز از بزرگترین گناهان است.
همان طور که امیر المومنین علی (ع) می فرمایند: بدترین گناه آن است که گنه کار آن را سبک بشمارد به همین جهت انسان هایی که روزه نمی گیرند و برای نشان دادن جرات خود بر پروردگار مرتکب معصیت می شوند این ها افرادی هستند که بزرگترین گناه را در زندگی خود انجام می دهند همانگونه که در حدیثی دیگر حضرت علی (ع) می فرمایند: بزرگترین گناه نزد خداوند آن گناهی است که مرتکبش بر آن اصرار ورزد. یا در جای دیگر امام باقر (ع) می فرمایند: همه گناهان بد هستند و بدترین گناه آن گناهی است که بر آن گوشت و خون بروید. یعنی انسان با روزه خواری خود در ماه مبارک رمضان باعث فربه ترشدن و توانمندترشدن خود شود.
افرادی که می توانند با انجام تکالیف الهی در زمره مطیعان و پاکان قرار بگیرند این انسان ها وقتی که با جرات و جسارت مرتکب عمل گناه می شوند گویا خداوند را بر زندگانی خود حاکم نمی بینند.
در یکی از فرمایشات امام علی (ع) آمده است: "اتقوا به معاصی الافی الخلواة فان شاهد هو الحاکم"یعنی از معاصی خدا در خلوتگاه های خود پروا کنید زیرا آن خداوندی که شاهد است هم او داور است و بر زندگانی آینده ما داوری خواهد کرد.
در حالیکه پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: همانا مومن گناه خود را چونان تخته سنگی بزرگ می بیند که می ترسد بر روی او بیفتد و کار او را بسازد ولی کافر گناه خود را مانند مگسی می بیند که از جلوی بینی اش رد می شود.
بر همین اساس رمضان ماه توجه عملکردها، اقدام ها و همه رفتاری است که ما در سال گذشته آن را انجام داده ایم؛ در این فرصت نورانی که خداوند در اختیار ما قرار می دهد اگر توانستیم با بهره گیری از لحظات، دقایق و ساعات و روزهای آن نسبت به آنچه که انجام می دهیم دقت نظر ویژه داشته باشیم، قطعا از ملکوت این ماه بهره مند شده ایم چرا که خداوند بر اساس لطف و مرحمتش دوست دارد فردای قیامت همه بندگانش مشمول رحمت او قرار بگیرند اما اگر کسی خود را در مهلکه گناه و معصیت انداخت و هرگز از عوامل بازدارنده معصیت مانند نماز و روزه و ... که خداوند بر اساس لطف و عنایت و رحمتش در اختیار انسان ها قرار داده است بهره برداری نکرد؛ طبیعی است که این انسان گرفتار هوای نفس و شیطان گردیده است.
استاد حوزه علمیه چیذر و رییس مرکز تخصصی حضرت قاسم بن‌الحسن (ع)
پایان پیام/