حجت الاسلام والمسلمین محمدهادی یوسفی غروی، استاد و پژوهشگر برجسته تاریخ اسلام در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان به مناسبت فرا رسیدن سوم اسفند سالروز تخریب حرمین عسکریین(ع)، در مورد تخریب قبور ائمه(علیهم السلام) از سوی وهابیت، گفت: اینکه روی قبور بنایی ساخته نشود از اندیشه و عقاید خاص جریان ضاله وهابیت است. آنها معتقدند که وجود این بنا به نوعی مظهر عبادت است، پس نباید باشد.
وی ادامه داد: اما همین جای سوال دارد از کسانی خود را پیرو احمدبن حنبل می دانند چراکه خود احمد بن حنبل که پیروان اش سنگ اندیشه های او را به سینه می زنند امروز در بغداد مقبره دارد. یعنی قبر کسی که از بزرگان اندیشه وهابیت است، در بغداد مقبره دارد.
عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی در مورد ادله پیروان وهابیت در توجیه عملکرد خود نسبت به تخریب قبور، اظهار کرد: آنها برای اثبات ادعای خود به این روایت استناد می کنند: حدثنا یحیی بن یحیی و ابوبکر بن ابی شیبه و زهیر بن حرب قال: یحیی ٲخبرنا و قال الآخران، حدثنا وکیع عن سفیان عن حبیب بن ٲبی ثابت عن ٲبی وائل عن ٲبی الهیاج الٲسدی قال: لی علی ابن ابی طالب (ع) ٲلا ٲبعثک علی ما بعثنی علیه رسول الله (ص) ٲن لا تدع تمثالاً ٳلّا طمسته و لا قبراً مشرفاً ٳلّا بسوّیه. اما این حدیث، حدیث ضعیفی است و در سلسله راویان آن افرادی هستند که از نظر علمای حدیثی اهل تسنن قابل اعتماد نیستند.
یوسفی غروی در ادامه بیان کرد: حتی بر فرض صحت این حدیث، در دلالت آن جای بحث وجود دارد، چراکه عبارت «ولا قبراً الا بسویه» به معنای تخریب بنای قبور نیست بلکه به معنای مسطح کردن آن است. بنابراین، به استناد این روایت نمی توان فتوا به تخریب قبور داد و این موضوع در هیچیک از مذاهب پنج گانه اسلامی یعنی حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و شیعی مورد قبول نیست. امروز برخی از بزرگان و علمای وهابی از این عمل اظهار تاسف می کنند که چرا بارگاه و گنبد پیامبر (ص) به خصوص گل دسته های مسجد النبی(ص) را تخریب نکردند؟!
حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی تاکید کرد: با چنین استدلال و ادله در هشتم شوال (یوم الهد) مطابق با سال 1344 هجری قمری به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود، پیروان وهابیت به مدینه رفته و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر آن را اشغال کردند که تخریب قبور چهار امام معصوم علیهم السلام، قبر ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، قبور همسران پیغمبر(ص)، قبر ام‌البنین، قبر عبدالله پدر پیامبر(ص)، اسماعیل فرزند امام صادق(ع) بسیاری از صحابه بزرگوار، یاران و اصحاب ائمه معصومین (ع) و شهیدان صدر اسلام نتیجه اسفناک آن بود.
وی ادامه داد: بنا بر نقل تاریخ در این قبرستان بیش از هزار نفر از صحابه حضرت رسول(ص)، قاریان و سادات بنی‌هاشم مدفون هستند که بیشتر قبور جز چند تن معدود، گمنام و نامعلوم است هرچند که وهابیت و پیروان اش در سال 1221 هجری نیز به مدینه هجوم برده و پس از یک سال و نیم محاصره شهر، آن را تصرف کرده و اقدام به غارت اشیای گرانبهای حرم حضرت رسول(ص) و تخریب و غارت قبرستان بقیع کردند.
نویسنده مجموعه کتاب «موسوعه التاریخ الاسلامی» در مورد پیشینه تاریخی ساخت مقبره و بارگاه در بقیع، اظهار کرد: اولین بار در سال 133 هجری، یعنی اوایل قرن دوم هنگام روی کار آمدن حکومت عباسیان در مدینه بود که روی قبور ائمه بقیع علیهم السلام مقبره ساخته شد. در واقع بنی عباس به احترام جد خود عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) روی قبر او مقبره ای را بنا کردند و به تبع آن روی قبور ائمه(ع) مدفون در بقیع و فاطمه بنت اسد نیز مقبره ای ساخته شد.
وی ادامه داد: طبق مدارک مسلم تاریخی، گنبد و بارگاه حرم ائمه بقیع علیهم السلام به مدت هشتصد سال بوده است و در این مدت این بارگاه در مقابل دید تمام مسلمانان از فرق و مذاهب مختلف قرار داشته است اما هیچ فرقه یا عالِم دینی از علمای جهان اسلام نسبت به وجود این بارگاه و تعظیم و تکریم آن توسط مسلمانان، اعتراضی نکرده اند. حتی در چند مرحله نیز تعمیراتی در این بارگاه صورت گرفته است.
حجت الاسلام یوسفی غروی با بیان اینکه جریان ضاله وهابیت حتی قصد تخریب مرقد مطهر نبوی و گنبد و بارگاه آن حضرت(ص) را نیز داشت، خاطرنشان کرد: اما در اثر تهدید محمد علی پاشا، پادشاه وقت مصر به لشکر کشی و حمله به عربستان از این کار منصرف شدند. امروز برخی از بزرگان و علمای وهابی از این عمل اظهار تاسف می کنند که چرا بارگاه و گنبد پیامبر (ص) به خصوص گل دسته های مسجد النبی(ص) را تخریب نکردند!
نظر شما