خبرگزاری شبستان-مازندران
کفش های کوچکش را در آورد و مثل مادر پیاده روی خاک ها براه افتاد. یک صحرا و یک دختر سه ساله .مادر سجاده خاکی اش را پهن کرده بود، حدیث کنار مادر روی این خاک ها با پای برهنه مشغول بازی کردن می شود.
این خاک تب دار بوسه بر پاهای کوچک حدیث سه ساله می زند. نه خار مغیلانی بود و نه دستی که صورت کوچک حدیث را با سیلی نوازش دهد، بجز سنگ ریزه ها و بادی که هر لحظه گرد و خاکی را در هوای شلمچه به پا می کرد .دخترک در میان بادها می دوید و می خندید . لباس های عیدی که مادر برایش خرید را متبرک خاک های شلمچه کرده بود.
پرچم های یا ابالفضل (علیه السلام) شده بودند تکیه گاه دخترک سه ساله . حدیث دور پرچم های یا ابالفضل(علیه السلام) که مقاوم روی خاک های شلمچه ایستاده اند می چرخید. دخترک انگار می دانست صاحب این علم کیست.
مهین حیدری مادر حدیث سه ساله از سلاله سادات یکی از زائران راهیان نور مازندرانی برای بازدید از مناطق عملیاتی کیلومترها فاصله را با دو فرزند کوچکش به خرمشهر آمده است.
او از دخترک می پرسد اینجا کجاست، که حدیث با بیانی کودکانه می گوید:« اینجا شلمچه است. منم اومدم پیش شهدا .»
دخترک با دستان کوچکش چادر مادر را محکم گرفته و با شیرین زبانی ادامه می دهد:« شهدا را دوتا دوست دارم .»
در دنیای حدیث عدد 2 بزرگترین رقم دوست داشتن است. حتی برادرش را هم دوتا دوست دارد.
حدیث یک برادر 6 ساله به نام محمدجواد دارد. دخترک آنقدر به برادرش وابسته است که اگر کنارش نباشد بهانه می گیرد.مادرش می گوید« اگر حدیث می خواهد آب بخورد باید به برادرش هم بدهد.»
مادر حدیث در ادامه به انس بچه هایش با شهدا اشاره می کند و با بیان خاطره ای از همسرش که امسال خادم زائران راهیان نور مازندران شده است، می گوید: پدر حدیث وقتی اربعین سال 95 به کربلا رفت عکس شهیدی به نام محمدرضا نوروزی را بهمراه خود به خانه آورد .ما هم عکس شهید را روی دیوار اتاق نصب کردیم . بچه ها هر صبح به شهید سلام می کنند.
حدیث سه ساله وقتی حرف های مادرش را درباره شهید می شنود با لهجه شیرین کودکانه اش می گوید: «شهید نوروزی دوست باباست.»
آفتاب شلمچه در حال غروب کردن است . دیگر حدیث از راه رفتن خسته می شود و مادر او را در آغوش می گیرد . غروب که می شود گویی دل دخترک سه ساله هم می گیرد و ساکت سرش را روی شانه های مادرش می گذارد.
نظر شما