اشتغالزایی پتروشیمی/ایجاد ۱۶ هزار شغل به ازای هر یک میلیون تن ظرفیت جدید

خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: ايجاد صنعت پتروشيمي در ايران قدمتي 50 ساله دارد و به دهه 1330 شمسي بر مي‏گردد. در اواخر اين دهه، وزارت اقتصاد وقت به منظور گسترش صنعت پتروشيمي در كشور، بنگاه شيميائي كشور را تأسيس نمود و شركت مزبور در سال 1337 طرح احداث كارخانه كود شيميایي مرودشت فارس را به اجرا گذاشت. ليكن از آنجا كه رشد اين صنعت نيازمند فعاليتهاي تخصصي گسترده تر و هماهنگ با صنعت نفت و گاز بود، به زودي ضرورت ايجاد سازماني براي توسعه و هدايت صنعت پتروشيمي مشهود شد و به همين سبب در سال 1342 شركت ملي صنايع پتروشيمي با مالكيت دولت و تحت پوشش شركت ملي نفت ايران تأسيس گرديد و كليه فعاليتهاي مرتبط با ايجاد و توسعه صنايع پتروشيمي در اين شركت متمركز شد.

بنابراین گزارش، پتروشیمی در کشورمان در سال های اخیر رشد بسیاری پیدا کرده است تا جایی که محصولات تولیدی ایران در بسیاری از کشورهای دنیا استفاده می شود. افزایش تولیدات در این بخش باعث افزایش اشتغالزایی شده است تا جایی که براساس شاخص‌های روزآمد شده، ظرفیت میانگین اشتغال‌زایی کل زنجیره صنعت پتروشیمی، امروزه حداکثر در حدود ١٦ هزار نفر اشتغال به ازای هر یک میلیون تن ظرفیت جدید است.

این گزارش می افزاید: شانا در این زمینه به نقل از رئیس دفتر توسعه صنایع پایین دستی شرکت ملی صنایع پتروشیمی نوشته است: "بر اساس شاخص های روزآمد شده ظرفیت میانگین اشتغالزایی کل زنجیره صنعت پتروشیمی امروزه حداکثر در حدود ١٦،٠٠٠ نفر اشتغال به ازای هر یک میلیون تن ظرفیت جدید است. هم اکنون از کل محصول به فروش رسیده صنعت پتروشیمی ٣٠ درصد و از محصولات پلیمری ٥٠ درصد آن در داخل کشور به مصرف می رسد، که با سرمایه گذاری جدید در خطوط تولید، ارتقای سطح فناوری و توسعه بازار این صنایع امکان افزایش جذب این محصولات در داخل و افزایش سهم اشتغال در صنایع پایین دستی پتروشیمی فراهم می شود."

یادآور می شود: روند توسعه و تحول صنعت پتروشيمي در ایران پنج مرحله مشخص را در بر می گیرد.

1) مرحله پيدايش: این مرحله با تاسیس شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران در سال 1342 و با احداث واحد تولید کود شیمیایی شیراز در سال 1343 آغاز گردید.

2) مرحله گسترش اوليه: با ایجاد مجتمع هاي پتروشيمي رازي، آبادان، پازارگاد، كربن اهواز (ايران)، خارك ، فارابي ، بندرامام و طرحهاي توسعه پتروشيمي شيراز آغاز گردید. ( دوره سال های 56-1352، 51-1347، 46- 1343)

3) مرحله ركود: به علت مسائل ناشی از جنگ تحمیلی، تولید به حداقل رسید و عملیات تکمیل احداث پتروشيمي بندرامام نیز متوقف شد ولی تکمیل طرح های نیمه تمام از جمله طرح گسترش شیراز ادامه داشت.

4) مرحله تجديد حيات و بازسازي: اجرای طرح های برنامه پنجساله اول و دوم توسعه (پتروشیمی اصفهان، اراک و تکمیل مجنمع های بندرامام و ...) باعث شد که تولید در سال پایانی برنامه دوم به 12 میلیون تن برسد.

5) مرحله جهش و تثبيت: در این دوره (برنامه های سوم، چهارم و پنجم توسعه) پتروشیمی به سمت استقرار در کلاس جهانی حرکت کرد. ویژگی های متمایز این دوره صرف نظر از جهش و فزونی تولید و ارزش تولیدات، ارتقاء جایگاه صنعت پتروشیمی در صادرات کالاهای غیر نفتی و در سهم اقتصاد ملی، ارتقاء نسبی جایگاه پتروشیمی ایران در منطقه و جهان و ... می باشد.