عدم تفسیر قرآن با اصطلاح و الفاظ قرآنی موجب انحراف می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، آیت الله زین العابدین قربانی، نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت در ششمین جلسه تفسیر سوره عنکبوت با اشاره به آیه 45 این سوره گفت: در این آیه خداوند سه مطلب را به پیامبر اکرم تکلیف می‌کند که نخستین آن تلاوت برای مردم بود که با شنیدن، قرآن را فرا گیرند و در آن بیندیشند و حقایق آن که دریایی از معارف، اخلاقیات، احکام، تاریخ و قصص است را دریابند و در زندگی به کار برند.

وی با اشاره به اینکه پیامبر باید قرآن وحی شده بر خود را بر مردم بخواند افزود: تکلیف سوم پیامبر برپاداشتن نماز بود که انسان را از فحشا و منکر باز می‌دارد.

آیت الله قربانی با بیان اینکه اخیرا عده‌ایی غرب زده وحی را عبارت از اندیشه‌های جوشیده از مغز انسان از راه ریاضت و تجربه تفسیر کرده که فاقد جنبه الهی بوده و جنبه تکامل روحی افراد است که به شکل آیه‌های قرآن جلوه داده شده و خداوند از عالم غیب آن را بر پیامبر وحی نکرده است، معنا کردند به تعریف و معنای وحی در اسلام پرداخت.

وی اظهار کرد: با این تفسیر وحی چه تضمینی است که انسان از راه تجربه و تکامل روحی به مسائلی برسد که صد درصد مطابق با حق باشد و باطل در آن راه نداشته باشد درحالیکه مسائل جبر در کلام آنهاست و بهشت و جهنم و عذاب و کیفر معنا ندارد.

امام جمعه رشت با بیان اینکه هرچه عارفان بگویند مطابق با واقعیت نیست اذعان کرد: اگر قرآنی هستیم باید قرآن را با اصطلاح و الفاظ قرآن تفسیر کنیم و عدم رعایت این امر موجب انحراف بسیاری حتی برخی قرآن خوانان شده است.

وی وحی در لغت را تفهیم مطلبی به دیگری به طور رمز و پنهانی معنا کرد و افزود: آگاه ساختن خدا، بندگان برگزیده‌اش را به انواع هدایت و علم که اراده تعلیم آنها را فرموده است ولی به طریق رمز و پنهانی که برای بشر معمولی غیرعادی است.

آیت الله قربانی تصریح کرد: برخی روشنفکران همه چیز را بر اساس موازین مادی تفسیر می‌کنند و چون مسئله وحی با مسائل مادی مطابقت ندارد آن را جوشیده از مغز انسان از راه ریاضت و تجربه می‌دانند که این وحی انواع مختلف تکوینی، الهامی، پیامبری، غریزی، اشاری و امثالهم دارد.

وی با اشاره به وحی رسالی به تعریف آن از دیدگاه قرآن پرداخت و با اشاره به آیه 51 سوره شورا، گفت: سخن گفتن با خدا، از پشت پرده با مطالب آشنا شدن و یا رسولی از فرشتگان بر او فرستاده شدن راهی به غیب و سخن گفتن با خداست که وحی نبوتی و رسالتی است.