خبرگزاری شبستان: به روزهای نزدیک به تو عادت کرده ایم. به میزبانی پر برکتت، به لطف بی نهایتت و به رمضان کریمت، به نوازش بال های فرشتگانت که رمضان آن ها را زمینی کرده است. تو برترین و بهترین معلم هستی، تو را شکر می گویم برای رمضان، برای توجهت، برای قرآنت، برای سحر ها و افطار هایت، برای محبت بهشتیت که طعمش را با روزه به ما چشاندی، برای شب های قدر بهتر از هزار ماهت. برای علی (ع)، علی تو، تو را شکر می گویم. کسی که زهرای اطهر(س) در منقبتش گفت: او به خاطر خداوند بسیار رنج می دید و برای فرمان او بسیار می کوشید، نزدیک به رسول خدا (ص) و سرور اولیای خدا یود. سپاسگذارت هستم برای یاد آوری هایت.
گاهی فکر می کنم رمضان را گذاشتی تا یادمان بیندازی اگر خانه مان زمین شده، اما تو هنوز و همیشه طالبمان هستی.
حال ماه رمضان عزیز امسال نیز پایان یافت. ماهی که رسول خدا (ص) در وصف و اهمیتش گفت: «اگر بندگان می دانستند ماه رمضان چه برکتی دارد، آرزو می کردند این ماه یک سال باشد.» رسول عزیز و خدای رسول ما را عفو کنید، اگر در درک سخن عاجزیم. اولیای پاک و خالصت می دانستند و عمل می کردند؛ امام صدق و صفا، صادق آل محمد(ع) هر سه روز در ماه عظیم، قرآن شریف را ختم می کرد. چه عقلمان کوتاه است از فهم درک بلند اولیای خدا.
توقعی نیست اگر به درجه معصومین نرسیم. افسوس آن زمان است که در عصر خودت هم از عده ای عقب بمانی. «حاج محمد ابراهیم کلباسی» نادره دوران از معاصران «میرزای قمی» و شاگرد «سید بحر العلوم» ماجرا ها داشته با بهار قرآن و شب قدرش. در احوالاتش می گویند برای درک شب قدر، طول یک سال را هر شب تا صبح عبادت می کرد تا یقین کند آن شب را درک کرده است. خمس عشر را از بحر می خواند و از شب تا صبح صادق تضرع و زاری و می کرد. در نیمه های شب های زمستان در پشت بام مسجد، با دستانی رو به آسمان به عبادت خالصانه مشغول بود به حدی که برف سر تاسر قامت مبارکش را سفید پوش می کرد. من می گویم پاکی برف و پاکی باطنش هم نوا بودند.
رمضان را رمضان نامیدی چرا که گناهان را می سوزاند. تمرینمان می دهی و تربیتمان می کنی بفهمیم، بی گناه زندگی ها آسمانی تر می شود. هیچ می دانی رمضان با بندگانت چه می کند؟ دلشان تنگ بهشت می شود. این روزها نه آسمان که زمین به سقف کبود نزدیک می شد. بال زمین العفو و زاری بندگانت بود. اشک روزه داران و نماز گذارانت بود. شرم و حیای گناه کاران بود و الغوث الغوث تشنگانت بود.
در رمضان گوش طالبانت تیزتر می شود. گویی صدای زنجیرهای پای شیطان را می شنوند. چقدر به اراده و خداییت ایمانم تقویت می شود، وقتی مزه اسارت شیطان را می شنوم. می خواهی و می گویی، ای انسان تو هم می توانی اگر بخواهی، شیطان درونت را لگد مال کنی. چه گلستان می شود دنیا آن زمان که نیروی اراده ام دهی تا بر نفس سرکش ظفر یابم.
خدا یا دوستت دارم چرا که به سراغ هر بهانه می روی تا بندگان بی معرفتتت را نعمت عطا کنی. کدام پادشاه بخشنده ای به خواب بندگانش نه بندگان خاصش که همه و تمام بندگان، ثواب می نویسد؟! ای بخشنده ترین بخشندگان و ای مهربان ترین مهربانان.
زبان وداع بندگان رمضانی چقدر شنیدنی است،
روز آخر چقدر عرفانی است، چشم هایم عجیب بارانی است،
عطر جنت تمام شد،
افسوس
آخرین لحظه های مهمانی است.
می دانی چه چیز آرامم می کند؟ لطف و رحمت بی پایانت. عیدی فطرت. دستانم را دراز می کنم، مانند همیشه، از تو طلب می کنم تمام آن چه که بندگان خاصت می خواهند و آنچه که به آن ها عطا می کنی. از تو می خواهم طعم شیرین روزه را باز هم به ما بچشانی، اشک شب های قدرت را از ما نگیری و عشق اهل بیتت را هر دم در درونمان شعله ورتر سازی. از تو می خواهم اقامه نماز پشت آخرین ولیت را در پرونده تمام خوانندگان دعای فرج حک کنی.
"آمین یا رب العالمین"
امام(ره) و ماه رمضان
شما در این چند روزی که به ماه رمضان مانده به فکر باشید خود را اصلاح کرده توجه به حق تعالی پیدا نمائید، از کردار و رفتار ناشایسته خود استغفار کنید، اگر خدای نخواسته گناهی مرتکب شده اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان توبه کنید، زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید، مبادا در ماه مبارک رمضان از شما غیبتی، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند در محضر ربوبی با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی آلوده به معاصی باشید. شما اقلا به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همانطور که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید . از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگویی و دروغ نگهداشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید.
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان در اعمال و کردار شما هیچگونه تغییری پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد معلوم می شود، روزه ای که از شما خواسته اند محقق نشده است. اگر دیدید کسی می خواهد غیبت کند، جلوگیری کنید و به او بگویید: ما متعهد شده ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان از امور محرمه خود داری ورزیم و اگر نمی توانید او را از غیبت باز دارید از آن مجلس خارج شوید، ننشینید و گوش کنید، باز تکرار می کنم تصمیم بگیرید در این سی روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم، گوش و همه اعضا و جوارح خود باشید . توجه بکنید که ماه مبارک را به آدابی عمل بکنید . . . فقط دعا نباشد دعا به معنای واقعی اش باشد .
سیره امام(ره) در ماه رمضان
امام خمینی (ره) توجه خاصی به قرآن داشت به طوری که روزی هفت بار قرآن را می خواندند. هر فرصتی که به دست می آوردند - ولو اندک - قرآن می خواندند بارها دیده شد که امام (ره) حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره که معمولا به بطالت می گذرد قرآن تلاوت می نمود.
امام (ره) بعد از نماز شب اش تا وقت نماز صبح قرآن می خواند.
یکی از اطرافیان امام می گوید:
امام در نجف چشمشان درد می کرد به دکتر مراجعه کردند، دکتر بعد از معاینه چشم امام گفت: شما باید چند روزی قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید!
امام خندید و فرمود: دکتر من چشمم را برای قرآن خواندن می خواهم چه فایده ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم شما یک کاری کنید من بتوانم قرآن بخوانم .
یکی از همراهان امام در نجف اظهار می کرد که امام خمینی (ره) در ماه رمضان هر روز ده جزء قرآن می خواندند; یعنی در هر سه روز یک دوره قرآن می خواندند . برادران خوشحال بودند که توانسته اند دو دوره قرآن را در ماه رمضان بخوانند ولی بعد فهمیدند که امام ده دوره قرآن را ختم کرده اند .
علاوه بر آن هر سال چند روز قبل از ماه رمضان دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مد نظر مبارکشان بود رائت شود.
دیدگاه مقام معظم رهبری درباره ماه مبارک رمضان
رمضان قطعه‌ای از بهشت
ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد می‌کند و به ما فرصت می‌دهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم. بعضی همان سی روز را وارد بهشت می‌شوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را. بعضی هم از کنار آن، غافل عبور می‌کنند که مایه تأسف و خسران است. حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد و توانایی عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسف شود. این ماه رمضان است. ماه ضیافت الله است. ماه لیلة القدر است.
درهای آسمان، درهای بهشت
در روایت داریم که درهای آسمان در ماه رمضان گشوده است؛ یعنی رابطه قلبی انسان با خدا در این ماه آسان‌تر از همیشه است. در روایت داریم که درهای بهشت در ماه رمضان گشوده است؛ یعنی به برکت روزه و توجه و خشوعی که لازمه روزه است، فرصت و توفیق کار نیک برای انسان وجود دارد. البته فرصت به معنای تحقق آنچه انسان از آن فرصت جستجو می‌کند، نیست؛ اراده و دنبال‌گیری و خواست و حرکت ما را لازم دارد. در هر حال این فرصت وجود دارد و ما می‌توانیم از آن بهره ببریم و استفاده کنیم.
پایان پیام/
نظر شما