حجت الاسلام محمدرضا نصوری، معاون ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در رابطه با نقش و جایگاه «خبررسانی و خبرنگار در تبلیغ و ترویج معارف مهدوی» اظهار کرد: خبر، خبرنگار و رسانه همه یک حلقه ارتباطی میان محتوا و جامعه هستند؛ یعنی می توان جهتدهی جریاناتِ اعتقادی به سوی یک سرانجام مطلوب و استاندارد را از دستگاههای رسانهای و خبری و خبرنگاران انتظار داشت و این مهم، از طریق نگاه واقع گرایانه رسانه و اطلاع رسانی درست و جهت دهی افکار عمومی در حوزه های مختلف شامل اقتصاد، سیاست، دین، ورزش، هنر، اجتماعی و... شکل می گیرد.
وی افزود: جهان معاصر، عصر ارتباطات و فناوری و رقابت شدید در این عرصه است و اطلاع رسانی در آن تبدیل به نوعی «آنی رسانه» شده است؛ یعنی اگر کوچک ترین اتفاق و خبری در گوشهای از جهان رخ دهد همه بلافاصله مطلع می شوند. این موضوع هم فرصت و هم تهدید است.
حجت الاسلام نصوری بیان کرد: فرصت از این جهت است که اگر بتوانیم در بحث زمینهسازی برای ظهور حضرت حجت(عج)، خودمان را به ابزار و مسیرهای ارتباطی امروزی مجهز کنیم خبرنگاران و اهالی رسانه می توانند زودتر و بهتر جامعه را از فضای خرافات، بدعتها، آسیبها و انحرافات باخبر کرده و نجات دهند. از طرف دیگر میتوانند مباحث معرفتی را در جامعه ارتقاء داده و تعمیق ببخشند.
کارشناس مباحث مهدوی در این رابطه تصریح کرد: هنجارها و ارزشهای جامعه زمانی اثرگذار است که به موقع به جامعه تزریق شود و این کار باید به شکلی هنرمندانه، زیبا و جذاب و در عین حال همراه با نوعی «نوفهمی» و «زیبافهمی» از آموزه ها انجام شود که این مهم از طریق رسانه و خبرنگاران قابلیت اجرا پیدا می کند.
معاون ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت ادامه داد: بسیاری از معضلاتی که ما امروز در جامعه خود به عنوان جامعه زمینهساز ظهور با آن روبرو هستیم، بحث «آسیبها» است. به همین دلیل باید در جهت تحکیم مبانی ِاعتقادی ِمهدویت «جهلزدایی» کرد. سوال این است که این جهلزدایی و هدایت گری را چه کسی میتواند بر عهده داشته باشد؟
نصوری تاکید کرد: آیا محتواهایی را که از سوی دانشمندان و نخبگان حوزه ها و دانشگاه ها تولید میشود کسی جز رسانه ها و خبرنگاران می توانند در سطح جامعه منتشر کنند؟ مسلم است که هر چقدر هم که تولیدات محتوایی در عرصه مهدویت زیاد باشد اما اگر عرصه توزیع، اطلاعرسانی و خبری ِ آن،به شکل شایسته و درخور این امر نباشد، تمام آن زحمات و مباحث تحقیقاتی و علمی ابتر و بی نتیجه خواهد ماند. از سوی دیگر باید دقت کنیم که این مطالب به شکل پخته و با تحلیلی جامع همراه باشد تا نوعی آیندهپژوهی و آیندهنگری – اما در قالب ضوابطی صحیح- داشته باشد. یعنی وقتی قرار است جامعه به سمت و سوی آرمانهای مهدوی حرکت کند و حالا در این مسیر رخدادی روی داده است یا ما میخواهیم واقعهای را به جامعه منتقل کنیم، تحلیل آن نیز باید بر اساس اصول و ضوابطی باشد از جمله اصل صداقت، اصل هوشیاری، شفافیت، هشدار، سریع و صریح بودن و از آن سو پرهیز از گناه، پرهیز از تحقیر، پرهیز از تکبر، پرهیز از دروغ و سیاهنمایی و...
وی در ابطه با اهمیت ارائه تحلیل درست همراه با محتوا ابراز کرد: این مسئله بهخصوص در بحث مهدویت باید این مسئله را مدنظر داشت که فضای ناامیدی در جامعه شکل نگیرد و ذائقهای که - برای زمینه سازی ظهور- به مخاطب القاء می شود در جهت کسب معرفت و اطاعت ِ یاران امام عصر(ع) باشد. اما اگر این ذائقه به سمت مسایل حاشیه ای مانند تشرّفات، ملاقاتها یا تطبیق دادن علایم و نشانههای ظهور برود ما عملا آب به آسیاب دشمن ریختهایم. مخصوصا این که دشمن، خود فضای تخریب و حمله نسبت به مهدویت را دارد در نتیجه این تطبیق دادنها را پررنگ میکند و وقتی ظهور اتفاق نیفتد، میگویند اصل این جریان با نگاه انکاری جلو میرود.
حجت الاسلام نصوری در ادامه به سه مولفه مهم در خبرنگاری مهدوی اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از مباحثی که خبرنگار باید رعایت کند نقش «آگاهی و هدایت» آن هم با نگاه نشاط است؛ یعنی ببیند که دشمن چگونه از طریق رسانه و خبر، نگاه تخریبی و خشونتبار و وحشت آفرین نسبت به امام عصر علیه السلام را تبلیغ و ترویج میکند، او باید این نگاه را به سوی نگاهی همراه با شادی، نشاط و امید تغییر داده و جهت دهی کند. به عبارت دیگر می توان گفت کار یک خبرنگار عملا مانند کار انبیاء صلوات الله علیهم است؛ خبرنگاران در این عرصه مجاهدانی هستند که در راه هدایت تلاش میکنند؛ فرهنگسازانی هستند که در حوزه هدایت هستند و جهتدهندگانی اند که در حوزههای مختلف مردم را به سوی مباحث الهی رهنمون میشوند.
وی افزود: یک خبرنگار باید سه نکته را برای خود به صورت اساسی داشته باشد اولا؛ باید فضای «معرفتشناسی» در عرصه مهدویت را جدی بگیرد، چرا که امروز جامعه تشنه معرفت، محبت و معنویت است و یک خبرنگار میتواند برای زمینهسازی ظهور در عرصه معرفتشناسی موثر باشد. مطلب دوم «زمانشناسی» است یعنی به موقع و بر اساس شرایط زمان بتواند مطالب را آنیرسانی کرده و به جامعه انتقال دهد.
معاوت تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت در پایان یادآور شد: نکته سوم برای یک خبرنگار «دشمنشناسی» است. خبرنگار باید شیوههای دشمنان، شگردهای آنها و حتی شیوهها و شگردهای شیادان و دکانبازان را بشناسد که چگونه به فضای اعتقادی مردم در عرصه مهدویت آسیب رسانده و جهل را ترویج میکنند و بتواند در مقابله با آن، فضای آگاهسازی و معرفتافزایی را در جامعه رشد دهد.
نظر شما