حجت‌الاسلام و المسلمین محمدهادی یوسفی غروی، عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی در رابطه با فاجعه هشتم شوال "یوم الهدم" به خبرنگار شبستان گفت: هشتم شوال سال 1344 هجری قمری وهابیان به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود به سوی مدینه روی آورده و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر آن را اشغال کردند.
وی افزود: نتیجه این اشغال تخریب قبور چهار امام معصوم، قبر ابراهیم فرزند پیامبر، قبور همسران آن حضرت، قبر ام‌البنین، قبر عبدالله پدر پیامبر(ص)، اسماعیل فرزند امام صادق(ع) بسیاری از صحابه بزرگوار، یاران و اصحاب ائمه معصومین (ع) و شهیدان گران‌قدر صدر اسلام بود. بنا برنقل تاریخ در این قبرستان بیش از هزار نفر از صحابه گرامی رسول خدا، تابعان، قاریان و سادات بنی‌هاشم مدفون هستند که بیشتر قبور آنان جز چند تن معدود، گمنام و نامعلوم است. اما این اولین حمله آنان به مدینه نبود. وهابیان در سال 1221 هجری نیز به مدینه هجوم برده و پس از یک سال و نیم محاصره شهر، آن را تصرف کرده و اقدام به غارت اشیای گرانبهای حرم پیامبر و تخریب و غارت قبرستان بقیع نمودند.
بارگاه ائمه بقیع 800 سال قدمت داشته است
حجت الاسلام یوسفی غروی با اشاره به سابقه تاریخی بقیع تصریح کرد: اولین باری که برروی قبور ائمه بقیع مقبره ساخته شد سال 133 هجری، یعنی اوایل قرن دوم ، زمان روی کار آمدن حکومت عباسیان در مدینه بوده است. بنی عباس به احترام جد خود عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر(ص) بر روی قبر او مقبره ای را بنا کردند و به تبع آن بر روی قبور ائمه مدفون در بقیع و فاطمه بنت اسد نیز مقبره ای ساخته شد. طبق مدارک مسلم تاریخی، گنبد و بارگاه حرم ائمه بقیع به مدت هشتصد سال سر بر آسمان می‌سوده و در این مدت این بارگاه در مقابل دید تمام مسلمانان از فرق و مذاهب مختلف قرار داشته است اما هیچ فرقه یا عالمی از علمای جهان اسلام نسبت به وجود این بارگاه و تعظیم و تکریم آن توسط مسلمانان، هیچگونه اعتراضی نکرده اند. حتی در چند مرحله نیز تعمیراتی در این بارگاه صورت گرفته است. اولین تعمیر در سال 519 هجری قمری و پس از گذشت 24 سال از ایجاد ساختمان آن، دومین تعمیر در حرم بقیع بین سال‌های 623 و 640 و تعمیر سوم اوایل قرن سیزدهم هجری بوده است.
به اعتقاد وهابیان همه مسلمانان مشرک شده اند
عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی کج‌فهمی، تندروی و برداشت‌های غلط و انحرافی یا به عبارت دیگر قرائت‌های خود ساخته از دین را از جمله آفت های خطرناک برای هر مذهب و آیینی دانست و افزود: این آفات در مقاطع مختلف از میان پیروان همان مذاهب به وجود آمده و موجب تضعیف و تفرقه در آن مذهب می شود. خوارج از مصادیق و نمونه‌های بارز چنین انحراف فکری و برداشت‌های ناروا هستند. یکی از اوصاف خوارج کثرت عبادت و تقید آنها به نماز، روزه و قرائت قرآن است، به حدی که عبادت سایر مسلمانان نسبت به عبادت آنها حقیر و کم شمرده می شد. تکفیر سایر مردم و مسلمانان از دیگر ویژگی های خوارج بود تا جایی که هر مسلمان متعهدی را که با عقیده و تفکر انحرافی آنها موافق نبود مرتد و خارج از اسلام می‌دانستند، همچنان که اعتقاد وهابیان درباره عموم مسلمانان این است که مسلمین به جهت زیارت و تبرک جستن به انبیا و صالحین در دین بدعت گذاشته و به شرک روی آورده‌اند و پس از ایمان به کفر برگشته‌اند لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خون آنها و تصرف اموالشان بر سایرین (وهابیان) حلال است. با همین ادله نیز قبرستان بقیع و همچنین قبرستان معلای مکه را به کلی ویران کردند.
امروز برخی از علمای وهابی اظهار تاسف می کنند چرا مرقد پیامبر را تخریب نکردند؟
حجت الاسلام یوسفی غروی خاطرنشان کرد: وهابیان حتی قصد تخریب مرقد مطهر نبوی و گنبد و بارگاه آن حضرت را نیز داشتند که در اثر تهدید محمد علی پاشا "پادشاه وقت مصر" به لشکر کشی و حمله به عربستان از این کار منصرف شدند. امروز برخی از بزرگان و علمای وهابی از این عمل اظهار تاسف می کنند که چرا بارگاه و گنبد پیامبر (ص) به خصوص گل دسته های مسجد النبی را تخریب نکردند؟! چون ساخت گل دسته را نیز بدعت در دین می دانند.
ساختن بنا بر قبور مظهر عبادت است
وی یادآور شد: ممنوعیت ساخت بنا بر روی قبور از عقاید خاصه وهابیت است چرا که آنها این کار را مظهر عبادت می دانند و عجیب آن است که این فرقه ادعای پیروی از احمد بن حنبل را دارند و خود را پیرو مذهب حنبلی دانسته و ساخت گنبد و بارگاه برای قبور را حرام می دانند در حالی که همین امروز هم، قبر احمد بن حنبل در بغداد دارای مقبره است. وهابیان در اقامه دلیل برای این ادعای خود به نهی پیامبر اکرم از زیارت قبور در سال های نخستین بازگشت از مکه به مدینه استناد می کنند در حالی که این نهی، از آن جهت بود که درگذشتگان از اهل مدینه که قبل از آن از دنیا رفته بودند مسلمان نبودند و بر آیین شرک و کفر از دنیا رفته بودند و پیامبر از این جهت به مسلمانان توصیه فرمود که چندان به زیارت اهل قبور نروند. اما این نهی دایمی نبود و شامل درگذشتگان از مسلمانان نمی شد چنان که در سیره شخص حضرت رسول (ص) مشهود است که به زیارت قبور شهدا می رفتند. از سوی دیگر روایتی که وهابیت برای اثبات مدعای خود به آن استناد می‌کنند، این است که : حدثنا یحیی بن یحیی و ابوبکر بن ابی شیبه و زهیر بن حرب قال: یحیی ٲخبرنا و قال الآخران، حدثنا وکیع عن سفیان عن حبیب بن ٲبی ثابت عن ٲبی وائل عن ٲبی الهیاج الٲسدی قال: لی علی ابن ابی طالب (ع) ٲلا ٲبعثک علی ما بعثنی علیه رسول الله (ص) ٲن لا تدع تمثالاً ٳلّا طمسته و لا قبراً مشرفاً ٳلّا بسوّیه. اما این حدیث، حدیث ضعیفی است و در سلسله راویان آن افرادی هستند که از نظر علمای حدیثی اهل تسنن قابل اعتماد نیستند. بر فرض صحت این حدیث نیز در دلالت حدیث جای بحث است چون عبارت « ولا قبراً الا بسویه» به معنای تخریب بنای قبور نیست بلکه به معنای مسطح کردن آن است . بنابراین به استناد این روایت نمی‌توان فتوا به تخریب قبور داد و این موضوع در هیچیک از مذاهب پنج‌گانه اسلامی یعنی حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و شیعی مورد قبول نیست.
خواندن زیارتنامه بدعت است
عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی در رابطه با عقاید وهابیت در باره زیارت گفت: وهابیان در حال حاضر اصل زیارت را شرک و حرام نمی دانند بلکه با خواندن زیارتنامه بر سر قبور مخالف هستند و ادعا می کنند که در زمان حیات پیامبر، شخص ایشان و دیگر مردمی که به زیارت قبور شهدا می رفتند، کتاب در دست نمی گرفتند و چون آنها از روی کتاب زیارتنامه نمی خواندند پس زیارتنامه خواندن نوعی بدعت است.
پایان پیام/
نظر شما