خبرگزاری شبستان – مازندران
به دفعات متعدد شنیده و دیده ایم که گفته می شود، فلانی آبرو بسیار دارد یا همان آبرودار است.
آبرو را به معانی مختلف معنی می کنند در این مقال، هدف ارائه معانی مختلف آبرو نیست بلکه منبع و منشا آن، مورد توجه است.
والدین، افراد خانواده، خویشاوندان، دوستان، همسایه ها، مسئولین محل کار و یا محل آموزش و ... هر یک به احترام گذاشتن یا عدم احترام به افراد باید بسیار دقت کنند.
اگر انسان ها به صورت یک ساعت شنی بودند با پشت و رو کردن می توانستیم زندگی دوباره به افراد ببخشیم اما زندگی به این صورت نیست و عمر آدمی نیز تمام می شود.
احترام گذاشتن به افراد و بالابردن حیثیت، آبرو و ... بی شک در زندگی افراد، تاثیرگذار است و این امر نه فقط در زندگی شخصی بلکه در زندگی اجتماعی، ازدواج، اشتغال، تحصیل و اعتماد به نفس افراد، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، دخیل است.
آبرویی که خود جمع آوری می کنی یعنی همان اکتسابی از زحمت خود و دیگران برایت می خرند یعنی همان اهدائی یا کادو پیچ شده، امروزه تفاوت آنها مورد توجه نیست چرا که متاسفانه کمتر کسی پیدا می شود که به این مهم، توجه کند و حتی بدون پرسیدن دلیل، احترام به افراد در اوج قرار می گیرد و آن شخص نیز احترام را از ارزش خود می داند نه اهمیت به دلیلی که دیگران به وی، داده اند.
در گذشته گفته می شد که قطره قطره آبرو جمع می شود و یک دفعه نیز می تواند از بین رود اما اکنون می بینیم که احترام و عزت به شخصی، تا اندازه بسیار در آبرودار کردن، تاثیر مثبت دارد و بالعکس احترام فردی از خانواده یا حتی مسئول کاری موجب می شود تا آبروی چندین ساله فرد، زیر سوال رود.
اینجاست که تک تک افراد جامعه در عزت نفس یا کاهش و حتی عدم اعتماد به نفس در دیگران، تاثیرگذار هستند و برخوردهای نادرست و ناشایست با برخی، نتایج و عواقب سوئی دارد.
آموزه های اسلامی و همچنین جامعه شناسان و روانشناسان بر اهمیت آبرو و حفظ این مهم، تاکید فراوان دارند به ویژه که حفظ آبروی دیگران و احترام به آن، مورد سفارش بسیار قرار گرفته است.
اگر نگاهی به زندگی حضرت ابوالفضل(علیه السلام) بیندازیم بی شک آگاه می شویم که آن حضرت برای سیراب کردن مسلمانان دیگر به نبردی رفت که آخرش از همان ابتدا مشخص بود اما برای حفظ آبروی اسلام و اهل بیت(علیهم السلام)، اندکی تردید به خود راه نداد.
ماه محرم که می رسد، عزاداری های مختلف صورت می گیرد اما علاوه بر برپایی اینگونه جلسات باید به اهداف عاشورا، رسید که عده ای از آبروی اسلام با نهایت استواری و گذشت از جان، پایداری کردند.
حفظ آبرو نباید در جامعه فقط یک تشویق و سخن گفتن بدون علت و دلیل باشد که این امر حتی در نابودی پایه های جامعه نیز تاثیرات منفی و بسیار شومی دارد.
در خانواده ها، هنگامی که آبروی فرزند حفظ نشود، کودک به بی ارزش بودن خود می رسد و در مدرسه و جامعه علاوه بر خودکم بینی به از بین بردن آبرو و حیثیت افراد، دست می زند.
در محیط کار نیز هنگامی که آبروی کارمند حفظ نمی شود، محیط کار بسیار ناپسند و دلسردکننده است تا جایی که فقط گذشت وقت برای کارمند و رفتن به خانه برایش، آرزو می شود و افزایش بهره وری در این مکان هیچ معنایی ندارد.
ما که خود را انسان و مسلمان می دانیم و می نامیم در حفظ آبرو و احترام گذاشتن به دیگران باید بسیار دقیق باشیم و به نتایج کارهای خود، تامل نماییم.
یادداشت: معصومه علیزاده
نظر شما