خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ کارگاهی 30 متری و طویل، با مقداری ورق فلزی با چند کابینت که ساخته شده که در گوشه ای از کارگاه، کنار دیوار گذاشته شده و به نظر می‌رسد باید برای رنگ آمیزی به کارگاه دیگری منتقل شود، مسئول کارگاه به همراه دو شاگرد جوان خود مشغول برش ورق فلزی هستند.
می گوید «سید» هستم و در خانواده ای پر جمعیت در حاجی آباد زیرکوه به دنیا آمده ام و سختی های روزگار را به خوبی لمس کردم اما در حال حاضر خدا را شکر وضعیتم خوب است، آقای رضوی 32 ساله 9 سالی بیشتر سن و سال نداشت که پدرش را از دست داد، نبود پدر در کنار آنها، هرچند از نظر روحی بسیار سخت بود اما او همچنان مقاوم و استوار ایستاد و با توکل به خدا توانست حرفه ای را یاد بگیرید و مشغول شود.
زندگی خانواده آقای رضوی آن روزها به برکت حمایت‌ها و کمک‌های کمیته امداد امام راحل و همت و پشتکار خودشان می‌گذشت تا اینکه در سال 85 او با دریافت وام چهار و نیم میلیون تومانی از کمیته امداد کارگاه ساخت کابینت را راه اندازی کرد و به برکت تلاش و همت و کمک خدای متعال این روزها، نه تنها زندگی خود و سه شاگردش را تامین می کند، بلکه از درآمد خود، حامی دو یتیم مددجوی کمیته امداد نیز شده است.
شاید اوایل کار با سختی هایی مواجه بود اما با همتی که خود این جوان داشت، توانست از سرمایه طرح، ساختمان کارگاه که بیش از 50 میلیون تومان ارزش دارد را خریداری کند و روز به روز پیشرفت کرده است.
توکل، علاقه و پشتکار؛رمز موفقیت!
او برای اینکه بتواند خدمات بهتری به مشتریان ارائه کند، طرح کوره رنگ کابینت را با همکاری برادر خود و با دریافت 15 میلیون تسهیلات 15 از امداد راه اندازی کرده است که علاوه بر اشتغال ایجاد شده برای یک نفر، کیفیت کار خود را ارتقا داده و کارگاه تکمیل تری دارد.
علاقه و پشتکار آقای رضوی باعث شده تا علاوه بر اشتغالزایی و افزایش سرمایه طرح، سرپرستی خانواده خود (پدری) را برعهده گیرد و کمک خرج خانواده باشد، او با این کار زمینه تحصیل برادران و خواهرانی که در خانه بودند را فراهم کرده است.
آقای رضوی معتقد است:«می توان با یاد گرفتن یک حرفه زندگی ساده و صمیمی و خوبی داشت، هر چند که اول شاید کمی سخت باشد اما اگر انسان در کارش خوب باشد و با انگیزه و عشق کار کند؛ درآمد کار آزاد ،از پشت میزنشینی خیلی کمتر نیست، البته برکت آن هم بیشتر است چون با سختی به دست آمده است.»
او حالا در این کارگاه کوچک که با 5 میلیون وام راه اندازی شده است، توانسته برای سه نفر به طور مستقیم شغل ایجاد کند و یک کوره دار و یک راننده حمل بار را نیز به طور غیر مستقیم بکارگیری کند.
«اسماعیل ضیایی» یکی از جوانان زیرکوهی است که در بعد گرفتن دیپلم و اتمام خدمت سربازی به این کارگاه آمده و اینجا کار می کند، اومی گوید:« قبل سربازی اینجا کار می کردم و بعد سربازی هم برای ادامه کار به این کارگاه آمدم. بیمه هستم و ماهانه 600 هزار تومان درآمد دارم؛ اما این حقوق بالا و پایین دارد که بیشتر بستگی به تعداد مشتریان دارد.»
چطور شد که این شغل را برای کار انتخاب کردی؟ «یکی از همشهریان ما قبلا اینجا بود و گفت بیا کار خوبی است من هم آمدم والان هم خدا را شکر راضی هستم خوب است، در شهرستان زیرکوه فعلا از این کار بهتر ندیدیم.»
حمایت کجا بود، فقط شعار می‌دهند!
سید احمد رضوی 25 ساله شاگرد دیگر کارگاه کابینت سازی است، او هم بعد از خدمت سربازی به این کارگاه آمده است و کار می کند.
تحت پوشش کمیته امداد هستید؟ «نه ما تحت پوشش کمیته نیستم، در این کارگاه کار می کنم و الان هم خیلی خوب یاد گرفتم.»
چقدر درآمد داری؟ «در آمد من 600 هزار تومان ماهانه است، البته بیمه هم هستم، رشته من برق صنعتی است اما این حرفه را بدلیل علاقه انتخاب کردم.»
چطور شد از برق صنعتی به کابینت سازی روی آوردی؟ من دیپلم برق صنعتی هستم و کنکور دادم، دانشگاه دولتی قبول نشدم، رفتم سربازی و بعد از خدمت به اینجا آمدم و کار می کنم، کار فنی دیربازده است و بعد ازمدتی درآمد آن خوب می شود، البته به شرطی که حمایت شود.»
چه حمایتی؟ «مثلا الان من سه سال است که اینجا کار می کنیم، کار را به خوبی یاد دارم و می خواهم کارگاهی برای خودم بزنم که چند جوان دیگر را هم مشغول کار کنم اما پول ندارم، به هر جایی برای دریافت وام رفتم حمایت نمی‌کنند، همه فقط شعار می دهند که حمایت می کنیم اما در عمل حمایتی نمی کنند.»
به اداره فنی حرفه ای هم برای دریافت تسهیلات اشتغالزایی سر زده ای؟ «همه راه ها را رفته ام! کمیته امداد وام می دهد اما ما تحت پوشش نیستیم به من تعلق نمی گیرد، فنی و حرفه ای می گویند باید بیای بیرجند مدرک این رشته را کسب کنی، من که خودم تو کارگاه چند سال است کار می کنم و کامل یاد دارم مدرک چی بگیرم؟ ضمن اینکه گرفتن مدرک چند ماه طول می کشد و باید تمام کلاس های اینها را بروم که معطلی زیادی دارد. من الان کار یاد دارم و اگر بخواهم دو سال دیگر بروم و وقت خود را صرف گرفتن مدرک کنم که نمی شود، زندگی من را در این مدت که بچرخاند.»
مددجو سرکار ببرید از بیمه معاف می‌شوید!
رئیس کمیته امداد شهرستان زیرکوه هم که در این بازدید ما را همراهی می کند، از مسئول کارگاه کابینت سازی می خواهد تا از شرایطی که کمیته برای اشتغال فرزندان مددجو دارد، برای بکارگیری نیرو و توسعه کارگاه استفاده کند.
ضیاءالدین فارابی می‌گوید:« اگر از مددجویان کمیته امداد برای کار کردن در کارگاه استفاده کنید، سال اول صددرصد سهم بیمه کارفرما و سال دوم 50 درصد سهم بیمه کارفرما را کمیته امداد می دهد، البته به شرطی که این مددجویان طی دو سال آموزش های لازم را فراگرفته و بتوانند مستقل کار کنند.
علاوه بر این کسی که صاحب شرکت اقتصادی است و بتواند مددجوی ما را به عنوان کارگر به کارگیری کند به ازای هر مددجو، 20 میلیون تومان وام قرض الحسنه بانکی با کارمزد 4 درصد تا سقف 5 نفر به او می دهیم، البته باز هم به شرطی که تعهد کند که 5 سال هم فرد را بیمه کند و هم او بیرون نکند تا استاد کامل شود.»
یتمی که خود حامی دو یتیم شد!
آقای رضوی خودش از 7 سالگی یتیم شده و با کمک کمیته توانسته زندگی خود را اداره کنند، او می گوید:« ما 9 نفر خواهر و برادر بودیم، 5 خواهر و 4 برادر، من فرزند هفتم هستم که در هفت سالگی یتیم شدم، زندگی ما آن زمان چون پدرمان را از دست داده بودیم به سختی می گذشت، تا اینکه کارگاه را زدم و سرو سامانی گرفتم.»
«در حال حاضر وضعیت کار خیلی تعریفی نیست، اما با این وجود با هم ماهانه یک میلیون تومانی درآمد دارم که خدا را شکر می کنم.»
«سید» چون از هفت سالکی یتیم شده و می داند که نبود پدر چقدر برای خانواده ای که خیلی بضاعت مالی ندارد، سخت است، به این فکر افتاده که از دو یتیم که شرایطی مانند شرایط سابق او را دارند، حمایت کند. او حالا دو سال است حامی دو یتیم شده تا کمک خرج آنها باشد.
گزارش: جواد شریفی نیا
نظر شما