نمی خواهم فضای خاصی بر آثارم تاثیر بگذارد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نشست نمایشگاه ریشه ها و سنگ ها تونی کرنگ هنرمند مجسمه ساز آلمانی – انگلیسی صبح امروز یکشنبه 30 مهر با حضور این هنرمند و علی محمد زارع رییس موزه هنرهای معاصر، تیل برگنر و افشین درم بخش  مدیران برنامه ریزی نمایشگاه«ریشه ها و سنگ ها» در موزه  هنرهای معاصر برگزار شد.

تونی کرگ، هنرمند مجسمه ساز انگلیسی – آلمانی در این نشست گفت: چند ماه پیش دعوت شدم که به ایران بیام و نمایشگاه را در ایران برگزار کنم به ایران آمدم و اینجا را دیدم و خوشحالم که در ایران هستم، ایران کشور جذاب و دوست داشتنی است، از هفته پیش که برای برگزاری نمایشگاه به ایران آمدم پروسه سختی در پیش داشتم، امروز کار چیدمان و جابجایی آثار انجام می شود.

وی افزود:  یک همکاری پرثمری با موزه هنرهای معاصر داشتیم و مشتاق هستیم که مرحله بعدی نمایشگاه را داشته باشم.

هنرمند مجسمه ساز انگلیسی – آلمانی  اظهار داشت: در این نمایشگاه 60 مجسمه به نمایش درمی آید و 140 اثر روی کاغذ به نمایش درمی آیند، اولین اثر متعلق به سال 1970 است و آخرین اثری که به این نمایشگاه امدند ابتدای سال 2017 به پایان رسیده است، در واقع این نمایشگاه بررسی تاریخچه آثار تونی کرگ است؛ ولی مروری بر آثار نیست، این نمایشگاه برای وی نمایش آثارش در کشوری است که شناختی از آثارش ندارند و معرفی اثارش در ایران است.

وی افزود: این نمایشگاه تلاش برای ثبت آکادمیک تغییرات در طول زمان نیست، بلکه آن تغییراتی است که برای خود هنرمند در طول زمان شکل گرفته اند، ایده ها و موضوعات در طول زمان تغییر کرده اند.

تونی کرگ اظهار داشت: در سال 1969 به یک مدرسه هنر در انگلیس رفتم، مدرسه هنرشان امکانات خوبی داشته است و اساتید و دانشجویانی داشتند که می توانستند درباره همه موضوعات با آنها حرف بزنم، در ابتدا علاقه ای به مجسمه سازی نداشتم، در آن زمان سه نسل مجسمه ساز در انلگیس کار می کردند؛ آن موقعی که شروع به کار کردم نسل جدید مجسمه سازان کارشان را شروع کرده بودند مثل ریچارد وانت، در آن زمان اتمسفر پرهیجانی وجود داشت ک به این گفتمان رسیدم، آنچه در مجسمه سازی برایم جذاب بود و حالت دینامیکی و پرتحرکی داشته است فرم ظاهری و محتوا بوده است.

وی همچنین گفت: علاقه مندی اولیه ام طراحی و نقاشی بوده است؛ ولی وقتی مجسمه سازی را شروع کردم آنچه برایم جذاب بود متریال ساده بود؛ ولی اتفاقی که در طول استفاده از ماده استفاده می کنم جذاب است ؛اینکه با این ماده تا کجا می توان پیش رفت، همه مواد رنگ، نور و ایده احساس جدیدی را به وجود می آورند، این چیز تازه ای نیست .

تونی کرگ افزود: چیزی که علاقه  ندارم ساختن چیزهای از پیش طراحی شده است؛ علاقه ندارم که طبیعت را کپی کنم؛ آنچه جذاب است این است که هر ماده ای  حس تازه ای را برای سازنده و بیننده بوجود آورد.

هنرمند مجسمه ساز انگلیسی – آلمانی  اظهار داشت: هر ایده ای هر تکه ای که از زبان و هر فکری  که می شود در ماده پیدایش می کند، ما در دنیای ماده زندگی می کنیم، با حس های مختلف مان اطلاعاتی از دنیا به دست می آوریم و آن را به کلام تبدیل می کنیم؛ در این دنیا مجسمه سازان نقش عمده دارند، اشیایی که می سازیم نقش کاربردی دارند، چرا که دنیای صنعتی کره زمین را از فرم خارج می کنند، ما داریم مدام از فرم های زمین کم می کنیم؛ مجسمه سازی چون کاربردی و صنعتی نیست می تواند غنای فرم را در ماده نشان می دهد و ما را به وضعیتی برمی گرداند که فرم را از دست نداده بودیم.

تونی کرگ همچنین گفت: ما در روزمره خیلی با مواد سروکار داریم از لباسی که می پوشیم تا .... تمام مدت با ماده ارتباط داریم، این ارتباط کاربردی است و هر روز با همان ماده و فرم روبروییم که این جذاب نیست؛ مجسمه سازی می خواهد با این عدم جذابیت و تکرار برخورد کند و ایده تازه ای را بیافریند؛ در طول 150 گذشته تغییرات دینامیکی در دنیای مجسمه سازی اتفاق افتاده است، مدت هاست که مجسمه سازان ماده های تازه را با فرم های نو استفاده کنند.

این هنرمند مجسمه ساز انگلیسی – آلمانی اظهار داشت: وقتی کسی نمایشگاه را نگاه می کند در طول نمایشگاه می تواند ایده های مختلف را طی کند  اما یک تم هایی همیشه ثابت است، مثل رابطه انسان ها با طبیعت، آیا ما داریم از طبیعت دور می شویم؟  نسبت انسان امروز با طبیعت چیست؟ بسیاری از کارهایم ارگانیک و برخی هندسی هستند؛ ولی رابطه ای بین فرم های ارگانیک و هندسی وجود دارد؛ در آثارم هندسه پیچیده ای است که الهام گرفته از طبیعت ارگانیک انسان است؛ این پیچیدگی از ساختار درونی شکل می گیرند؛ ما در یک دنیایی زندگی می کنیم که کم کم همه چیز نامرئی می شود؛ به چیزهایی واکنش نشان می دهیم که وجود ندارند مثل ویروس، امواج که ما آنها را نمی بینیم، ما اشیا و طبیعت را با یک اطلاعات اضافه در آن می بینیم.

وی خاطر نشان کرد: تم دیگری که در آثار من وجود دارد و می خواهم برجسته شود رابطه بین دانستن و باور داشتن است؛ خارج از علم چیزهایی هست که ما نمی دانیم؛ مجسمه سازی شبیه چیزهایی هست که ما نمی دانیم؛ تکنولوژی و علم تکه برجسته فرهنگ امروز ما شده است و منطق قانون علم است ولی در زندگی روزمره 90 درصد تصمیم گیری ها را از روی منطق نمی گیرم و با احساسات تصمیم می گیرم، درست است که ما به منطقمان می بالیم ولی انسان های ابتدایی با احساسات خود به عملکردها واکنش نشان می دادند.   

تونی کرگ درباره مواد استفاده شده در ساخت آثارش گفت: در ابتدا وقتی دانشجو بودم با مواد ساده ای شروع کردم در دهه 80 با مواد صنعتی کار کردم، در سال های گذشته نمایشگاهی برپا کردم که به شکل چیدمان و پرفورمنس هست، به هر محلی می رفتم موادی پیدا می کردم و با ایده ای که از مواد می گرفتم کار می کردم و مجسمه را می ساختم، بعد خسته شدم  و به فرم های هنری دیگر علاقه مند شدم و برخی مجسمه ها را با چیدن اشیا روی هم می ساختم، مواد آثار چوب، فلز، سنگ است، باز از این مرحله عبور کردم و تغییر  کردم، در آن مرحله ای که اشیا را پیدا می کردم یک دیکشنری فرم پیدا کردم و تجربه های فرم را پیدا کردم.

تونی کرگ اظهار داشت: طراحی و نقاشی علاقه اولیه ام بود  و این روزها طراحی زیادی انجام می دهم اینکار هم ساده تر از مجسمه سازی نیست و می توانم هر روز کار انجام دهم،‌مرحله اول کار طراحی است.

وی درباره اندازه و وزن آثار به نمایش درآمده در نمایشگاه«ریشه ها و سنگ ها» گفت: اندازه آثار متفاوت است، بزرگترین کار به طول 5 متر است، آنچه شاخص است وزن آثار است که  2 تا 3 تن وزن دارند.

تونی کرگ  همچنین درباره مجسمه سازی ایران گفت: سال پیش که به ایران آمدم یک تور گسترده ای در ایران داشتم و تحت تاثیر ایران، مناظر و معماری آن قرار گرفتم ما انگلیسی ها با تاریخ ایران آشنا هستیم، اما دیدنش برایم جالب بود خیلی از هنر معاصر ایران چیزی ندیدم؛ همین ها را در یک موزه تاریخ طبیعی ببیند بهتر است تا موزه هنر مدرن،  از اینجا اطلاعی ندارم از جاهای دیگر هم خبر ندارم، آنچه برای من اهمیت دارد تاریخ طبیعی است.

وی اظهار داشت: ترجیح می دهم در استودیوی خودم کار کنم، فضای خارج از استودیو نمی توانم تحت تاثیر موضوعی کار کنم، فقط این مختص ایران نیست، نمی خواهم که یک فضای خاصی بر روی من تاثیر بگذارد، من بر روی تم هایی خودم کار می کنم؛ تجربه حضور من در ایران تجربه غنی است، به عنوان یک غربی به جایی می آیم که ممکن است کشمکش باشد اما این روابط انسانی خوب را در این بحران می بینم.

این هنرمند انگلیسی – آلمانی همچنین درباره شباهت بین آثارش و هنر ایران  گفت: اگر بخواهیم سطحی نگاه کنیم و یک سطح نگاه کنیم شاید یک ربطی بین آثار من و زیباشناسی ایرانی پیدا کنید، علاقه مندی من به کارهای فرم شباهتی به زیباشناسی ایران ممکن است داشته باشد؛من نمی خواهم کارهایم مربوط به یک تکه کوچکی از دنیا باشد ؛ من می خواهم آثارم در مورد وضعیت انسانی باشد نه جای خاص، تمرکز ما بر روی تشابهات انسانی است نه تفاوت ها.