الگوی انقلاب های عرب در کشور هندوستان

خبرگزاری شبستان، طی هفته های گذشته ، جمعیت زیادی از ملت هندوستان در میدان راملیا در شهر دهلی نو در حمایت از اعتراض هایی که در این کشور به منظور مخالفت با فساد و پشتیبانی از مخالف برجسته "آنه هزاره"که لقب گاندی جدی را به خود اختصاص داده است؛ شعله ور شد، تجمع کردند. این تجمع پژواک میدان التحریر بود که در همه مناطق منتشر شده است و مردم هندوستان نیز به مانند مصری ها در خیابان های پایتختشان سرازیر شدند و حضور جوانان هر دو کشور به خاطر بیکاری بوده است و هر دو انقلابی علیه نظام حاکم.
این اعتراض ها که از ماه گذشته در هند برافروخته شده است، پس از اقدام " آنه هزاره" یکی از فعالان اجتماعی (74 ساله) به اعتصاب غذا به مدت دو هفته بود که پارلمان را مجبور کرد تا قانونی را برای مبارزه با فساد و رشوه در موسسه های دولتی تصویب کنند.
در دهلی نو و قاهره بسیاری از کسانی که در اعتراض ها شرکت کردند، برای نخستین بار در زندگیشان بود. علاوه بر این هر دو کشور از روش های تظاهرات و تحصن صلح آمیز استفاده کردند. تشابه های دیگری نیز در اعتراض های مردم این دو کشور وجود دارد. "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا در روزی که مبارک از قدرت سرنگون شد، مصری ها را با نسل پیشین معترض هند مقایسه کرد و گفت که "گاندی ملتش را به سمت عدالت هدایت کرد".
احتمال دارد که برخی از هنی ها مقایسه آنها در خاورمیانه را نپذیرند، به طوری که هند بر عکس مصر یا تونس یا لیبی است و از زمان استقلالش دیکتاتوری بر آن سایه ننداخته است و از دمکراسی برخودار بوده است. هندی ها تجربه "ایندیرا گاندی" نخست وزیر و سیاست‌مدار هندی را یاد می آورند که بسیاری از آزادی های شهروندی را طی دو سال از حکومت اضطرایش در نیمه دهه هفتاد برجا گذاشت. او در پایان کارش تلاش کرد تا با رای گیری مشروعیت به دست آورد اما نمانیدگان هندی به علت استبدادش این مسئله را نپذیرفتند و او پذیرفت و به همین دلیل در انتخابات سال 1977 میلادی شکست خورد و با این نتیجه موافقت کرد و دمکراسی محقق شد.
برخی از مدافعان دولت هند معتقدند که حرکت آنه هزاره برای مبارزه با فساد چالش زاست و دمکراسی هند همچنان قوی است. اما این دمکراسی هندی را راضی نکرده است بلکه آنها احساس ناامیدی می کنند و به شدت فسادی را که در داخل جامعه نفوذ یافته است، محکوم می کند. و این مسئله آن را به سمت اعتراض علیه نیروهای پلیس و امنیتی سوق می دهد که با گرفتن رشوه موافق اند و علیه کارمندانی که برای دادن کوپن و کمک های کشاورزی رشوه می خواهند.
سیاستمداران در هند برای کاهش حجم فساد در این کشور می گویند که فساد مشکل اجرایی است همانگونه که اگر مانع اداری کوچکی بود امکان پذیر بود تا با کارت های هوشمند و لمسی بر آن فایق آیند. به همین دلیل باید مشکل اجرایی حل شود.
رسوایی سال گذشته بسیاری از هندی ها را قانع کرد که فساد از رشوه های کوچک به کارمندان که دستمزدهای پایین می گیرند، آغاز می شود تا به رسوایی فساد میلیارد دلاری در بخش های ارتباطات، ورزشی و عرصه سیاست در هند می رسد. هندوستان با رسوایی دیگری نیز در افزایش بحران غذای جهانی امسال روبه رو بود به طوری که چندین تن حبوبات یارانه ای ویژه فقرا که در انبار فاسد شده بود، یافتند و گرسنگی نمی توانست آن را بخورد تا زمانی که غذا کافی بود.
هندی به منظور سرنگونی دیکتاتور مبارزه نمی کنند بلکه آنها با جهان عرب مشارکت می کنند تا آنها را برای کرامتشان تشویق کنند.
کریستین ساینس مونیتور می نویسد: اگر رهبران و سران جهان هیچ ارزشی برای ملت ندارند پس شایستگی با آنها پیدا نمی کنند.
با این وجود از دمکراسی مورد نظر در هند، شهروندان هندی رنج می برند؛ به طوری که آنچه برای ملتهای رژیم سرکوبگر مانند ترکمنستان و یا زیمباوه وجود دارد، تا حد زیادی شبیه هند است، زیرا مشارکتشان در سیستم فاسد و غیر اخلاقی انجام می گیرد، به طوری که ملت هیچ اختیاری ندارند. به طوری که دخالت و تبانی در فساد هند غیر ممکن است حتی داخل دولت دمکرات. اما امید است که این مسئله تغییر کند، به همین دلیل آنه هزاره از هوادارانش خواسته بود که پس از پایان اعتصابش، دیگر رشوه ای پرداخت نکنند و به نظر می رسد آغاز این مبارزه به منظور تحقق کرامت ملت هند از اینجا باشد.
پایان پیام/