حجت الاسلام محمد هادی یوسفی غروی، عضو کمیته عالی مدارج حوزه و از صاحب نظران تاریخ اسلام، در رابطه با اعتبار سوم جمادی الثانی بعنوان تاریخ شهادت حضرت فاطمه (س) به خبرنگار شبستان گفت: براساس مستندات و مدارک تاریخی، روز سوم جمادی الثانی یعنی نزدیک به 3 ماه پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) به عنوان سالروز شهادت بانوی بزرگوار اسلام حضرت زهرای مرضیه(س) شناخته می شود که در کشور ما به «فاطمیه دوم» مشهور است.
زهرا(س)به مرگ طبیعی رحلت کرد!
این صاحب نظر مسایل تاریخی در رابطه با شبهه ای که گاه مطرح می شود مبنی براین که امیرالمومنین (ع) پس از شهادت حضرت زهرا(س) با خلیفه اول بیعت کرده است، گفت: برخی ادعا می کنند که حضرت علی (ع) 6 ماه پس از رحلت پیامبر (ص) که قطعا پس از شهادت حضرت زهرا(س) بوده است، با خلیفه بیعت کرد و تا وقتی حضرت در قید حیات بود امیر المومنین ناچار به بیعت نشد. منشا این خبر منتهی می شود به فردی بنام «محمدبن مسلم شهاب زهری» از قبیله بنی زهره مدینه که همعصر با امام زین العابدین (ع) و به عنوان یکی از علمای مدینه شناخته می شد. او در دمشق معلم خصوصی فرزندان حاکمان بنی مروان و از علمای درباری مروانیان بوده است. این فرد دشمنی شاخص و واضحی با ائمه و اهل بیت نداشته اما در عین حال یکی از علمای درباری بوده است.
حجت الاسلام یوسفی افزود: «محمدبن مسلم» این خبر را از «عروه بن زبیر» برادر عبدالله زبیر که خواهر زاده عایشه است، نقل می کند. عایشه مدعی است که زهرا(س) نیمه ماه رمضان 6 ماه پس از رحلت پیامبر(ص) وفات کرد. یعنی 3 ماه بر تاریخ واقعی شهادت می افزاید تا میان ماجرای شهادت حضرت و حوادثی که در حمله بر خانه حضرت رخ داد، فاصله بیشتری ایجاد کرده و ارتباط شهادت حضرت با حوادث را با استبعاد بیشتری روبه رو کند. تا مردم باور نکنند که وفات حضرت، شهادت و در اثر همان حوادث بوده است.
علی (ع)بیعت نکرد چون فاطمه(س) مانع او شد...!
وی تصریح کرد: عایشه در بیان این نقل به دنبال آن است که مردم حوادث اتفاق افتاده در ماجرای بیعت گرفتن از امیرالمومنین علی(ع) را دخیل در شهادت زهرای اطهر(س) ندانند. از سوی دیگر قصد دارد با آن نامهری و ناخشنودی که از حضرت علی (ع) داشت اینگونه تلقین کند که علی(ع) هیچ قدر و موقعیتی در جامعه مسلمین نداشته و تمام آن قدر و موقعیت اجتماعی مشهود در تاریخ، همه متعلق به حضرت زهرا(س) بوده و این که علی(ع) مدتی بیعت نکرد، به دلیل قدرت استقلالی شخصیت علی(ع) نبوده است بلکه این اتفاق آثار وجودی یا به عبارت ساده تر صدقه سری حضرت زهرا(س) بوده. لذا هنگامی که دختر رسول الله (ص)فوت می کند، علی(ع) خاضعانه و از روی ناچاری بیعت را می پذیرد و بیعت می کند.
این محقق تاریخ اسلام تاکید کرد: این خبر کاملا بی پایه و اساس و خبری مغرضانه است و به هیچ وجه مطابق با واقع نیست. بنابراین هیچ وجهی ندارد که مانیز موئد این مطلب باشیم و بگوییم که ماجرای بیعت حضرت امیر (ع) با خلیفه اول تا پس از شهادت حضرت زهرا(س) ادامه یافت و پس از شهادت ناچار به بیعت شد. مسلما بیعت پیش از شهادت زهرای مرضیه(س) اتفاق افتاده است.
موضوع سقط جنین قطعی است اما...
وی با اشاره به برخی وقایع و اتفاقات مرتبط با واقعه شهادت دخت گرامی پیامبر اسلام(ص) گفت: یکی از وقایع مسلم و قطعی در این زمینه طبق مستندات تاریخی، مسئله سقط جنین حضرت زهرای مرضیه (س) است. اما نه بدان صورت که در مجالس و محافل ما عنوان می شود. در رابطه با وقوع این حادثه دو نوع گزارش وجود دارد.
حجت الاسلام یوسفی افزود: خبر اول خبری است که معمولا در محافل و مجالس سوگواری مطرح می شود که این اتفاق در میان در و دیوار رخ داده است. این خبر را شخصی بنام «سلیم بن قیس هلالی عامری» متوفای نیمه دهه هشتم هجری (سال 75 تا 90 هجری) نقل می کند. وی اهل کوفه و از تابعین بوده است. یعنی حضرت امیر (ع) و سایر اصحاب پیامبر مانند ابوذر، مقداد، سلمان و عمار را درک کرده، اما شخص رسول گرامی اسلام را درک نکرده است. «سلیم بن قیس» گزارش هایی را از حوداث پس از رحلت پیامبر(ص) در جریان بیعت خواهی از امیر المومنین(ع) جمع آوری و کتابی در این زمینه تنظیم کرده است که بنام خود او شناخته می شود و در یکی از ترجمه های فارسی بنام « اسرار آل محمد(ص) » ترجمه و چاپ شده است.
وی خاطرنشان کرد: این خبر در کتاب«سلیم بن قیس» به نقل از سلمان فارسی اینگونه نقل است: که من از سلمان سوال کردم آیا بر خانه زهرا(س) و علی (ع) حمله کردند؟ و سلمان در ضمن گزارش تفصیلی از جریان این گونه گفت: در خانه را آتش زده و وارد شدند حضرت زهرا (س) در میان در و دیوار بود و برای آنکه خود را بپوشاند در پشت درب خانه قرار گرفته بود. در اثر فشار در، فرزند حضرت سقط شد و ایشان، فضه را به کمک طلبید. در همین اثنا نیز امیر المومنین(ع) را از منزل خارج کرده به مسجد بردند. پس از مدتی فاطمه (س) سراغ علی (ع) را گرفت و فضه ماجرا را باز گفت. بانو خوف کردند که این ماجرا به شهادت آن حضرت منتهی شود لذا با همان حال به دنبال حضرت رفته و با هم به منزل بازگشتند.
ابن عباس و روایت در و دیوار ...
این محقق تاریخ اسلام یادآور شد: اما درباره تفصیل گزارشات هجوم به خانه حضرت زهرا(س) در جایی دیگر از همین کتاب، خبر دیگری از «عبدالله بن عباس» نقل شده است. البته عبدالله عباس در آن زمان 10 یا 12 سال بیشتر سن نداشته است، هر چند که مانعی نیست که نوجوانی در این سن و سال از بنی هاشم، بدون هیچ دخالتی تنها ناظر جریانات باشد و سپس وقتی از او سوال می شود وقایعی را که در این سن دیده، بازگو کند.
حجت الاسلام یوسفی در تبیین و تحلیل این خبر افزود: در خبر ابن عباس تفصیل گزارشات هجوم، حمله و بیعت خواهی از حضرت امیر المومنین (ع) تماما آمده است اما این قسمت که بر خانه چگونه وارد شدند و بخصوص اینکه حضرت در میان در و دیوار قرار گرفته باشند و اتفاقات دیگر...، در خبر بیان نشده است. اما برای سقط جنین خبر دیگری در کتاب «دلایل الامامیه» از شخصی بنام «محمد بن جریر طبری» که همنام مورخ معروف تاریخ طبری است، نقل شده است.
مادرم دراثر ضربه غلاف شمشیر بر دو پهلویش شهید شد
وی افزود: «محمد بن جریر» صاحب تاریخ طبری متوفای 310 هجری است یعنی اوایل قرن 4 فوت کرده اما صاحب «دلایل الامامیه» شیعه بوده و نزدیک به یک قرن پس از مورخ معروف می زیسته است. ایشان این خبر را به نقل از امام صادق(ع) آورده است که از آن حضرت سوال شد که زهرای مرضیه (س) چرا، چگونه و در چه تاریخی رحلت کردند؟ حضرت در پاسخ فرمودند: جده ام زهرا(س) سوم جمادی الثانی رحلت کرد و سبب شهادتش این بود که غلام خلیفه دوم به دستور مولای خود «عمر بن خطاب» با غلاف قندانه شمشیر بر دو پهلوی او زد تا از ممانعت فاطمه (س) برای بردن علی (ع) به مسجد و بیعت گرفتن جلوگیری کرده و اورا از این کار باز دارد. و این موجب سقط جنین ایشان شد.
حجت الاسلام یوسفی غروی تصریح کرد: روایت نقل شده از امام صادق(ع) به هیچ وجه بدان معنا نیست که واقعه سقط جنین همان جا در کوچه اتفاق افتاده باشد و این خبر دوم ترجیح بر سایر اخبار موجود در این زمینه ترجیح دارد چرا که قراین صدق در آن بیشتر است.
نظر شما