به گزارش خبرگزاری شبستان، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، مجموعه‌ای از خاطرات «خلود جلیل ابراهیم» درباره رانده شدن کردهای فیلی از عراق در ابتدای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است. این کتاب دارای هشت فصل است و به موضوعاتی چون زندگی کردهای شیعه در عراق، دستگیری کردهای شیعه توسط سازمان امنیت عراق، رها شدن آنها در مرزهای عراق و ایران، زندگی در اردوگاه جهرم و ساکن شدن در ایران و ... می‌پردازد.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «پنجره را باز کردم تا به قول همسرم هوا عوض شود. صدای باران وادارم کرد در بالکن را هم باز کنم. دستم را دراز کردم تا قطره‌های باران که به‌تندی می‌بارید، دوباره مرا به باران فروردین ماه 1360 ببرد.»
خانم خلود جلیل ابراهیم درباره موضوع اصلی کتاب خاطرات خود می‌گوید: این یک فاجعه انسانی است که کسی از آن خبر ندارد. رژیم بعث عراق در طول چهار سال ساکنان ایرانی کشورش را به بازگشت به ایران واداشت و از ترس رزمنده‌شدن مردان این خانواده‌ها در جنگی که قرار بود اتفاق بیفتد، آنها را دستگیر و به اسارت گرفت. این مردان و پسران جوان سرنوشت نامعلومی داشتند و عده زیادی از آنها به شهادت رسیدند.
وی همچنین درباره چگونگی نوشتن خاطرات خود اظهار می‌دارد: از همان ابتدا که در ایران مستقر شدیم، یعنی زمانی که تنها 17 سال داشتم می‌خواستم مظلومیت رانده شدگان و وقایعی را که شاهد بودم بنویسم. به تدریج شروع به نوشتن کردم. چندبار هم خواستم آنها را چاپ کنم، ولی می‌‌گفتند مردم از جنگ خسته شده‌اند. تا اینکه توسط یکی از همسایگان به آقای مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت، معرفی شدم. در آن زمان 90 درصد کتاب را نوشته بودم. ایشان تشویقم کردن که خودم خاطرات را کامل کنم.
کتاب «رانده شدگان» دارای هشت فصل است و به موضوعاتی چون زندگی کردهای شیعه در عراق، دستگیری کردهای شیعه توسط سازمان امنیت عراق، رهاشدن آنها در مرزهای عراق و ایران، زندگی در اردوگاه جهرم و ساکن شدن در ایران و ... می‌پردازد.
این اثر که نامزد دریافت جایزه بهترین کتاب سال دفاع مقدس بود، توسط انتشارات سوره مهر در 2500 نسخه و با قیمت 7 هزار و 900 تومان چاپ و روانه بازار کتاب شده است.
گفتنی است ایرانیان عراق مردمانی ایرانی بودند که از دیرباز به عراق مهاجرت کرده بودند. بخشی از اینان که در زمان حکومت رژیم بعث به جرم ایرانی بودنشان از کشور عراق اخراج شدند به معاودین (بازگشت داده شدگان) معروف شدند. ایرانیان بصورت عمده ساکن شهرهای مذهبی ای چون (کربلا و نجف و کاظمین) بودند که به دلیل عدم تمدید اقامتشان آنان را مجبور به ترک خاک عراق کردند.
نظر شما