به گزارش خبرگزاری شبستان، اول فروردین ماه بهار را با خود آورد. بهاری که رخت تازه بر تن طبیعت کرده است و رخت خشک و زمستانی را از رخ طبیعت زوده است. بهاری که برای آن جشن نوروز بر پا می کنیم و به روز های بهتر امید می بندیم.
لباس نو تهیه می کنیم. خانه تکانی می کنیم و آماده بهار می شویم تا با خود در ما نیز نهال امید را بکارد وچه نیک است که خانه دل را نیز تکانی دهیم و فضایل اخلاقی را تقویت کنیم.
اولین ماه سال، فرصتی برای دیدار با اقوام و دوستان است. فرصتی است تا کدورت ها را کنار بگذاریم و دوستی ها را تقویت کنیم. فرصتی است تا به سفر برویم و جاری شدن طبیعت را در شهرهای مختلف ببینیم. فرصتی است تا به احوالی از بزرگان فامیل بگیریم و فرصتی است کسانی را که ماه ها و شاید سال هاست بر حسب مشغله های زندگی ندیده ایم ببینیم.
متاسفانه آنقدر مشغله های زندگی در دنیای امروز زیاد است که کمتر فرصت می شود تا با اقوام ارتباط برقرار کنیم. کمتر فرصت می شود تا به دیدار یکدیگر برویم. حتی کمتر فرصت می شود گوشی تلفن را برداریم از صمیم قلب احوال یکدیگر را بپرسیم. اگر ارتباط هایی نیز باشد، در قالب ارتباط های مجازی در شبکه های اجتماعی است. در شبکه های اجتماعی صله رحم را با یک لایک کردن یا با فرستادن یک پیام به جا می آوریم. پیام هایی که اکثر آنان نیز کپی شده از صفحه های اجتماعی است.
آنقدر نقش شبکه های مجازی در زندگی هایمان پررنگ شده است که در دیدارهای چهره به چهره نیز حاضر نیستیم از آن دل بکنیم.هنگامی همدیگر را می بینیم، سر درجبین داریم، مشغول چک کردن شبکه های اجتماعی یا بازی با بازی های اینترنتی هستیم. کیفیت دیدار ها همانند گذشته امید بخش نیست.اکثر کاربران نیز از این وضعیت خرسند نیستند اما برحسب عادت های روزانه حاظرنیستیم نقش این تکنولوژی را در زندگی کم کنیم.
در گوشی های هوشمند همراهمان انواع و اقسام نرم افزارهایی که مربوط به شبکه های اجتماعی است را نصب کرده ایم. آنقدر خود را درگیر شبکه های اجتماعی کرده ایم که در دنیا نیز رتبه دار شده ایم . همین موضوع نیز ما را از دنیای واقعی و انسان های واقعی دور کرده است.
بهار و تعطیلات نوروزی این فرصت را می دهد تا کمی از دنیای مجازی دور باشیم. آیین نوروزی دید و بازدید را به جا آوریم. البته اگر خود بخواهیم کمی از این گوشی های هوشمند فاصله بگیریم و لذت دورهی ها بچشیم.
در این نوروز که به منزل یکدیگر می روید و جویای احوال نزدیکانتان می شوید. بیاید کمی دیدارهایمان را کیفیت دهیم. کمی با گوشی های هوشمند همراهمان قهر باشیم.حداقل در میهمانی چهره به چهره ارتباط برقرار کنیم و اینگونه به خود و هم به میهمان یا میزبان احترام گذاشته ایم.
نظر شما