کرسی تدریس مهدویت نداریم!/تنظیم سند چشم انداز کشور نیازمند مبانی مهدوی است

به گزارش خبرنگار مهدویت و غدیر خبرگزاری شبستان: تحلیل بایسته های تحقق منویات دینی در جهت تحقق دولت کریمه مهدوی و همچنین تبیین شاکله حرکتی و ارزشی نظام اسلامی در جهت ترویج باور مهدویت در عرصه های گوناگون، اموری بودند که ما را بر آن داشتند، تا گفت وگویی با حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم باقرزاده، مؤلف و پژوهشگرعرصه مهدوی ترتیب دهیم که، بخش دوم و پایانی آن، در ادامه از نظرتان می گذرد:

چگونه می توان با توجه به القائات نامناسب دنیای سکولار غرب، تحقق نظام آرمانی مهدوی را در عرصه بین المللی دنبال کرد؟

با توجه به تمامی رویکردهای صورت گرفته در باب ترویج و توسعه مباحث مهدوی در کشور، هنوز تا نقطه مورد نظر، فاصله معناداری وجود دارد. ما هنوز در مقؤله فرهنگ مهدوی، کارهایی بسیار بر زمین مانده داریم!!.

در پاره ای از مناسبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، هنوز موازی کاری هایی دیده می شوند که این رویکردها بوضوح در تضاد با آرمان های جامعه مَهدی باور هستند. هنوز فرهنگ مهدویت، به زبان هنر مبدل نشده و نتوانسته ایم این رویکرد را در چارچوب تولیدات فرهنگی و سمعی و بصری مطلوب، به جامعه ارائه کنیم.

امروزه سؤال مهم نسل جوان و پویای کشور این است که آیا دکترین مهدویت، می تواند مشکلات و معضلات آنها را برطرف کند یا خیر؟ تأمین حیات و معیشت و رفع مسائل اجتماعی و اقتصادی، مهمترین مؤلفه های اندیشه مهدویت هستند که می بایست این شاخصه ها برای جامعه تبیین و مشخص گردند.

نظام جمهوری اسلامی ایران و مسئولان آن، می بایست پیوسته در مسیر توسعه و ترویج فرهنگ مهدوی گام بردارند و این باور، نصب العین تمامی افعال و کردار  آنها قرار داشته باشد.

برخوردهای حزبی و گروهی و جناحی و برداشت های شخصی از باورهای مهدوی، قطعاً گره گشای این رویکرد در جامعه اسلامی نخواهد بود. بایستگی و پیراستگی ارکان حاکمیتی و التزام آنها به مبانی ارزشی مهدویت است که جامعه را به سمت و سوی پایبندی به دولت کریمه حضرت ولی عصر(عج)، متمایل خواهد کرد.

مهدویت چه ظرفیت هایی برای تبدیل به دکترین بین المللی را دارد؟

باید توجه داشت مفهوم موعودگرایی، نقطه ثقل تمام ادیان الهی است. این شاخصه، به صورت ملموس در تمامی گرایش ها و اندیشه ها، قابل رؤیت است. در آیین هندو و آیین مسیحیت و یهود و زرتشت، مشخصاً به بحث منجی گرایی و موعودباوری اشاره شده است. این بحث، در آیین شریف اسلام، به بنیادین ترین و اساسی ترین بحث و باور مبدل شده است. اینکه روزی بالاخره و بعد از زمان های طولانی، جهان مملو از ظلم و ستم خواهد شد و ارکان اخلاقی جهان رو به اضمحلال خواهند رفت و در آن هنگام، تلألو آفتاب عالم تاب مهدوی، جهان را منوّر و روشن خواهد کرد، امری است که به طور اَخص، در روایات اسلامی تبیین شده است. در قرآن کریم، بیش از 400 آیه در باب مهدویت وارد است و در منابع روایی نیز، بیش از 2500 روایت در این باب بیان شده اند. در بینش اسلامی، تشکیل حاکمیت فراگیر الهی و در عرصه بشری، یک آرمان است؛ اما این مطلب به این معنا نیست، که ملّت ها و اندیشه ها و فرهنگ های گوناگون، در این پروسه وجود خارجی ندارند. اسلام در این باب، تشکیل امّت واحده جهانی را نوید داده و اساساً در پی از بین بردن سایر اندیشه ها و باورها نیست. وقتی در روایات بیان می گردد که با ظهور حضرت حجت(عج)، زمین سراسر مملو از عدل و داد خواهد شد، یعنی تمام ابناء بشر، با توجه به فطرت الهی ای که دارند، ندای توحیدی و آسمانی حضرت بقیه الله(ارواحنا له الفداء) را می شنوند وبه سوی ایشان گرایش پیدا خواهند کرد. در این گستره عظیم و آن هنگام، تمام آحاد بشریت در صلح و صفا و صمیمت خواهند زیست و هرگز رویکرد خصمانه نسبت به یکدیگر نخواهند داشت.

امنیت؛ همان گمشده ای است که تمام ابناء بشر و بدون توجه به آیین و مسلکشان، به دنبال آن هستند و این مهم، در دولت کریمه مهدوی، به غایت، به منصه ظهور و بروز خواهد رسید. از آغاز خلقت، تمامی انبیاء(ع) به امر خداوند متعال، مأمور به هدایت و راهنمایی انسان ها شدند و این امر تا رسالت نبی مکرم اسلام(ص) ادامه داده شد. با مبعث حضرت ختمی مرتبت(ص) باب رسالت بسته شد، اما؛ باب هدایت و سقایت امّت همچنان با ولایت وهدایت امامان معصوم(ع) باز ماند و این امر ان شاءالله، با ظهور حضرت ولی عصر(عج)، به غایت و نهایت خود خواهد رسید.

نقش تبادلات فرهنگی و اندیشمندان و مجامع علمی را، در تبیین مختصات عصر مهدوی در جامعه چگونه ارزیابی می کنید؟ بایسته های این عرصه چه مواردی هستند؟

این همان امری است که شیعه می بایست فریاد آن را در سراسر گیتی برآورد و جهانیانی را که مشتاق و تشنه این معارف هستند، به این امور واقف کند.

متاسفانه، امروز فقدان کرسی تدریس مهدویت را در عرصه علمی و آموزشی کشور شاهد هستیم!. کشوری که  داعیه دار نهضت جهانی حضرت ولی عصر(عج) است، می بایست پیشتاز عرصه آموزشی و پژوهشی مهدویت باشد.

این در حالی است که در دنیای سکولار غرب، تدریس معارف مهدوی به دست اشخاصی همانند مدرسی طباطبایی، مؤلف کتاب «مکتب در فرایند تکامل»، سپرده شده است. این اشخاص، با وارونه جلوه دادن معارف ناب اسلامی، سعی در مخدوش و مشوش نشان دادن آرمان های جامعه مهدوی دارند.

توسعه بحث نگارش و تألیف و ترجمه و بسط فکری و نظری اندیشه مهدویت، با توجه به نیازهای امروز، مهمترین مؤلفه هایی هستند که می بایست از جانب مراکز علمی ما، مورد توجه قرار گیرند.

نکته دیگر، حضور مداوم و مستمر در عرصه فضاهای مجازی است. این عرصه که کم کم به فضای حقیقی مبدل شده، مستمراً، نیازمند رصد و دقت و پیگیری و رفع شبهات است. تبدیل این تهدید به فرصت، باید مهمترین رویکرد مجامع علمی و دینی باشد. استفاده از ظرفیت های دیپلماسی و گفت وگوهای بین المللی، دیگر گزینه مورد توجه در این باب خواهد بود. قالب های هنری، همانند؛ تولید فیلم و انیمیشن نیز، از مؤلفه های قابل اتکاء در این پروسه هستند. ما امروزه بر اساس دستاوردهای ارزشمند نظام مقّدس جمهوری اسلامی، می بایست از تمامی ظرفیت ها برای ارائه مکتب و اندیشه مهدویت در عرصه جهانی استفاده کنیم و در این مسیر نیز نمی بایست خسته و مستأصل شویم.

امروز تربیت مهدی باوران جهانی، امری است که بر دوش شیعیان حضرت ولی عصر(عج) قرار دارد و این مهم نمی بایست از دید و منظر دست اندرکاران نظام اسلامی مغفول بماند. مسخ شدن و وادادگی در برابر دنیای به ظاهر متمدن غرب، نمی تواند راهگشای فرهنگ و اجتماع ما به سوی فرهنگ متعالی مهدوی باشد. هژمونی مهدویت، می بایست تمام نظامات و شاکله اجرایی کشور را فرا بگیرد و این همان مطلبی است که مکرراً رهبری فرزانه انقلاب(حفظه الله) بر آن تأکید دارند.

تنظیم سند چشم انداز ایران اسلامی، نیازمند دیدگاه های مهدوی است و این سند، می بایست با توجه به بایسته های مهدوی و شاکله های نظام مند این باور متعالی، مقرر شود. این همان امری است که، متأسفانه از دید مسئولان مغفول مانده و می بایست مجدانه از سوی متولیان، پیگیری و اجرایی شود.