به گزارش خبرگزاری شبستان، در آغاز کتاب محدودیت می خوانیم :«مؤسسۀ انتشارات نگاه از آغاز فعالیت انتشاراتی خود به شعر فارسی، چه در قالب کلاسیک و کهن و چه به شیوۀ نوپردازانۀ آن، توجه ویژه داشته است. پس بی‌راه نیست که بسیاری از خوانندگان جدی و پیگیر ادبیات در ایران، نگاه را ناشر کتاب‌های شعر می‌دانند.
انتشار آثار مهم کلاسیک و کهن که دربردارندۀ مهم‌ترین دیوان‌های شاعران بزرگ ایران است و مجموعۀ شعر امروز ایران که کلیات آثار نوپردازان و نوگرایان _ از مشروطیت تا امروز _ را شامل می‌شود و نیز صدای تازۀ شعر که تجلّی‌گاه آثار شاعران جوانانی است که حرفی برای گفتن دارند. بخشی از تلاش جدی این مؤسسۀ نشر در عرضۀ آثار فاخر ادبی است، اما در انتشارات نگاه جای مجموعۀ «ترانۀ امروز ایران» خالی بود. ترانۀ نوین ایران که به علّت قالب ویژۀ خود، بازتاب‌دهندۀ مسائل و التهابات اجتماعی، دغدغه‌های جاری در بطن جامعه و نمودار دردها، رنج‌ها و شادی‌های روزمرۀ مردم است، و عمر آن نیز به زحمت به نیم قرن می‌رسد، می‌توانست جایی در مجموعۀ انتشارات در این مؤسسه داشته باشد. گزینش و مجموعه‌سازی آثار ترانه‌سرایان نوین ایران که از پیش از انقلاب تاکنون در برون‌مرز و البته در داخل ایران به نمونه‌هایی از ماندگاری جدی در ذهن و زبان ایرانیان و به ویژه نسل جوان تبدیل شده است که حاصل آن رویکرد اینک در اختیار خیل عظیم دوستداران این سبک شعری است...»
در یکی از ترانه های این مجموعه می خوانیم:
آخر راه
تموم زندگیم آهه
میون ما چقد راهه؟
نمی‌بینم تو رو هرگز
با این عمری که کوتاهه
تا من چشمامو وا کردم
دیدم تو آخرراهی
اگه اسمم به یادت هست
واسه من گریه کن گاهی
مجموعه ترانه «محدودیت» سروده «فرید احمدی» را انتشارات نگاه چاپ کرده است.
نظر شما