به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، حجت الاسلام سعادت فر، استاد اخلاق و عرفان، امروز(۲ مهر)در آخرین روز از مراسم عزاداری بیت سادات خوشرو در سخنانی با بیان اینکه ۴ عمل، انسان را به توحید می رساند؛ افزود: اولین عمل، قیام به امر و نهی خداوند است؛ اینکه انسان امری از دستورات الهی را روی زمین نگذارد؛ دستورات دینی دو حالت دارد؛ یا امر است یا نهی؛ اوامر هم درجه دارد بعضی واجب و بعضی مستحب است.
وی ادامه داد: دوم اینکه خدای متعال در نظر انسان بزرگ باشد؛ ببینید اولین آیات نازل شده بر پیامبر از سوره علق بود، پیامبر وقتی سنگینی وحی را داشت به خانه آمد و بعد آیات سوره مدثر نازل شد که فرمود«...و ربک فکبر» یعنی خدا را بزرگ بدان؛ لذا فقط یک حقیقت در عالم آست و آن خداوند است و تنها بزرگ او است و برای همین سرّ ایستادن بر کوه صفا رسیدن به حقیقت تکبیر است.
حجت الاسلام سعادت فر سومین عامل را مجموعه ای از صفات سه گانه خشوع، خضوع و تذلل دانست و گفت: اگر کسی در زندگی این صفات را به خود بگیرد باعث رسیدن او به توحید می شود و این صفات هم در قرآن و هم در ادعیه آمده که یکی از آنها خشوع در برابر پروردگار است.
وی صفت خشوع را با استناد به آیات ابتدای سوره مبارکه مؤمنون باعث رسیدن به فلاح و رستگاری دانست و افزود: خشوع یعنی نرمی، خشونت نداشتن در برابر امر خدا و پایین آوردن خود؛ خدا با همه انبیا از طریق وحی اما با موسی از طریق خلق صدا صحبت کرد زیرا در خطاب به موسی فرمود چون دیدم در برابر من وضیعه(از خود کاستن)داری.
امام جماعت مسجد الرسول صلی الله علیه وآله کرمان با بیان اینکه سجده{نهایت خشوع در برابر خدا} مقام قرب است؛ متذکر شد: برای چشم(خاشعة ابصارهم..) و صدا(...سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ...) هم صفت خشوع آمده و اصل خشوع در قلب و باطن است و در جوارح ظاهر می شود.
وی با افزودن اینکه کسی که خشوع در عبادت ندارد به توحید نمی رسد؛ با استناد به آیه ۲۱ سوره مبارکه حشر با این مضمون که چنانچه قرآن بر کوه نازل می شد، از شدت خشوع متلاشی می شد؛ گفت: پس چرا عده ای از انسان ها در برابر قرآن خاشع نیستند؟!
حجت الاسلام سعادت فر درباره صفت خضوع توضیح داد: آن از خشوع بالاتر است و تواضع و مطیع و انقیاد در برابر امر الهی است؛ انقیاد یعنی کسی که در برابر امر خدا سئوال نمی کند؛ سومین صفت در این بخش «ذلت» است و ذلیل در برابر خدا یعنی انسان خودش را ندید و منیت خود را در برابر خدا کنار گذاشت و بلکه پروردگار را دید و انانیت یعنی مَن مَن گفتن را کنار گذاشت.
وی ادامه داد: کسی که در برابر دستور خدا من من می گوید و هر گناهی از روی علم و عمد انجام داد در برابر خدا خشوع و خصوع و ذلت ندارد ولو هر هفته در دعای کمیل بگوید «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ أَنْ تُسَامِحَنِی وَ تَرْحَمَنِی...»
سخنران آخرین روز عزاداری بیت سادات خوشرو گفت: چهارم اینکه در دعای ابوحمزه هم اشاره شده؛ همه کار را به دست خدا ببیند نه دیگران؛ خلق و امر را به دست خدا ببیند. «...أَنَّ الْخَلْقَ لَكَ وَ الْأَمْرَ إِلَيْكَ... » مجموع این ۴ صفتی که گفته شد انسان را به توحید می رساند.
نظر شما