ناگفته‌هایی از شهید «علی طهرانی مقدم» برادر پدر موشکی ایران

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از شهیدخبر، «طهرانی مقدم» ها را بیشتر با نام شهید شاخص این خانواده یعنی حسن طهرانی مقدم می شناسند. پدر موشکی ایران که از ابتدای دفاع مقدس تا زمان شهادتش در خط مقدم خاکریز جبهه نظامی و علمی قرار داشت. اما حسن تنها خانواده شهید تهرانی مقدم نیست، «علی طهرانی مقدم» اولین شهید خانواده سال ها پیش از حسن در جبهه های دفاع مقدس حضور یافت و اندگی پس از حضورش در جبهه به شهادت رسید.

محمود طهرانی مقدم پدر خانواده خیاط بود، رو به روی مسجد محمودیه در محله سرچشمه تهران مغازه ای داشت و مادر خانواده هم در خانه برای خانم ها خیاطی می کرد، فرزندان خانواده طهرانی مقدم در اوج توجهات پدر و مادر و با نان حلالی که پدر سر سفره می گذشت رشد یافتند.

علی در تاریخ 1341 مصادف با روز شهادت حضرت علی (ع) در محله سرآسیاب دولاب به دنیا آمد. او چهارمین پسر و آخرین فرزند خانواده طهرانی مقدم بود. شاید همین همزمانی تولدش با شهادت امیرالمومنین بود که نام او را «علی» گذاشتند.

فاطمه جلیلی مادر شهیدان طهرانی مقدم درباره تربیت بچه ها گفته است: خیلی روی تربیت بچه ها حساس بودم، خدا را شکر خانواده ای مذهبی داشتیم و من مراقب بودم که بچه ها درسشان را بخوانند و سر شب هم خانه باشند. موقع اذان در مسجد باشند و نماز جماعت بخوانند. بعد نماز قرآن تلاوت کننند و به درس و مشقشان حسابی برسند. سر ساعت بخوابند و سر ساعت مدرسه باشند.

پسرهای خانواده طهرانی مقدم از کودکی اهل مسجد و منبر بودند. در واقع همه آن ها در دامان روحانی مسجد «آیت الله لواسانی» پرورش یافتند و در همین مسجد فعالیت های انقلابی و مذهبی را آغاز کردند.

مادر شهیدان طهرانی مقدم درباره شهید علی اینطور بیان کرد: با اینکه حسن بچه آرامی بود اما علی شیطنت هایی می کرد. علی اگر پدر و مادرش را اذیت می کرد به خاطر بچگی اش بود و اینکه ته تغاری خانه محسوب می شد و هر کاری می کرد هیچ چیز نمی گفتیم. خواهر بزرگترشان همیشه می گفت چرا این بچه هر کاری می کند کسی چیزی به او نمی گوید؟! در واقع همه به علی علاقه داشتند.

وی ادامه داد: درسش را در مدرسه ملی خواند. با آنکه زیاد هم به درس اهمیتی نمی داد هم بازیگوش بود هم نمرات خوبی داشت. اما حسن و محمد درسخوان بودند.

علی طهرانی مقدم مصادف با ظهر عاشورا در 18 آبان سال 1359 وقتی تنها 18 سال سن داشت در جبهه سوسنگرد به شهادت رسید. پیکر وی در قطعه 21 گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شده است.