به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، صنايع نساجي در کشورهاي توسعه يافته از ديرباز نقش تعيين کننده ای در رشد و شکوفايی صنعتي آنها ايفا کرده است به طوری که اين کشورها بخشي از موفقيتهاي خود را مديون گسترش اين صنعت در مراحل اوليه صنعتي شدن مي دانند.
انقلاب صنعتي با ماشيني شدن توليدات منسوجات آغاز شد و صنعت نساجي به دليل ماهيت و ويژگيهاي خاص خود زمينه رشد ساير صنايع را فراهم آورد.
در ايران نيز صنعت نساجي از قدمت طولاني برخوردار بوده و يکي از مهمترين بخشهاي اشتغال زا است به ويژه در شرايط کنوني کشور که رفع بحران بيکاري و افزايش درآمدهاي ارزي حاصل از صادرات غير نفتي از مهمترين اهداف اقتصادي کشور است، توجه به اين صنعت از اهميت خاص برخوردار است.
صنعت نساجی در ایران در دوره ای خاص بیش از سایر صنایع مورد توجه قرار گرفته بود. توسعه و بهبود این صنعت، از طریق ایجاد درآمد به واسطه صادرات می تواند روشی برای حذف وابستگی کشور به منابع درآمدی نفتی باشد همانطور که هند، ترکیه و چین در این زمینه موفق عمل کردند.
سرمایه گذاری در این عرصه از سال 1990 میلادی با مبلغی حدود 120 میلیون دلار آغاز شده و بیشترین آن از سال 80 تا 85 است که بیشترین تمرکز نیز در استان اصفهان بوده که بیش از 350 میلیون دلار سرمایه گذاری شده است. پس از سال 85 نیز به دلیل تحریم ها شاهد کاهش سرمایه گذاری در این صنعت بوده ایم البته باید توجه داشت این نوسانات در دیگر صنایع نیز وجود داشته است.
بررسی ها نشان می دهد که صنعت پوشاک با 423 میلیارد دلارصادرات در سال 2013 ، بیش از 55 درصد از صادرات صنایع نساجی و پوشاک جهان و 4 درصد از صادرات کالاهای صنعتی جهان و 2.5 درصد کل محصولات صادراتی جهان را شامل می شود. صادرات پوشاک کشور با 64 میلیون دلار صادرات سهم 0.02 درصد در صادرات پوشاک جهان دارا است.
هم چنین صادرات پوشاک تنها 9 درصد از صادرات منسوجات ایرانی را شامل می شود در حالیکه در کشور چین 62 درصد صادرات نساجی به پوشاک اختصاص دارد. تحریم ها باعث شده بود در سال های اخیر، خلاء بزرگی در جذب سرمایه گذار در این حوزه به وجود بیاید.
پس از آنکه تحریم ها برداشته شد شاهد حرکت رو به جلو صنعت نساجی و ورود سرمایه گذاران خارجی به کشور بودیم. با اینکه در حال حاضر اقدامات یک جانبه آمریکا علیه ایران باعث کاهش بخشی از مراودات تجاری خارجی ما شده است اما همچنان برخی کشورهای خارجی علاقمند به سرمایه گذاری و انتقال تجربیات خود در صنعت نساجی هستند.
بنابراین گزارش یکشنبه 11 آذرماه بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی صنعت نساجی با حضور معاون وزیر، مدیرکل صنایع نساجی وزارت صنعت و رئیس اتاق بازرگانی ایران در محل دائمی نمایشگاه های بین‌المللی تهران کار خود را آغاز کرد. در این نمایشگاه که تا چهارشنبه 14 آذرماه ادامه داش بسیاری از تولیدکنندگان داخلی و خارجی صنعت نساجی حضور داشتند و به ارائه توانمندیهای خود در این عرصه پرداختند آنها تاکید داشتند که «اگر چه تحریم ها، روند همکاری ها را تحت تاثیر قرار داده است اما تلاش های خود را می کنند تا موانع موجود را از سر راه برداشته شده و روابط بهبود یابد و هرگز حاضر به از دست دادن بازار ایران نیستند.»
به عقیده آنها، ایران برخوردار از ظرفیت های خوب در زمینه صنعت نساجی و بازاری مطمئن برای عرضه محصولات آنهاست.
«پونی ما شونگوانگ»، مدیر فروش شرکت «یوا ژیان اینتلیجنس» چین که پیشینه هفت ساله همکاری با ایران در زمینه صنعت نساجی را دارد در این زمینه به ایرنا گفته است: «تجارت با مشتریان ایرانی پیش از تحریم ها مطلوب بود. هم اینک مشکل انتقال پول را داشته و نبود امکان جابجایی ارزها باعث کاهش میزان مبادلات شده است.»
وی با اشاره به تلاش شرکت های چینی و مشتریان ایرانی برای رفع موانع موجود پیش بینی کرد: «مبادلات در سال های آتی افزایش یابد. روابط ما با ایران خوب بوده و پس از این نیز راه های گسترش همکاری ها را می یابیم.»
این تولید کننده چینی در این باره که آیا امکان انتقال فناوری های صنعت نساجی از چین به ایران وجود دارد؟ گفت: «این، امکان پذیر است و علاقمند توسعه روابط هستیم. در مرحله اول ترجیح می دهیم راه های دیگری برای ورود به بازار ایران بیابیم اما در مراحل بعد این ایده خوبی است که در صورت نبود راه دیگری در ایران به فعالیت های خود ادامه دهیم. این مساله در زمان حاضر در حد ایده است اما هنوز ورود نکرده ایم که بدانیم چه مشکلاتی را برای ما دارد.»
وی با اشاره به ارزان بودن هزینه های نیروی انسانی و انرژی در ایران گفت: «در آینده ممکن است به این مرحله از همکاری برسیم که با توجه به این مزیت ها از فرصت حضور در ایران و انتقال فناوری ها به این کشور استفاده کنیم.»
وی ماشین آلات نساجی درباره اثرات تحریم ها بر مبادلات گفت: «مهمترین مساله ما در شرایط فعلی انتقال پول است که اگر برطرف شود مسایل دیگر نیز قابل حل است.»
بنابراین گزارش، صنعت در سال های اخیر به ویژه پس از اعمال تحریم های یکجانبه علیه کشورمان با مشکلاتی مانند دشواری تامین مواد اولیه، نبود ماشین آلات فنی و فناوری های موثر بر تولید منسوجات، قوانین پولی، مالی و بانکی، نوسان نرخ ارز، قوانین مربوط به صادرات و واردات، قاچاق و واردات بی‌رویه منسوجات رو برو بوده است.
مهمترین عامل فنی موثر بر تولید، وابستگی فنی کشور به ماشین آلات خارجی است که از این نظر مشکلات ناشی از تحریم ها گریبانگیر صنعت نساجی کشور نیز شده است./
نظر شما