همگام با روحانی روستا/ رضایتمندی از رسالت تبلیغ، هزینه ها را جبران می کند

خبرگزاری شبستان _ فاروج؛ کوچه های روستا را در خلوت  و سرمای آخرین روز های نخستین ماه از زمستان زیر پا می گذاریم تا به انتهای کوچه ای  در مسیر مسجد برسیم، آخرین خانه، خانه ای است که اهالی، آن را به نام خانه عالم معرفی می کنند، روحانی روستا که دیگر با این مردم غریبه نیست و از سال 89 در این روستا ساکن شده، با روی خوش در به رویمان باز می کند. حجت الاسلام علیرضا شکوهی نیا یکی از روحانیون طرح هجرت است که در روستای خیرآباد، زادگاه عالم بزرگ آیت الله شیخ ذبیح الله ذبیحی برای رسالت بزرگ تبلیغ حضور یافته و در حقیقت با خانواده، هجرت را تجربه کرده است. زندگی در یک روستای محروم و کوچک را به زندگی در شهرهای بزرگ با امکانات بزرگ تر،  ترجیح داده است و برای رسیدن به توانمندی، بریدن از راحتی و انتخاب آگاهانه زندگی در شرایط سخت تر، آزمون علمی و عملی هم پشت سر گذاشته است.

 

هجرت از کجا آغاز می شود؟

انتخاب استان محل خدمت در اختیار روحانی است اما اینکه در آن استان در کدام روستا ارائه خدمت شود به تناسب شرایط استان انجام می شود. او که مرزهای غرب و جنوب کشور، خراسان جنوبی و... را هم برای تبلغ تجربه کرده است، گفت: وقتی تکلیف را برای خود روشن کنیم، اینکه محل خدمت کجا باشد تفاوتی نمی کند؛ مهم، نفس عمل و برنامه ای است که باید اجرایی شود.

 

وی افزود: ماه های اولی که وارد روستا شدم همه چیز در سکوت بود، مردم سکوت کرده  بودند و من هم به تبعیت از آنان در سکوت با تشکیل یک شورای فرهنگی،  فعالیت هایی که باید انجام می دادم را آغاز کردم  تا مردم در فرصت ایجاد شده، سکوت را شکستند و خودشان پا پیش گذاشتند.

 

حجت الاسلام شکوهی نیا اظهار داشت: ارتباط گیری با مردم نکته مهمی است که اگر روحانیون طرح هجرت در گام نخست نتوانند در این آزمون موفق بیرون بیایند امیدی به انجام ادامه رسالتشان نمی توانند داشته باشند.

 

وی گفت: اهالی روستا به رغم اینکه بیشتر با هم فامیل و خویشاوند هم بودند، مثل جزیره های کوچک و بزرگ پراکنده  عمل می کردند، اما از آنجاکه دین خدا، دین اجتماع مردم است از این قدرت و ظرفیت در این مسیر استفاده شد و امروز شاهد انسجام اهالی در برنامه ها و فعالیت های دینی و فرهنگی و اجتماعی هستیم.

 

این روحانی طرح هجرت افزود: برای حوزه کار روحانی طرح هجرت، برنامه و دستورالعمل هایی طراحی شده اما هر شخص باید متناسب با فرهنگ و عرف منطقه این برنامه ها را بومی سازی کند و از طرفی بتواند کم کم خرده فرهنگ های غلط رایج در محل خدمت را با جایگزین کردن فرهنگ درست تغییر دهد.

 

او ایجاد نشاط، ابتدا  در مسجد و سپس در سطح  روستا، را از محورهای فعالیت خود به رغم مخالفت های ابتدایی عنوان کرد و گفت:  فضای مسجد جاذبه های لازم را برای برگزاری برنامه های دینی و مذهبی نداشت، هر کس، به سلیقه خود چیزی به در و دیوار مسجد آویزان کرده و تزئینات داخل مسجد هم اصلا دلچسب نبود که با کمک خیّران اقدامات اولیه انجام و به مرور فضای مسجد با تغیر در جزء به  جزء آن، مناسب سازی و جوان پسند شد  و امروز مسجد روستای خیرآباد یکی از مساجد زیبا و بزرگ در سطح شهرستان است که چراغ آن روشن و کمتر ساعتی پیدا می شود که در آن برنامه ای نباشد.

 

حجت الاسلام شکوهی نیا افزود: آنقدر فعالیت های فرهنگی و مذهبی در روستا جا افتاده است که در روزهایی که به هر دلیلی در روستا حضور ندارم، اعضای شورای فرهنگی روستا گردهم می آیند و برای مناسبت های ملی و مذهبی برنامه ریزی می کنند.

 

این روحانی افزود: تبلیغ دین از سوی روحانی طرح هجرت در دو قالب گروهی و چهره به چهره انجام می شود که منبر، حوزه عموم را پوشش می دهد و امروز به رغم پیشرفت تکنولوژی و وجود ابزارهای مختلف تبلیغاتی، همچنان منبر جایگاه خود را دارد و مردم از این فرصت استقبال می کنند اما تبلیغ چهره به چهره با زندگی در بین مردم محقق می شود و این فرصت هم زمینه را برای ارتقا سطح فکری و فرهنگی مردم از نزدیک فراهم می کند.

 

وی افزود: روحانی طرح هجرت، طرف مشورت مردم در همه حوزه ها می شود و دیگر محدود به بخش دین نیست، حتی در طرح های عمرانی روستا، ضروری است روحانی اشراف کامل داشته باشد و از طرفی می تواند با توجه به ارتباط نزدیک با مردم، برای تحقق اهداف دستگاه ها در جلب مشارکت مردمی برای اجرای پروژه ها موثر عمل کند.

 

وی گفت: اجرای طرح هادی در این روستا معترضانی داشت به خصوص افرادی که بیشترین خرابی را در واحدهای مسکونیشان داشتند اما وقتی پای روحانی روستا به این اجتماع می رسد و صحبت هایی مطرح می شود، حرف مردم این می شود که هرچه حاج آقا صلاح بدانند، نظر ما هم نظر حاج آقاست، حتی آنهایی که شمشیر را از رو بسته بودند هم خلع سلاح می شوند و این از برکات فرهنگ دینی و نبوی است.

 

این روحانی افزود: روزهای اول برای برگزاری برنامه ها همیشه دغدغه چگونگی جلب مشارکت مردم را داشتم، چراکه مردم نسبت به اهمیت همه مناسبت ها توجه یکسانی نداشتند، اما با برنامه هایی که اجرا شد، حالا همان کسانی که در کمک، خسّت به خرج می دادند و به گمان کسی هم نمی رسید که مشارکت داشته باشند، پیشقدم می شوند.

 

فیش حقوقی شما قابل رویت است؟

 

دیر زمانی که فیش های حقوقی مسئولان، وزرا و...  بخشی از صحبت های روزانه مردم را در فضاهای عمومی و مجازی به خود اختصاص داده  بود، امروز از این روحانی سراغ فیش حقوقیش را می گیریم، حجت الاسلام شکوهی نیا گفت: چیزی به نام فیش حقوقی برای روحانی تعریف نشده، ما شهریه دریافت می کنیم که در آن قیدی به نام بدی آب و هوا و منطقه محروم ... نیست، سه میلیون و 500 تا چهار میلیون ریال،  شهریه ماست که البته در سال های اول خدمت یک میلون و 500 هزار ریال بود، دو میلیون تا دو میلیون و 500 هزار  ریال هم حق تبلیغ برای روحانیون است که ما دریافتی داریم.

 

وی افزود: اگر بخواهیم بر اساس فیش حقوقی نانوشته روحانی طرح هجرت تصمیم بگیریم  حتی اگر به 10 میلیون ریال هم برسد نمی ارزد به ترک خانواده، امکان ادامه تحصیل، شرایط پرورش فرزندان با امکانات کلان شهرها، رفاه سطح شهرهای بزرگ و... اما اگر به بعد رسالتی آن نگاه کنیم حقوق کم آن می ارزد به رقم های نجومی که به گمان بعضی ها دریافت می کنیم.

 

اگر همراهی خانواده ها نباشد هجرت، شدنی نیست

این روحانی طرح هجرت گفت: موفقیت یک روحانی در انجام رسالتش ارتباط مستقیمی با همراهی خانواده دارد، وقتی تمام روز را در بین مردم و برای کمک به رفع مشکلات آنها تلاش می کنیم، می دانیم که کسانی در خانه منتظر ما هستند و می توانیم آرامش از دست رفته و خستگی ها را در فضای خانه جبران کنیم.

 

حجت الاسلام شکوهی نیا افزود: اگر همسر یک روحانی در مسیر رسالت او هم همگام شود کارها روال بهتری می یابد و ما از این نعمت برخورداریم.

 

او که همسرش هم دانش آموخته مدرسه علمیه است، گفت: بسیای از فعالیت ها و برنامه های مربوط به امور بانوان روستا با مشارکت همسرم انجام می شود و بخش زیادی از بار تیلیغی و آموزشی  به این شکل از دوشم برداشته می شود.

 

وی گفت: خانواده، انگیزه بخش تلاش بیشتر هم هست و تلاش پشت صحنه آنان است که ما را برای مقابله با مشکلات توانمندتر می کند.

 

حجت الاسلام شکوهی نیا گفت: خانواده به رغم تحمل غم غربت و دوری از فامیل و آشنایان، همیشه همراه و همگام بوده اند.

 

هیچ خیّر بومی نیست که کمکش را جلب نکرده باشیم

این روحانی با اشاره به نقش مهم خیّران در اجرای برنامه های فرهنگی، اجتماعی وحتی عمرانی افزود:  متمکّنان بومی این روستا را شناسایی و در آنان برای کمک به برنامه ها با اشکال مختلف ایجاد انگیزه کرده ایم.

 

وی افزود: بعضی از این خیّران کارهایی انجام داده اند و ارقامی به برنامه های روستا کمک کرده اند که اگر مردم بشنوند شاید باور نکنند، آنهم از کسانی که در روزهای نخست پیگیری جلب مشارکتشان، بسیاریی از بزرگان روستا، این تلاش ها را بی ثمر می خواندند.

 

حجت الاسلام شکوهی نیا افزود: توسعه واحد مسکونی نیازمندان، ساخت سرویس های حمام و..  با کمک همان خیّران در روستا انجام شده است.

 

وی گفت: مردم باید قدردان همّت این خیّران باشند و اگر یک بار به خواسته آنها جواب رد داده شد، خدمات قبلی آنان را فراموش نکنند.

 

از بعضی دستگاه ها در ذهن مردم فقط بدقولی ماندگار شده است

این فعال فرهنگی گفت: در زمان کلنگ زنی  سالن ورزشی روستا در سال 93، اعلام شده بهمن ماه سال بعد پروژه به بهره برداریی می رسد، اما سه سال از آن بهمنی که اعلام شد می گذرد و هنوز پروژه به بهره برداری نرسیده است.

 

وی افزود: در زمان تخصیص پروژه اهم و مهم ها بر اساس منافع سیاسی نباید باشد، مسئولان موظفند به وعده ها عمل کنند، دستگاهی در جامعه، اسلامی است که براساس آموزه های دینی، عمل کند و گاهی عکس آن را در ادارات شاهد هستیم.

 

وی افزود: اگر برای این پروژه هم مردمی عمل می کردیم خیلی زودتر به نتیجه می رسید.

 

مردم با روحانیون طرح هجرت مدارا کنند

حجت السلام شکوهی نیا گفت: روحانی طرح هجرت، یک نفر است و باید با صدها و گاهی افزون بر هزار نفر در تعامل باشد و پاسخگوی مطالبات آنان و با توجه به حجم بالای کارها، اشتباه یا بروز مشکل، امری عادی است و در این بین مدارای مردم می تواند روند کارها را بهبود ببخشد.

 

وی افزود: همراهی مردم در برنامه ها بهترین پاداش برای یک روحانی است،  وقتی یک کُشتی گیر در میدان مبارزه، پیروز است که از حمایت برخوردار باشد این روند در همه کارها برابر است و مردم باید به این مسئله توجه ویژه ای داشته باشند  تا انگیزه برای فعالیت بیشتر شود.

 

بدون آزمون حوزوی شدم

 

اما شاید این جمله را همه بارها شنیده باشیم که پشت هر مرد موفق، زنی است که مسیر را برای رسیدن به این موفقیت هموار کرده است. خانم رقیه جمشیدی، همسر حجت الاسلام شکوهی نیا که سال گذشته به افتخار خواهر شهید مدافع حرم شدن، هم نائل شده و برادرش، اولین شهید مدافع حرم شهر نور استان مازندران است هم از مسیر تبلیغ می گوید.

 

این خواهر شهید که در تصورش هم در زمان تحصیل در دوره دبیرستان نمی گنجید که آینده اش با یک روحانی رقم بخورد گفت: در حین شیطنت های دخترانه در خصوص برنامه هایمان برای آینده حتی یکبار هم به این مسئله فکر نمی کردم اما در برهه ای از زمان همه چیز دست به دست هم داد تا در این مسیر قرار بگیرم.

 

وی افزود: در روز تولد حضرت رقیه، به مشهد رسیدم و در برنامه های مدرسه علمیه ای که خواهرم تحصیل می کرد، شرکت یافتم و آنقدر آن فضا جذبم کرد که علاقه مند به تحصیل در حوزه شدم، پیگیری های خواهرم باعث شد بدون آزمون، تحصیل را آغاز کنم و با موفقیت سطح 2 (دوره کارشناسی) را طی کنم.

 

بانو جمشیدی گفت: در دوره نوجوانی همیشه از روستا فراری بودم، اما حالا کیلومترها دور از خانواده در روستا زندگی می کنم، ماه های اول به سختی گذشت تا با محیط سازگار شدم.

 

وی افزود: اگر در دوره تحصیل می دانستم روزی قرار است از آموخته هایم استفاده کنم بهتر درس می خواندم.

 

وی گفت: ساعاتی از روز به مطالعه می پردازم تا بتوانم پاسخگوی سوالات بانوان باشم و این مسئله فرصتی شده است که اول آموخته ها را در زندگی خودم کاربردی و بعد آن را برای دیگران تبیین کنم.

 

این خواهر شهید گفت: محدودیت های زندگی در روستا را با برنامه ریزی، مدیریت زمان و استفاده از فرصت های آموزشی برای فرزندانم کم کرده ام و امروز فرزندانم در یادگیری بسیاری از مسائلی که نیازشان است اگر از افراد ساکن در شهر پیشتر نباشند؛ عقب هم  نیستند.

 

وی، همدلی مردم روستا، صفا و سادگیشان را مهم ترین جاذبه برای زندگی در روستا عنوان کرد و افزود: حالا که به روزهای اول حضورم گریزی می زنم و تفاوت ها را در نوع نگاه بانوان روستا به زندگی، توجه به احکام دینی، حضور در برنامه های فرهنگی، اجتماعی، مشارکت، حجاب و عفاف و... می بینم، به روند فعالیت ها امیدوار می شوم.

 

این بانو هم از بی مهری مسئولان گلایه کرد و گفت: مردم روستا هم در بودجه های فرهنگی سهم دارند و باید این سهم تامین شود، برای موفقیت برنامه های فرهنگی و دینی باید هزینه کرد، جلب نوجوان و جوان امروز به برنامه های دینی نیاز به هزینه دارد اما محل تامین آن برای ما جای سوال است.

 

وی افزود: تا اینجا از کمک خّیران غیر بومی استفاده کردیم اما چقدر می توان سراغ آنان رفت و تا کی باید حوزه فرهنگ مظلوم واقع شود.

 

وی گفت: نوجوانان و جوانان روستا نیاز به حمایت دارند و نباید از کنار آنان به سادگی عبور کرد.