به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان: ساخت مساجد به عنوان محلی برای نیایش، تجمع و تعامل مسلمانان در طول تاریخ اسلام همواره مدنظر بسیاری از بزرگان دینی و حاکمان و مسئولان کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی بوده و هست.
وجود جایگاهی برای پرداختن به مسایل اجتماعی و ارتقای ابعاد گوناگون زندگی افراد از جمله زندگی اجتماعی مسلمانان در جوامعی که این گروه در آن ها زندگی می کنند می تواند مأمنی برای افزایش سطح کیفی زندگی این افراد و حتی تمامی کسانی باشد که در این محیط ها اعم از شهرها و کشورها زندگی می کنند و در طول سالیان سال در آن ها به دنیا می آیند و می بالند و زندگی می کنند.
ضرورت پرداختن به وجود مساجد در محیط های اجتماعی گوناگون و افزایش کارکردهای آن ها برای پاسخگویی به نیازهای انسان ها در جوامع مختلف، موضوعی است که همواره در طول تاریخ اسلام بر آن تاکید شده است و در جوامع گوناگون به شکل های مختلفی به انجام رسیده است.
موضوعی که در سلسله نوشتارهای «مساجد و معابر» و «مسجدی ها» به آن پرداخته می شود نگاه کمی دقیق تر به مقوله ایجاد مساجد و نیاز کنشگران اجتماعی به وجود آن ها در اطراف محیط های زندگی افراد و نیز چگونگی نقش آفرینی این اماکن دینی در زندگی امروزی بشر است.
در ادامه به یکی از موضوعات مطرح در زمینه مساجد پرداخته می شود:
محمد جنابی؛ کشاورزی است که سالیان سال است کار خود و خانواده اش زراعت است و می گوید که در گذشته "مساجد پناهگاه ما بودند اما در حال حاضر با گسترش زندگی شهری حتی در روستاها، برخی از مساجد به اشتباه آن جایگاه سابق خود را از دست داده اند.
او می گوید هنوز هم خودم و خانواده ام خاطراتی را که برای برپایی مراسم گوناگون در مساجد همراه با دیگر اهالی روستا فعالیت می کردیم و با کمک هم به برپایی مجالس شادی یا عزاداری در مساجد می پرداختیم را به یاد داریم این در حالی است که دیگر برخی از جوانان چندان به مساجد نمی آیند اما جوانی من و امثال من در مجموع در مسجد و ارتباط با آن گذشت."
می گویم نتیجه ارتباط با مسجد چیست؟
می گوید" من ترجیح می دهم اگر مساجد برنامه های آموزشی و تربیتی دارند فرزندان خود را به این کلاس ها بفرستم چون فرزندانم در ارتباط با یک محیط معنوی بزرگ می شوند، اما هم برنامه های برخی از مساجد کاهش یافته اند و هم بعضی از آن ها از محتوا و سطح آموزشی بالایی برخوردار نیستند.
در گذشته ما برای اقامه نماز به مسجد روستای مان می رفتیم و از همان جا هم برای سر زدن به محصولات زراعی مان به سر زمین می رفتیم و تا نماز ظهر کار می کردیم و بعد هم به مسجد می رفتیم و از آن جا حال اگر باز سر زمین کار داشتیم دوباره به همانجا بر می گشتیم و اگر هم کارمان تمام شده بود اندکی با هم‌محلی های خود مشغول صحبت می شدیم و بعد هم به خانه می رفتیم و هنگام اذان مغرب دوباره به مسجد می آمدیم.
خلاصه در حال حاضر برخی از مساجد آن نقشی که در گذشته همگان را دور همدیگر جمع می کردند و باعث نزدیک شدن افراد به یکدیگر می شدند تضعیف شده است.
روزگاری که خبری از رادیو و تلویزیون نبود پایگاه اطلاع رسانی روستاها همین مسجد بود.
به نظرم در حال حاضر مساجد باید فکری به حال خود کنند چون اینگونه نمی شود کاری را از پیش برد.
خبرنگار: محسن شریف نیا
نظر شما