حجت الاسلام «سید مهدی واعظ موسوی» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، با بیان اینکه شعبان ماه خودسازی و آمادگی برای ورود به مهمانی خدا است، اظهار کرد: شعبان ماه پیامبراکرم(ص) است و می تواند دستاوردها و رهاوردهای مختلفی را به تناسب ظرفیت و تلاشی که افراد در این ماه داشته اند، برای انسان به ارمغان بیاورد.
این استاد اخلاق ادامه داد: از فرصت باقی مانده ماه شعبان باید به بهترین شکل استفاده کرد، با توجه به آنچه که در مناجات شعبانیه بیان می شود، سبک زندگی رنگ و بویی متفاوت می گیرد در صورتی که واقعا به این فرازها عمل کنیم، در واقع کسانی که هوشیارند در دهه آخر ماه شعبان، آماده برای ورود به ماه مبارک رمضان می شوند، اگر دهه آخر شعبان را با ۳۰ روز ماه مبارک رمضان که مجموعا ۴۰ روز می شود در نظر بگیریم، یک اربعین و چله است و کسانی که بیدار هستند در واقع این چهل روز را چله می گیرند.
حجت الاسلام واعظ موسوی تصریح کرد: برای مثال چهل روز یک عمل عبادی را به صورت پیوسته انجام می دهند به این دلیل که آخر ماه رمضان دستشان پر باشد ضمن اینکه خود ورود به ماه مبارک رمضان، یک آمادگی نسبی می خواهد، برخی که بسیار حواس شان جمع است سه ماه رجب و شعبان و رمضان را به هم وصل می کنند و ۹۰ روز یک پیوستاری را طی می کنند اما افرادی که به هر ترتیب اسیر روزمرگی هستند، حداقل این ۴۰ روز یعنی دهه آخر شعبان و ۳۰ روز ماه مبارک رمضان را از دست نمی دهند.
وی در ادامه بیان کرد: در این میان برخی افراد هستند که تازه با فرا رسیدن شب اول ماه رمضان می خواهند شروع کنند، وقتی شب های قدر از راه رسید می بینیم که تازه به فکر می افتند که مراسمی را به عنوان احیاء برگزار کنند اما انسان های هوشیار مراقبه شدیدی در طول سال دارند به ویژه ایامی که بسیار استثنایی است.
حجت الاسلام واعظ موسوی با بیان اینکه به نظر من اوج مناجات شعبانیه همان انقطاع است، گفت: در این مناجات آمده است: «إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَیْکَ» انقطاع یعنی بریده شدن، مصدر باب انفعال است، انفعال لازم و غیرمتعدی است. یعنی انسان به مرحله ای برسد که از هرچه ماسوا الله است بریده شود، این مرحله در مناجات شعبانیه به کمال انقطاع تعبیر شده است، یعنی انسان از هرچه که غیر خدا است بریده شود. این هنر است.
این استاد اخلاق تاکید کرد: تا وقتی که ما به غیر خدا بند هستیم، این کمال انقطاع روی نداده است در نتیجه خداپرستی و خداگرایی ما هم یک سطح نازلی دارد. این فرایندی حقوقی است نه حقیقی، بندگی حقیقی در کمال انقطاع است که رخ می نمایاند.
وی اضافه کرد: در مناجات شعبانیه صحبت از نور است، یعنی ظاهرا مناجات شعبانیه به درد هر کسی هم نمی خورد، هر کسی نمی تواند آن را درک کند چون صرف خواندنش نیست و مقامات بالایی در این مناجات مطرح می شود، در نتیجه این مناجات از جمله مناجات های استثنایی است.
وی ابراز کرد: آدم های معمولی در حجاب های ظلمت هستند اما انسان هایی که اصطلاحا فرهیخته و فرزانه هستند و اوجی گرفتند از این حجاب ها عبور کرده و به نور رسیدند، چنانچه در این مناجات آمده است: «وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ، حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ، فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِک».
وی با اشاره به راهکارهای تثبیت معنویت در زندگی، خاطرنشان کرد: این مهم در اختیار انسان است، کسانی که می نشینند تا از بیرون اتفاقی بیفتد هیچ چیز نمی شود، همه تغییرات از درون است، می بینید که حیات زندگی از درون آغاز می شود. یک جنین در رحم مادر را اگر بی موقع و با نیرویی از بیرون خارج کنند یا می میرد یا ناقص می شود اما وقتی که خودش به دنیا بیاید، زندگی آغاز می شود. پس هر کسی که به دنبال تغییر است باید از درون آغاز کند واگرنه وقت اش را تلف کرده است.
نظر شما