خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه: از اعمال توصیه شده در ماه مبارک رمضان، دعا و مناجات به درگاه خدای متعال است لذا برای این ماه ادعیه متعددی سفارش شده که با تمسک به آنها می توان از برکات رمضان بیش از پیش بهره برد.
ازجمله ادعیه این ماه دعاهای روزانه برای هر یک از روزهای ماه مهمانی خدا است که در عین کوتاهی دریایی از معارف را در خود جای داده اند؛ از این رو، در سلسله گفت وگوهایی با حجت الاسلام والمسلمین «ابراهیم بهاری»، استاد اخلاق و کارشناس مذهبی به شرح معارف و آموزه های این ادعیه پرداخته ایم که به صورت روزانه تقدیم حضورتان می شود، اینکه شرح دعای روز پنجم از رمضان المبارک:
حجت الاسلام والمسلمین «ابراهیم بهاری» با اشاره به فرازهای دعای پنجمین روز از ماه مبارک رمضان، اظهار کرد: حضرت رسول(ص) در این دعا بیان می دارند: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین» یعن «خدایا قرار بده در این روز از آمرزش جویان و قرار بده مرا در این روز از بندگان شایسته و فرمانبردارت و قرار بده مرا در این روز از دوستان نزدیکت به مهربانى خودت اى مهربان ترین مهربانان.»
این استاد اخلاق با بیان اینکه دعای روز پنجم دارای برجستگی های خاصی است، ادامه داد: اگر مجموعه دعا را مرور کنیم، درخواستی در حد عالی را شامل می شود و لذا مانند دعای روز اول و دوم و حتی روز چهارم نیست که از خدای متعال برای پوشاندن خطای انسان استمداد کند بلکه بنده را در حد بالایی می بیند و درخواست می کند که در این روز جزء آمرزش طلبان قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه استغفار شیرین تر موضع ارتباطی بین عبد و معبود است، تصریح کرد: به این دلیل بزرگان هم در اوج مرتبه و شان هم مقام استغفار را برای خود برشمرده اند چنان که در دعا عرضه می داریم: « َوْبَةَ عَبْدٍ، ذَلِيلٍ، خَاضِعٍ، فَقِيرٍ، بَائِسٍ، مِسْكِينٍ، مُسْتَكِينٍ، مُسْتَجِيرٍ ...» این اوج بندگی است که انسان خود را می شکند. به تعبیر شهید مطهری، اسلام تنها دینی است که شلاق را به دست متهم می دهد و می گوید خودت، خود را بزن. استغفار چنین شانی دارد و مجازات را به خود مجرم واگذار می کند.
حجت الاسلام بهاری اضافه کرد: امام سجاد(ع) در مناجات «خمس عشر» وقتی به بحث مستغفرینِ در اسحار اشاره می کنند، می فرمایند دنیایی از رحمت الهی شامل حال آنها می شود.
این کارشناس مذهبی با اشاره به فرازهای بعدی دعای پنجمین روز از ماه مبارک رمضان، ابراز کرد: در ادامه دعا آمده «واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین» و این یعنی قرار گرفتن در معرض لطف و عنایت الهی و فرمانبرداری از خدا. ممکن است برخی از افراد صالح بعضاً حرف گوش نکنند و اطاعت تام نداشته باشند! اینجا دعا می شود بندگان در عین صالح بودن، فرمانبرداری تام هم از خدا داشته باشند.
وی با بیان اینکه قطعاً این جایگاه مورد خواست پیامبر(ص) با من عبد فرق دارد و اساساً دستیابی به این شان به اندازه انسان ها بستگی دارد، گفت: اینکه در قرآن می خوانیم: «یَا أَیَّتُها النَّفسُ المُطمَئِنَّة إِرجعی إِلی ربِّکَ راضیةً مَرضیة فَادخلی فِی عِبادی وَادخلی جَنََّتی»، این عبادی که اشاره می شود آیا جز پیامبر(ص)، امیرمومنان(ع) و خمسه طیبه است، که بنابر حدیث شریف کساء خدا به جبرئیل فرمود اگر اینها نبودند نه آسمان ها و نه زمین را نمی آفریدیم. همه عوالم برای محبت به این پنج تن علیهم السلام آفریده شده و سپس ادامه می دهد: «هم فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها».
حجت الاسلام بهاری با بیان اینکه اینها عباد واقعی خدا هستند، تاکید کرد: چنان که در تشهد نماز می خوانیم: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ» یعنی قبل از مقام رسالت، بر مقام بندگی و عبد بودن پیامبر(ص) اشاره و تصریح می شود. لذا پیامبر(ص) با این دعا برای امت هم مقام عبودیت و بندگی و جمع شدن در کنار اولیاء مقربین (14 معصوم(ع)) را درخواست می کنند که در این مقام عمارها، ابوذرها و مالک ها تربیت می شوند. این جایگاه انسان را هم مطهَر (پاک شده) و هم مطهِر (پاک کننده) می کند.
این استاد اخلاق با اشاره به ختم دعا با عبارت «ارْحَمَ الرّاحِمین» بیان کرد: خدا رئوف است، در آیات متعدد آمده: «وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ»؛ نقل است موسی بن عمران(ع) از جانب خدا به یک مهمانی دعوت شد، خدا به او فرمود این ضیفات متفاوت است بنشین و نگاه کن؛ از دور دید مادر و پسری می آیند و در حال مجادله بر سر مسئله ازدواج هستند، مجادله ای بین آنها درگرفت تا اینکه پسر سنگی برداشت و بر سر مادر زد و به سمت کوه رفت در همان حین بر زمین خورد و مادر با سر و روی خونی رو به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! مراقب فرزندم باش.
وی در پایان خاطرنشان کرد: سپس ندا آمد: موسی مهمانی تمام شد، برو و به بندگان بگو من هفتاد برابر این مادر نسبت مهربان تر هستم. در حدیث قدسی است که وقتی بنده ای با توبه به سوی خدا باز می گردد، خدا در عرش فریاد می زند ببینید بنده ام بازگشته!؛ بنده اگر خوشحالی خدا از توبه یک بنده را درک کند از شدت شوق جان می دهد.
نظر شما