مهارت آموزی دانش آموزی زیر سایه بوم

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری شبستان، مهارت آموزیی یکی از الزامات نظام آموزشی کشور است. فارغ التحصیلان مدارس و دانشگاه که مهارت های زیادی دارند، شانس بیشتری در بازار کار دارند. وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی 1398-1397 طرح برنامه ویژه مدارس را اجرا کرد. مطمئنا اگر این طرح یا این قبیل طرح ها در سال های گذشته کلید می خورد بهتر بود و خروجی آموزش و پرورش به جای دانش آموزان حافظه محور که خیلی از آن ها پس از فارغ التحصیلی، محتوای کتاب های درسی را هم یادشان نمی آید، مهارتی تر می شد.

در طرح برنامه ویژه مدرسه که به آن «بوم » نیز می گویند،  دانش آموزان 2 ساعت به مهارت آموزی می پردازند. این طرح برای دوره دوم ابتدایی و متوسطه اول اجرا شد و مدیر و معلم برای این دو ساعت به اختیار خود محتوا تهیه می کردند. همچنین آموزش و پرورش بسته های پیشنهادی هم برای مدارس داشت که بتوانند از محتوای آن برای اجرای این برنامه استفاده کنند.

در همین ارتباط، به سراغ یکی از مدیران مدارس دولتی منطقه 11 می رویم که درباره نتایج این طرح با خبر شویم او به خبرنگار آموزش وپرورش خبرگزاری شبستان می گوید: از همه درس ها تا آنجایی که می شود، 10 تا 15 دقیقه کم می کنیم تا دانش آموزان در کنار درس هنر، بتوانند مهارت های مدرسه ویژه را یاد بگیرند. دانش آموزان جدا از زنگ درس هنر، در دقایق پایانی درس ها مهارت نیز یاد می گیرند.

او بیان می کند: برخی معلم ها نسبت به این طرح مقاومت نشان می دهند، درس هایی همانند ریاضی که معلم می خواهد از تمام وقت برای آموزش استفاده کند. چون زمان درس ریاضی کم است و اگر برای برنامه مدرسه ویژه از زمان ریاضی بگیریم، معلم زمان کم می آورد. زمانی که دانش آموزان نگارش و مطالعات دارند، زمان بیشتری را از این دو درس برای اجرای این طرح می توان استفاده کرد.

این مدیر مدرسه تصریح می کند: طبق دستوالعمل وزارت آموزش و پرورش 60 ساعت در طول سال باید برنامه ویژه مدرسه اجرا شود.

او درباره تجربه اجرای این طرح نیز می گوید: خروجی خوبی داشته است. چون دانش آموزان با شروع سال، یک یا دو مهارت یاد می گیرند. برای نمونه چون خوشنویسی را آموزش می دهیم می دانیم از 600 دانش آموز 500 دانش آموز خوش خط می شوند.

در طرح ویژه مدرسه تمام مهارت ها ارایه می شود و بیشتر مهارت هایی آموزش داده می شود که معلم های مدرسه آن را می توانند آموزش دهند و اینگونه از دیگر ظرفیت های معلم ها نیز استفاده می شود.

در همین ارتباط یکی از دانش آموزان هم به خبرنگار شبستان می گوید: در طرح  ویژه کار با نمد، پتینه، کار روی مس را یاد گرفتیم. بخشی از زنگ های درس های آسان همانند تفکر را به کارگاه مدرسه می رفتیم و با نمد و پتینه کار میکردیم.

او بیان می کند: معلم ها به ما آموزش می دهند، برای نمونه یکی از معلم های هنر کار با نمد را به ما آموزش می دهد اما برای دیگر مهارت ها از بیرون معلم می آید. برای برنامه ویژه مدرسه هزینه ای پرداخت نمی کنیم اما برای کلاس های مهارت آموزی که معلم از بیرون می آید و خواسته خودمان است، خارج از ساعات درسی برگزار می شود، هزینه کمی پرداخت می کنیم.

 یکی از دانش آموزان که نقالی می کند به خبرنگار شبستان می گوید: در کلاس های سخنوری شرکت کردم و با کمک معلم ادبیات متن های ادبی تهیه کردیم و در حال حاضر بنده نقالی و سخنوری می کنم، این حرفه را از کودکی دوست داشتم که با اجرای طرح مدرسه ویژه به یکی از علایقم رسیدم. مدیر مدرسه نیز او را با افتخار نشان می دهد و می گوید هر متن ادبی را می تواند به اجرا در بیاورد این مهارت ها را در مدرسه آموخته است.

ازنگاه برخی ها، برای اجرای طرح ویژه مدرسه نیاز به فضا و کارگاه است اما این مدیر مدرسه دولتی اینگونه فکرنمی کند و می گوید: اجرای این طرح به توانمندی و خلاقیت مدیر و دبیران بستگی دارد. البته نیرو انسانی و بهره گیری از آن حرف اول را می زند.

او بیان می کند: خیلی از مهارت ها را دانش آموزان در کلاس درس یاد می گیرند و از فضای کلاس استفاده می کنیم، برای مهارت آشپزی تنها به کارگاه می رویم.

این مدیر یک مدرسه دولتی در منطقه 14 بیان می کند: طرح ویژه مدرسه انعطاف دارد ومدرسه را به محل زندگی تبدیل می کند. دانش آموزان می توانند کارآفرینی را بیاموزند و تولیدات خود را در معرض نمایش بگذارند.
 

او با صراحت می گوید که هزینه اجرای این طرح از مشارکت های مردمی تامین می شود اما برای دانش آموزان رایگان است.

به هرحال در سال تحصیلی98-97 اجرای این طرح عملی شد و همین جرقه را می توانیم روزنه ای از امید برای مهارت آموزی دانش آموزان دانست امید است این طرح در سال های آینده به جای حذف، تقویت شوند.