به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از حوزه هنری، پنجاه‌وپنجمین محفل «کبوتران مسجد دوردست» که با موضوعاتی از جمله: بازمرور، تحلیل و تبیین زحماتی آمیخته با عزم مقاومتی در ثبت مستندات «مارش میرا» و «داماد بوسنی» از زبان هنرمند مستندساز هادی نعمت‌اللهی، رونمایی کتاب «محاصره سارایوو» نشر سوره مهر با حضور کاوه ذاکری رزمنده و نویسنده کتاب که خود ناظر صحنه‌ها بوده است در دفتر جمعیت دفاع از ملت فلسطین با حضور برخی دیگر از اصحاب فرهنگ و هنر و ادبیات مقاومت بوسنی برگزار شد.
«نعمت‌اللهی» با حضور خود در این جلسه در مورد ساخت مستند برای جنگ بوسنی گفت: برای همه فعالان حوزه بوسنی بسیار سخت و غم‌انگیز است که نمی‌توانیم به خوبی و کامل روایت‌های جنگ بوسنی را بازسازی و منتشر کنیم.
وی در مورد حضور خود در مراسم‌های یادبود شهدای جنگ و قتل عام مسلمانان بوسنی گفت: زمانی که در راهپیمایی «مارش میرا» حضور داشتیم مردم بوسنی به‌خصوص قدیمی‌هایشان به ما می‌گفتند «شما کجا هستید؟ اگر شما نباشید و نبودید ما را می‌کشتند و قتل عام می‌کردند. هرجا که شما ایرانی‌ها بودید هیچ کشتار و تجاوزی صورت نگرفت.»
نعمت‌اللهی با اشاره به سه شهید ایرانی در دفاع از مردم مسلمان بوسنی گفت: نام هیچ لشکری و یا فرمانده ارتش بوسنی به خیابان‌های این کشور داده نشده است. اما ایرانی‌ها آنچنان در قلب‌های مردم بوسنی نفوذ کرده‌اند که یک خیابان را به نام رسول حیدری از شهدای مدافع مسلمانان بوسنی کرده‌اند.
رسانه‌های ملی و انقلابی در مقابل بوسنی کم‌کاری کرده‌اند
«مهدی حیدری» فرزند شهید رسول حیدری که یکی از شهدای دفاع از مظلومان بوسنی در برابر صرب‌ها بود با حضور در این نشست گفت: تا 3 سال پیش رویدادهای فجایع بوسنی برای مردم ایران همانند خاطره و داستانی کوتاه بود و مردم درباره سرنوشت کمک‌های مالی و روحی به بوسنیایی‌ها اطلاعات دقیقی نداشتند. تا اینکه این مستند‌ها ساخته شد و مردم و آنانکه مشتاق عرصه سیاست و حوادث بوسنی بودند اطلاعات بیشتری از روند جنایت‌های صرب‌ها در بوسنی کسب کردند.
حیدری در ادامه گفت: رسانه‌های کشور در پرداختن به موضوع کشتار فجیع مسلمانان بوسنی کم کاری کرده‌اند. با اینکه ما هزینه‌های بسیاری در دفاع از بوسنیایی‌ها داده‌ایم تا جان آنان را در برابر صرب‌ها حفظ کنیم اما با گذشت سال‌های پس از جنگ هیچ تولید رسانه‌ای نداشته‌ایم. این در حالی است که رئیس جمهور و مردم بوسنی پس از گذشت سال‌ها هنوز هم معتقدند که اگر ایرانی‌ها نبودند قتل عام می‌شدند.
حیدری با ابراز خرسندی از زحماتی که هر یک از نیروهای ایرانی برای بوسنی کشیده‌اند، گفت: با گذشت سال‌ها از جنگ بوسنی هنگامی که به این کشور سفر می‌کنیم زندگی اسلامی درستی را در اعتقادات مردم سارایوو خصوصا در ماه رمضان را می‌بینیم.
وی افزود: باید بیش از پیش مردم بوسنی را حمایت کنیم و با ایجاد شاهراه‌های دیپلماتیک پیوندمان را با این مردم و کشور مستحکم سازیم.
ثبت فعالیت‌های خبری یکپارچگی ندارد
«محبوبی»، تهیه کننده و فیلم‌بردار صداوسیما که سال‌ها برای پوشش اخبار جنگ بوسنی در این کشور حضور داشته است، در این نشست گفت: با توجه به شیوه نامناسب حفظ و نگه‌داری فیلم‌ها و عکس‌های خبری تمام تصاویر بوسنی را نزد خودم و در رایانه شخصی نگه‌داری می‌کنم.
وی افزود: کسانی که در انجمن دوستی ایران و بوسنی فعال بودند و یا در این کشور جنگیده‌اند هیچ اثری از خود به جا نگذاشته‌اند تا روایت‌های دقیق و شنیدنی آنها را ثبت و ضبط کنیم. این مشکل بزرگی است که متاسفانه در پیگیری آن ضعیف عمل کرده‌ایم. بسیاری از فعالان عرصه هنری، خبری و در کل رسانه‌ای را مقصر این وضعیت می‌دانم.
محبوبی افزود: در بسیاری از موارد ثبت آثار و تاریخ اشتباه وجود دارد. چرا که فعالیت‌های خبری به دور از یکپارچگی و هم‌افزایی ثبت می‌شوند و هیچ نهاد و سازمان فعال و گسترده‌ای با وحدت فکری کاملا یک‌دست فعالیت ندارند.
«محاصره سارایویو» تنها یک پنجم از وقایع ثبتی است
«ذاکری»، نویسنده کتاب «محاصره سارایویو» منتشر شده از انتشارت سوره مهر، نیز در این نشست در مورد چاپ و نشر کتاب خود گفت: بنده خیلی خوشحال هستم که این کتاب 27 سال پس از گذشت جنگ بوسنی منتشر می‌شود؛ چرا که تلاش‌های بسیاری در یک دهه گذشته برای نگارش آن داشته‌ام.
ذاکری در مورد کتاب خود گفت: بی‌شک کسانی که کتاب «محاصره سارایویو» را مطالعه کرده‌اند اطلاع دارند که ما در سارایوو محاصره بودیم و نمی‌توانستیم تحرکی داشته باشیم. وضعیت بسیار دشوار بود.
وی در همین راستا افزود: کروات‌های روسی که در بوسنی اسیر شده‌اند این خاطرات را تمام و کمال در ذهن خود دارند. باید پیش از نابودی بازماندگان جنگ بوسنی به سراغ‌شان رفت و خاطرات‌شان را ثبت کرد.
ذاکری با انتقاد از وقفه طولانی در چاپ و انتشار کتاب خود گفت: هیچ اطلاعاتی درباره جنگ بوسنی برای مردم علاقه‌مند و یا ناآگاه مردم وجود نداشت. به این ترتیب دسترسی مردم و فعالان فرهنگی سیاسی به مطالب این کتاب اهمیت بالای داشت. با این حال موانع و سنگ‌اندازی‌هایی در مسیر چاپ کتاب شد.
وی با اشاره به مستندی از سعید قاسمی در مورد جنگ بوسنی افزود: سعید قاسمی، مستند کوتاه و جنجالی درباره بوسنی ساخته است که به عقیده بنده این مستند با مشکلات و ایراد‌هایی مواجه بود. به طور مثال، القاعده در این مستند آورده شد و نقش آن در کشتار بوسنی که این اصلا صحت نداشت؛ چراکه در آن زمان القاعده‌ای وجود نداشت و این اشکال نیز به دلیل کمبود اطلاعات بود. لازم به تذکر است که قاسمی بسیار مورد احترام بنده و یکی از دوستان و رزمندگان خوب و لایق جنگ بوسنی بودند. اما به هر حال این ایراد در مستند ایشان وجود داشت.
ذاکری افزود: فعالیت ما در بوسنی پس از جنگ دشواری‌هایی داشت. با وهابیت عربستان و فعالان فرهنگی آنان اختلاف نظر ما فراوان بود و با یکدیگر دعوای سختی در موضوعات مختلف داشتیم. آنها معتقد بودند که نباید عکسی از شهدای بوسنیایی و اجساد نمایش داده شود. به همین دلیل عکس و بنرها و مجسمه‌های ما را خورد می‌کردند و نمی‌گذاشتند تا ما کار فرهنگی انجام دهیم. البته پس از کشمکش‌های فراوان آنان دیگر به کار خود ادامه ندادند و ما به فعالیت‌های خود ادامه دادیم.
ذاکری در ادامه گفت: این کتاب باعث شد تا ما برای سپاه قدس و سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران پرونده کامل‌تری را که به صورت محرمانه نگه‌داری می‌شود، فراهم آوریم که اکنون این گنجینه اطلاعات درباره بوسنی و وقایع آن فقط با اجازه سردار سلیمانی قابل دسترس است.
ذاکری در مورد پایان گفت: کتاب «محاصره سارایویو» تنها یک‌پنجم از وقایع ثبتی ما از اتفاقات بوسنی است. بسیاری دیگر محرانه است که در اختیار سپاه قدس و مقامات ارشد نظامی نگه‌داری می‌شود و ما اجازه انتشار آن را نداریم.
خاطرات جنگ بوستی در حال فراموشی است
«مجتبی رحماندوست» نیز با حضور در این نشست گفت: ان‌شاءالله این‌گونه نشست‌ها و جلسات درباره بوسنی، فلسطین و مقاومت ادامه و استمرار داشته باشد.
رحماندوست افزود: آمریکایی ها از راهپیمایی «مارش میرا» سوءاستفاده می‌کنند. آنها فعالیت گسترده‌ای در این مورد دارند و ما نیز باید در راستای جلوگیری از تحریف وقایع بوسنی جلوی آن ها را بگیریم.
وی در همین راستا افزود: باید تمامی کارها در حوزه مقاومت، چه در خصوص فلسطین و چه در خصوص بوسنی یا هر واقعه‌ای که برای دفاع از مظلوم در جهان به صورت نوشته و مکتوب درآمده است در قالب رمان و کتاب‌های شعری و ادبی منتشر شود. در این شرایط می‌توانیم به اثرگذاری هرچه بهتر ادبیات مقاومت معتقد باشیم.
رحماندوست ادامه داد: خاطرات جنگ و اتفاقات بوسنی در حال تغییر و فراموشی بخشی از قسمت‌های خود است و این تنها در نتیجه کم‌کاری رسانه داخلی و افراد مسئول در حال وقوع است. باید بیشتر تمرکز و جهادی پیشروی کنیم و اطلاعات لازم و کامل درباره جنگ 8 ساله ایران و عراق را دقیق و با ذکر جزئیات ثبت و ضبط کنیم.
رحماندوست ادامه داد: ما بایستی به 4 کشور یمن، سوریه، عراق و نیجریه بیشتر توجه داشته باشیم و بچه‌های رسانه‌ای در این باره فعالیت کنند.
رحماندوست در پایان نیز با اشاره به نفوذ در دانشگاه‌های ایران به وسیله راه‌اندازی نشست‌های صلح با کشورهای جهان گفت: ایران هیچ‌گاه با کشورهای سطح جهان قهر یا دشمن نبوده است. به عنوان مثال ما با لوکزامبورگ مشکل داریم یا با هر کشور دیگری در آفریقا و اروپا! ما تنها با دو رژیم یعنی اسرائیل غاصب و غده سرطانی منطقه و همچنین دولت ایالات متحده آمریکا مشکل اساسی و ریشه‌ای داریم که هیچ‌گاه حل نمی‌شود.
نظر شما