به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، «بیژن نجدی» از پیشگامان داستان‌نویسی پست مدرن در ایران بشمار می‌آید. با این حال در زمان حیات، تنها مجموعه داستان« یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» از وی منتشر شده است.
چهارم شهریور ماه سالروز درگذشت شاعر و داستان‌نویسی است که پس از فوت، همسرش «پروانه محسنی آزاد» آثار وی را منتشر کرده و بر شهرت ادبی وی افزود.
بیژن نجدی در ۲۴ آبان ۱۳۲۰ از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد. او تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال ۱۳۴۳ از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل گردید و با سمت دبیر در دبیرستان‌های لاهیجان مشغول تدریس شد.
نجدی از سال ۱۳۴۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. نجدی در زمان زندگی خود تنها مجموعه داستان«یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» را در سال ۷۳ منتشر ساخت که در سال ۱۳۷۴ جایزه قلم زرین جایزه گردون را به خود اختصاص داد.
بقیه آثارش پس از درگذشت توسط همسرش به چاپ رسید. مجموعه داستان «دوباره از همان خیابان‌ها» در سال ۷۹ نیز برگزیده نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد.
نجدی همچنین در کارنامه ادبی خود، تندیس یادمان شعر فراپویان به خاطر برگزیده اشعار دهه هفتاد و لوح افتخار به پاس جانسروده‌ها در پاسداشت آیین‌های ملی و میهنی را دارد. از وی اشعار گیلکی کمی باقی مانده است.
همچنین پس از مرگ وی داستان‌های «تاریکی در پوتین» ،«سپرده در زمین»،« گیاهی در قرنطینه» و «استخری پر از کابوس» از مجموعه داستان‌های یوزپلنگانی که با من دویده‌اند و نیز داستان‌های «مرثیه‌ای برای چمن» و «بیمارستان نه قطار» از مجموعه «دوباره از همان خیابان‌ها» به فیلم درآمده است.
بیژن نجدی نویسنده‌ای باذوق ادبی است که داستان‌هایش در سبک‌های واقع‌گرایی و فرا واقع‌گرایی است. وی از پیشگامان داستان‌نویسی پست مدرن در ایران بشمار می‌آید. بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه وی در شهر لاهیجان و در جوار بقعه شیخ زاهد گیلانی قرار دارد.
نظر شما