به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، حالا که چند روزی از درگذشت «داریوش اسدزاده» می گذرد، فرصت مناسبی است تا زوایای مختلف فعالیت حرفه ای این هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما بهتر شناخته شود. اسدزاده که در سال های پیش از انقلاب حضور چشمگیری در فیلم های سینمایی و نمایش ها داشت، سال 55 برای ادامه تحصیل و تحقیق در حوزه تئاتر به آمریکا رفت. ده سال بعد وقتی در سال 65 به کشور بازگشت، بار دیگر فعالیت حرفه ای اش را از سر گرفت اما این بار بیش از گذشته، توان خود را صرف نوشتن درباره موضوعات متنوع مرتبط با حوزه نمایش کرد. برای آشنایی با فعالیت های این هنرمند مرحوم در حوزه نظری تئاتر با «حسین مسافرآستانه»، کارگردان تئاتر و مدیر اسبق مرکز هنرهای نمایشی گفتگو کرده ایم:
داریوش اسدزاده در تئاتر و سینمای ایران چه جایگاهی داشت؟
داریوش اسدزاده را مردم بیشتر به عنوان یک هنرمند بازیگر می شناسند. در حالی که وجه مهمتر شخصیت او، اندیشمندی و دانشمندی او در عرصه هنرهای نمایشی است.
این اندیشمندی که از آن سخن می گویید، چه مولفه هایی دارد؟
اسدزاده در کنار تجربه گذراندن دوره های متعدد مرتبط با نمایش در کشورهای مختلف خارجی، یک نویسنده توانا در حوزه تاریخ هنرهای نمایشی است تا آن جا می توان او را تاریخ مصور نمایش در ایران از آغاز تاکنون دانست.
اسدزاده از دوره های نخستین پاگرفتن تئاتر در ایران در این فضا حضور داشته، از آن خاطره دارد و درباره اش نوشته است.
چرا با وجود سابقه بازیگری، در سه دهه اخیر نقش های کمی را پذیرفت؟
این هنرمند پس از بازگشت به ایران، بیش تر وقت خود را مصروف مطالعه و نوشتن کرد و کمتر به بازیگری پرداخت. او در این سال ها تنها در چند اثر تلویزیونی و نقش های کوتاه سینمایی حضور داشت. البته می دانیم که اسدزاده پیش از آن سفر به آمریکا حضور چشمگیری در اثار نمایشی و سینمایی به عنوان بازیگر داشت.
آیا نتایج این پژوهش ها و همین طور تاریخ شفاهی منتشر شده است؟
آثار ارزشمندی از نوشته های ایشان در دست چاپ بود که متاسفانه اجل مهلت نداد تا دسترنج این سال هایش را ببیند. او در این آثار ناگفته هایی از تاریخ تئاتر معاصر را مطرح کرده است. از آن جا که با این آثار از نزدیک آشنا هستم، می توانم بگویم بسیاری از آن چه تاکنون درباره نمایش در ایران ندیده و نخوانده ایم، در آثار تازه او یافت خواهد شد.
خود او چه قدر به انتشار آثارش علاقمند بود؟
نکته جالب این که داریوش اسدزاده، تا همین اواخر انتشار آثار مکتوبش را پیگیرانه دنبال می کرد و حتی اگر لازم بود خود شخصا در مراکز مربوطه حضور می یافت.
او علیرغم سن و سال بالا چنان با قوت و انرژی فعالیت می کرد که تصور درگذشت او دشوار بود.
سرنوشت آثار منتشر نشده به کجا می انجامد؟
از آن جا که خانه تئاتر وکالت آثار ایشان را برعهده گرفته است، به نظر می رسد در آینده نزدیک آثار در دست انتشار این هنرمند عرصه نمایش روی پیشخوان کتاب فروشی ها قرار گیرد. از سوی دیگر اسدزاده پیش از فوت خود کتابخانه اش را که بیش از هزار جلد کتاب دارد، به خانه تئاتر سپرده که خود گنجینه ای بسیار ارزشمند برای علاقمندان به حوزه نمایش خواهد بود.
نظر شما