به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، آیتالله «محمدباقر تحریری» در جلسه هفتگی درس اخلاق که با موضوع «مواعظ اخلاقی تربیتی امام صادق(ع) به عبدالله بن جندب» در مدرسه علمیه معیر برگزار شد، به سخنرانی پرداخت و اظهار کرد: امام صادق(ع) در مواعظ اخلاقی خود به چهار صفت مذموم از جمله غَش اشاره میکنند.
تولیت مدرسه علمیه مروی با بیان اینکه انسان در ارتباطات اجتماعی با سایر مردم مسیر سعادت یا شقاوت را طی میکند، تصریح کرد: شخصیت انسان در زندگی اجتماعی شکل میگیرد به همین منظور اسلام به وجود یک جامعه سالم و صالح بسیار تاکید دارد و این امر ممکن نیست مگر اینکه همه مردم صالح شوند.
وی افزود: برای رسیدن به جامعه سالم و صالح، پیامبران و اولیاء الهی به ترویج دین الهی میپرداختند زیرا بر اساس عقل خداوند به عنوان خالق انسان بهترین کسی است که صلاح و سعادت زندگی او را میداند.
وی با بیان اینکه خداوند خود نخستین ناصح و فرستادگان او نیز ناصح بشریت هستند، ابراز کرد: خداوند در خلقت بشر هیچ نیازی به او نداشته است پیامبران و اولیاء الهی هم به عنوان ناصحان از سوی خدا هیچ نیازی به سایر انسانها ندارند بلکه نصیحت آنها تنها برای سعادت دیگران است.
آیتالله تحریری درباره تشخیص ناصح حقیقی از ناصح غیر حقیقی بیان کرد: فطرت انسان طالب نصیحت است که اگر این امر با عقلانیت همراه باشد به نصیحت کسانی گوش فرا خواهد داد که خیر و صلاح او را میخواهند نه کسانی که ظاهرا نصیحت میکنند اما در باطن خیانتکار یا اهل غش و پنهانکاری هستند.
تولیت مدرسه علمیه مروی با بیان اینکه ابلیس از جمله کسانی است که نصیحت او دارای غش و پنهانکاری است، تاکید کرد: انسان به صورت فطری علاقه دارد که خوب باشد اما ابلیس با وعدههای فریبنده سعی در گمراه کردن او دارد که نمونه آن فریب آدم و خروج از بهشت است.
وی با بیان اینکه از جمله نقصهای انسان عدم شناخت یا غفلت نسبت به ناصح امین است، ابراز کرد: ناصحان امین بهترین صفتی است که خداوند به پیامبران و اولیاء خود عطا کرده است بر همین اساس در قرآن کریم بارها به این صفت اشاره شده است.
آیتالله تحریری درباره انواع فریب و غش، بیان کرد: یک نوع غش در دین و نوع دیگر غش در معامله است، غش در دین بدترین نوع غش و فریب است که خداوند همواره آن را مذمت کرده است؛ در غش در دین شخص زندگی بیهدف داشته و دیگران را هم به امر دعوت میکند یا علیه امر الهی به گستاخی میپردازد شیطان درباره بندگی الهی به غش و فریب پرداخت.
تولیت مدرسه علمیه مروی افزود: ابلیس اگرچه خود را در صف ملائکه قرار داده بود اما در باطن ربوبیت خداوند را باور نداشت که در امتحان سجده بر آدم چهره نفاق و نافرمانی او بر همگان آشکار شد؛ کسانی که غش دارند همچون ابلیس به ظاهر ناصح دیگران هستند اما در واقع خواستار فساد و تباهی مردم هستند.
وی درباره راهکار مبتلا نشدن به غش، گفت: برای اینکه با دیگران غش و فریب نداشته باشیم ابتدا باید نسبت به خود غش یا فریب نداشته باشیم، درباره همین مساله امام صادق(ع) فرمودند: اگر انسان درباره زندگی واقعی یعنی آخرت نگران نباشد عمر او با خسارت تلف شده زیرا به خودسازی نمیپردازد.
آیتالله تحریری در پایان خاطرنشان کرد: کربلا میدان امتحان بود که مسیر شقاوت و سعادت در مسیر نصیحت را رقم میزد، عمر سعد نصیحت امام حسین(ع) را تمسخر کرد، شیطان هم مسیر شقاوت او را هموار کرد.
نظر شما