مرآت: در دین مبین اسلام بارها به صله ارحام و ارتباط با آشنایان اشاره شده و در تکریم آن احادیث و روایات متعددی بیان شده است. حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در این رابطه فرمودند: «ولیمه در پنج مورد است: ازدواج، تولد فرزند، ختنه، خرید منزل، مراجعت از مکه معظمه».
ولیمه و میهمانی، کینهها را میزداید و دل‌ها را به هم نزدیک میکند؛ مخصوصا اگر دور از تشریفات و زیادهروی و اسراف باشد، خداوند به همگان برکت میدهد و خوشحالی مؤمنین موجب رضای او میگردد.
در این روزها که مصادف با بازگشت حجاج به کشور عزیزمان است یکی از کارهای بسیار پسندیده و با ارزش ،جریان استقبال از زائر خانه خدا و دیدار با اوست که در روایات بر آن تاکید شده است. زائران دلباخته در حریم ربوی با دلی پاک از خلوص الهی و شمیم بقیع به دامان ایران باز می گردند و با در پیش گرفتن زندگی به دنبال امتداد پاکی ناشی از خانه خدا هستند. آشنایان و بستگان نیز پس از این سفر روحانی به استقبال آنها می روند.
امام صادق (ع) در این رابطه فرمودند: «کسی که با حاجی ملاقات کند و با او مصافحه کند، مثل کسی است که حجرالاسود را لمس کرده است». امام سجاد (ع) در این رابطه می فرمایند: «ای کسانی که حج بجا نیاوردهاید، بشارت بر شما باد به حاجیها هنگامی که بر میگردند، پس با آنها دست دهید و آنها را بزرگ دارید که این کار بر شما لازم است و در اجر آنها شریک خواهید شد» و از این منظر است که استقبال از زائران بیت الحرام جنبه معنوی پیدا می کند. اما جای تعجب است در برخی موارد استقبال کنندگان و میزبانان در طی مراسم از استقبال از حجاج با اسراف و تسریف از اصل و غرض این مراسم به دور می افتند و به عبارتی دچار نقض غرض می شوند.
به طور مثال هرساله در بازگشت زائر خانه خدا هزینه بسیار هنگفتی برای آذین بستن، چراغانی، نصب پلاکاردهای خوش آمدگویی، تهیه دسته گل و ذبح گوسفند صورت می گیرد، کافی است در یک حساب سر انگشتی برای هر زائر یک دسته گل و به طور میانگین برای هر زائر سه عدد پلاکارد و یک گوسفند قربانی و هزینه سالن، غذا، میوه و شیرینی محاسبه شود تا اذعان شود که در برخی موارد این هزینه ها از اصل سفر حج بیشتر می شود. توجه به این نکته بسیار مهم است که ولیمه دادن واجب نیست، بلکه جزو مستحبات است و اگر ولیمه برای تشریفات و چشم و هم چشمی صورت گیرد، جنبه ارزشی ندارد و در صورت اسراف و تبذیر حرام هم خواهد بود. اسلام در تعالیم خود بارها به دوری از اسراف و سادگی در کلیه امور زندگی اشاره کرده است. حال اسراف در امری پسندیده از دیدگاه اسلام،آن هم در موردی که شخص از پاکی خانه خدا آکنده است، امری ناپسند محسوب می شود.
پیامبر عظیم الشان اسلام هم در عدم اسراف در هنگام ولیمه در حدیثی نبوی فرمودند: «الوَلیمَةُ اَوَّلُ یومٍ حَقٌّ وَ الثانى مَعروفٌ وَ مازادَ ریاءٌ وَ سُمعَةٌ؛ ولیمه دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت، خودنمایى و شهرتطلبى است». ( کافى، ج 5، ص 368، ح 4 )
مگر نه اینکه حج، برنامه و دستوری است برای سازندگی انسان ها و متاعی که در حج میفروشند جز به زحمت تن و تصفیه روح به دست نمیآید و در هر یک از اعمال و مناسک حج، اسراری است که مقصود آنها تربیت آدم است؛ از پوشیدن حوله احرام گرفته تا لبیک گفتن، سپس دم فرو بستن و لبیک نگفتن به هنگام دیدن دیوارهای مکه، ورود به مسجد الحرام، دیدن کعبه و طواف خانه خدا، نماز پشت مقام ابراهیم، سعی در صفا و مروه و تقصیر و در روزهای بعد رفتن به مواقف ثلاث، حضور در عرفات و مشعر و منا و از احرام در آمدن و بازگشت به سوی مکه و انجام اعمال مخصوص و... همه، جز آداب و برنامههایی برای تربیت و تصفیه روح بشر، چیز دیگری نیست؛ بنابراین این انتظار از حجاح که در برگشت از این سفر روحانی، زمینه گناه و معصیت را فراهم نکنند و درس های آموخته در دانشگاه عرفان و معرفت و شعور سرزمین وحی را به فراموشی نسپارند، انتظار به جایی است.
این روزها با بازگشت زائران خانه الهی، می توان با برگزاری مراسم استقبال ساده و کم خرج و صرف هزینه های آن برای فقرا و موسسات خیریه، علاوه بر کمک به همنوعان مستمند، قدم های دیگری در مسیر رسیده به درگاه الهی و قلوب مومنین برداشت.
پایان پیام/
نظر شما