کمبود آگاهی کارفرمایان اصفهانی،  ناشنوایان را خانه‌نشین کرده است

یکی از معضلات مهم ناشنوایان عدم شناخت جامعه از معلولیت آن‌ها است و کارفرمایان بدون بررسی توانایی فرد و تنها به دلیل ناشنوا بودن آن ها را به کار نمی گیرند، این در حالی است که این افراد بسیار باهوش، خلاق و توانمند برای انجام فعالیت‌های جامعه هستند.

خبرگزاری شبستان-اصفهان: فدراسیون جهانی ناشنوایان در «هفته جهانی ناشنوایان» برنامه‌هایی با هدف ترفیع فرهنگ ناشنوایان برگزار می‌نماید.

 

این نهاد برنامه های دیگری نیز با هدف آگاهی بخشی عمومی در زمینه زبان اشاره، آگاهی مقامات و سیاستمداران و همچنین عموم مردم از مشکلات ناشنوایان را در دستور کار خود دارد.

 

ناشنوایی معلولیتی است که دیده نمی‌شود و تا زمانی که پای کلام و آوا برای ارتباط باز نشود فرد ناشنوا شناخته نخواهد شد و شاید همین مقوله موجب شده درک مشکلات متعدد ناشنوایان احساس نشود.

 

طبق آمارها حدود ۴۵۰ هزار ناشنوا یا کم شنوا در کشور ما زندگی می‌کنند که حدود ۱۲۱ هزار ناشنوا و کم شنوا آن‌ها شناسایی شده‌ و جمعیتی معادل ۹۳ هزار نفر آنان تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار دارند. در این میان سهم مراکز توانبخشی در این حوزه حدود ۱۰۵ مرکز شنوایی سنجی و ۱۲۶ مرکز گفتار درمانی دولتی و ۴۵ مرکز کودک و خانواده ناشنوا در بخش غیردولتی است. سهم اصفهان از خانواده بزرگ ناشنوا و کم شنوای کشور  بیش از 10 هزار نفر بوده و سازمان های مردم نهاد درصدد آن هستند تا پیوند محکمی بین جامعه کم شنوا و ناشنوا با جامعه شنوا برقرار کنند.

 

نکته قابل توجه که به دلیل کمبود آگاهی مورد غفلت عموم جامعه و حتی کارفرمایان و مسئولان قرار گرفته است، توانایی‌های این افراد است. این افراد بسیار باهوش، خلاق و توانمند برای انجام فعالیت‌های جامعه هستند و فقط زبان‌شان با سایرین متفاوت است و تفاوت در زبان دلیل نمی‌شود که آن‌ها فردی موفق و توانمند نباشند.

 

ناشنوایان باید در مشاغلی که نیازی به گفتن و شنیدن ندارد به کار گرفته شوند/حق به کار بردن زبان اشاره برای همه!

«خلیل رحیمی» عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان در این باره می‌گوید: «معلولیت ناشنوایان پنهان است و هیچ علائم ظاهری ندارد و تنها زمانی که ناشنوایان می‌خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند آشکار می‌شود.

 

در کشورهای توسعه یافته زبان اشاره به‌عنوان زبان رسمی ناشنوایان شناخته شده و مسئولان آن‌ها را،‌ به‌عنوان عضوی از جامعه به رسمیت شناخته و قوانینی به نفع آنها تصویب کرده‌اند، اما متأسفانه این قوانین هنوز در کشور ما وجود ندارد حتی در کل کشور تنها 10 مترجم حرفه‌ای ناشنوایان وجود دارد و  دولت در این امر سرمایه‌گذاری نکرده و هیچ حق و حقوقی برای آنها تعیین نکرده است و از جمله خواسته های معلولین شنوایی، به رسمیت شناختن زبان اشاره در قانون جامع حمایت از معلولان است.

 

یکی از معضلات مهم این قشر کمبود آگاهی مسئولان و کارفرمایان در این زمینه است زیرا باور عمومی بر ناتوانی ناشنوایان استوار است و بدون در نظر گرفتن توانایی‌های فرد و فقط به دلیل ناشنوا بودن از پذیرش آن ها خودداری میکنند و آن ها را رد می‌کنند در حالی‌که باید در مراکز دولتی و سازمان‌ها و مشاغلی که نیازی به گفتن و شنیدن ندارد باید از ناشنوایان استفاده شود.

 

800 ناشنوا در انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان عضو هستند که برخی چند ناشنوای دیگر را نیز تحت پوشش دارند با این حال هیچ بودجه‌ ی مصوبی در این زمینه وجود ندارد و اعضا با پرداخت حق عضویت 10 هزار تومانی بصورت سالانه از خدمات و برنامه های آن بهره مند می شوند و این در حالی است که سازمان بهزیستی سالانه تنها 3 تا 4 میلیون تومان بودجه به این انجمن اختصاص می‌دهد.»

 

لزوم  آگاهی بخشی جامعه شنوا از مسائل جامعه ناشنوا و کم شنوا

«محمدحسین رضایی» مدیر انجمن مهرسخن در اصفهان که با معلولیت کم شنوایی زندگی می کند، در این باره می گوید: «از 24 تا 30 سپتامبر هر سال «هفته جهانی ناشنوایان» نامگذاری شده و هدف از  اجرای برنامه در این هفته آگاهی بخشی جامعه شنوا از مسائل جامعه ناشنوا و کم شنوا و شناساندن معلولیت شنوایی به عموم مردم است.

 

با توجه به اینکه بیش از 10 هزار نفر در استان اصفهان از معلولیت شنوایی رنج می برند نیاز است جامعه شنوا و مسئولان مشکلات و مسائل آنها را از قبیل اشتغال، ازدواج و تحصیل مد نظر قرار دهند.

 

به همین منظور «انجمن مهر سخن» در سال 1380 با عضویت بیش از 800 جوان کم شنوا و ناشنوا در استان اصفهان تاسیس شد و از آن زمان تا کنون با سازمانهای مربوطه از قبیل سازمان بهزیستی، سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری و شهرداری اصفهان و سازمان تبلیغات اسلامی تعامل سازنده ای برقرار کرده است.

 

اعضا «انجمن مهر سخن» از جوانان متعهد و مومن و نخبه اصفهان هستند و هدف از این تشکیلاین انجمن، فعالیت جامعه کم شنوا و ناشنوا در عرصه های فرهنگی، اجتماعی و تفریحی است.»

 

آمادگی برای حمایت از طرح‌های سازمان‌های مردم‌نهاد

«ژاله کرمانی» مسئول تشکل ها و سازمان های مردم نهاد سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان می‌گوید: «تعامل اداره مشارکت های اجتماعی سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری با سازمان‌های مردم نهاد و سمن ها به این گونه است که بر اساس مناسبت‌های جهانی و ملی، سمن‌ها پیشنهادها، درخواست و طرح هایی را ارائه می‌دهند و در صورت تایید، حمایت های لازم معنوی و مادی و هماهنگی های لازم برای برگزاری مراسم انجام می شود.

 

به همین منظور و بر اساس ایده و طرح «انجمن مهر سخن» در باغ بانوان پردیس اصفهان، جشن شاد خانوادگی به همراه کارگاه مهارت کنترل خشم و استرس با حضور بیش از 80 زوج کم شنوا و ناشنوا برگزار کردیم.»

 

بدون ما برای ما تصمیمی نگیرید

گفتنی است؛‌ بر اساس شعار سال فدراسیون جهانی ناشنوایان در سال 2019،‌ لازم است زبان اشاره بعنوان زبان رسمی کشورها شناخته شود تا همه افراد ناشنوا در جوامع خود کاملا بتوانند تلفیق شوند و مشارکت داشته باشند. رسمی شدن زبان اشاره کمک می کند که حقوقی که مجمع عمومی سازمان ملل برای حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD) درنظر گرفته است اعمال شود و شعار «بدون ما برای ما تصمیمی نگیرید» و همچنین شعار «هیچکس را از حقوقش محروم نکنید» تحقق یابد./

 

کد خبر 837243

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha